ACTUA

De politieke agenda van de maand juli was zeer druk met een algemene zitting van de Nationale Raad van de Poder Popular (Volksmacht), een Ministerraad en een vergadering van het Centraal Comité van de PCC (Kommunistische Partij van Cuba), naast de traditionele viering van de 26e juli en de start van de voorbereidingen voor de komende verkiezingen en de volkstelling en telling van de woonsten (voorzien voor september –oktober).

Nationale Raad van de Poder Popular 

De cubaanse volksvertegenwoordigers zetelden op 23 en 24 juli, maar waren reeds vanaf 19 juli in Havana om de voorstelling te volgen van de verslagen van de talrijke parlementaire commissies, van sommige ministeries of staatsorganismen. De commissies leveren een permanente aktiviteit, het ganse jaar door, op basis van teksten, raadplegingen en debatten met alle gesprekpartners die de volksvertegenwoordigrers nuttig achten te ontmoeten, plaatselijke bezoeken in het ganse land, enz. Deze herinnering om een einde te stellen aan de indruk dat het parlementaire werk zich zou beperken tot enkele dagen per jaar.

Een verslag brengen van alle behandelde themas is onbegonnen werk binnen de limieten van dit artikel. Laat ons gewoon de belangrijkste themas vermelden : het ontwerp voor een nieuw fiscaal systeem (één van de hoofdpunten van deze zitting), verslagen van de Nationale Bank, het Ministerie van Hoger Onderwijs, het Nationaal Instituut voor Waterwinning, gevolgd door de verslagen en de debatten van de 12 permanente commissies van het parlement (onderwijs, gezondheidszorgen, economie, fiscaliteit, landbouw, defensie, industrie, grondwettelijke en juridische zaken, jeugd, diensten, buitenlandse zaken, sport, enz.).

De agendapunten voor de algemene zitting van 23 en 24 juli omvatten : het wetsontwerp over het fiscaal systeem, de afsluiting van het budget 2011, de uitvoering van het economisch en budgetair plan voor de eerste smester, de implementatie van de lineamientos (richtlijnen) goedgekeurd door het VIe Congres van de PCC en een verslag van het Ministerie van Gezondheid (MINSAP). Enkel de opsomming volstaat om de drukke aktiviteiten weer te geven. Twee aspekten vallen op bij een analyse van de werkzaamheden : de omzetting in de praktijk van de lineamientos (die dus geen pure theorie blijven) en de talrijke, soms zeer kritische, tussenkomsten van de volksvertegenwoordigers. Uiteindelijk, eenmaal de verslagen onderzocht en goedgekeurd, werd het wetsontwerp over de fiscaliteit door het parlement goedgekeurd. Ana María Mori Machado, een jonge volksvertegnwoordigster, werd door het parlement verkozen als vice-voorzitter.

In zijn slottoespraak van de zitting kwam Raúl Castro terug op de belangrijkste tendenzen van de laatste semester. Het BBP steeg met 2,1% (0,2% meer dan voorzien) en de suikerindustrie blijft in herstel (17,1% groei). Het toerisme blijft vooruitgaan (5,8% meer bezoekers) en de belangrijkste economische indicatoren verbeteren. De toepassing van de lineamientos gaat verder, belangrijke vooruitgang is geboekt in het toekennen van leningen en in de fiscale politiek, en de grondregels voor een nieuwe monetaire politiek werden bestudeerd. Het proces moet verder gaan zonder overdreven haast, veeleisend, met ernst en een bestudeerd systeem. In het vooruizicht van een algemene wetgeving over de coöperatieven werd de experimentele oprichting van coöperatieven in andere sectoren dan de landbouw goedgekeurd. Voor het uitwerken van een nieuw systeem van overeenkomsten en samenwerking tussen bedrijven werd een groep ondernemingen uitgekozen voor proeven in autonoom beheer. Een nieuwe Arbeidscode is in voorbereiding om tegemoet te komen aan de tewerkstelling buiten de openbare ondernemingen, code die aan de volksvertegenwoordigers zal voorgelegd worden in augustus 2013, na bespreking met de werknemers en de vakbonden. Maatregelen worden genomen om de productie en commercialisatie van etenswaren te bevorderen en de oppervlakte van braakliggende gronden die in vruchtgebruik worden toegekend werd opgetrokken tot 67,10 hectaren.

Raúl benadrukte met klem de uitwerking van de lineamientos, zonder improvisatie en zonder passie, en met wantrouwen voor de kommentaren, in binenland en buitenland, die niet altijd vriendschappelijk blijken. Een schoktherapie kan enkel de stabiliteit van het land en de eenheid van het volk in het gedrang brengen en is bijgevolg uitgesloten.
Op internationaal vlak hebben de bezoeken van Raúl aan China, Vietnam en Rusland de samenwerkingsbanden en vriendschapsrelaties met deze landen nog versterkt. De Verenigde Staten gaan verder met hun interventiepolitiek, o.a. door het gebruik van de nieuwe technologieën met subversieve bedoelingen.
De vervolging van bedrijven die met Cuba samenwerken gaat gewoon verder (typisch voorbeeld Havana Club) en de anti-cubaanse propaganda blijft groeien (de manipulatie van enkele choleragevallen in Guantanamo is hier een voorbeeld van,om het prestige van de gezondheidszorg te kelderen).

Een rijke en veelbelovende parlementaire zitting, op te volgen in de actualisatie van het cubaans economische en sociaal model.

Vergadering van de Ministerraad

Marino Murillo Jorge, voorzitter van de commissie voor implementatie en ontwikkeling en vice-voorzitter van de ministerraad stelde het bilan voor van de uitvoering van de lineamientos. Er werd een werkschema voorgesteld over de periode 2012-2015 die de uitvoering voorziet van 55 objectieven, gelinkt aan 313 lineamientois. De commissie, gericht op een hogere economische efficiëntie, zet haar werkzaamheden verder in het respect van de socialistische eigendom door het volk van de fundamentele productiemiddelen.
De raad heeft kennis genomen van de gunstige evolutie van sommige economische indicatoren tijdens het eerste semester (electriciteitsproductie, productie van materiële goederen, stijging van de tewerkstelling; enz.). De tekortkomingen van sommige sectoren (o.a. de productie van produkten voor persoonlijke hygiëne) werden benadrukt, evenals het slecht beheer van de kontrakten tussen bedrijven. De productie van etenswaren en biofertilizers moet verder stijgen, teneinde de invoer te beperken.
De uitvoering van het budget tijdens het eerste semester verloopt positief en de strijd tegen onwettelijkheden inzake urbanisme en ruimtelijke ordening gaat verder. Over dit laatste punt werden détails medegedeeld over de genomen maatregelen en de noodzaak van een terugkeer naar discipline op alle niveaux.; De huidige overdreven tolerantie moet stoppen.
Uiteindelijk werd een punt besproken over het bestrijden van de delicten tegen de veestapel, die de ontwikkeling van het kweekprogramma belemmeren. De delicten zijn verminderd maar de controle moet worden verdergezet met alle nodige preventiemaatregelen.
Raúl Castro herhaalde de wil van de staat en van de regering om een einde te stellen aan de delictuele gedragingen die het patrimonium van het volk en de economie van het land aantasten. Dezelfde strijd moet gevoerd worden tegen de corruptie door diegenen die misbruik maken van hun functies om zich te verrijken op de rug van de staatsinkomsten.

Algemene vergadering van het Centraal Comité van de Kommunistische Partij van Cuba

José Ramon Machado Ventura, tweede secretaris van het Centraal Comité van de PCC, bracht verslag uit over het geleverde werk van de laatste maanden. Werden besproken : de staat van uitvoering van de plannen in de economie, de kontrakten, de financiële problemen, de herorganisatie van het beheer van de bedrijven, de evolutie van de ter beschikkingstelling van sommige werknemers, de investeringen, de technische maintenance, de bouw, de inventarissen, de productie van goederen voor de uitvoer en het vervangen van ingevoerde producten, de strijd tegen de delicten en de corruptie.
Er werd herinnerd aan het werk van de partij om de bestaande problemen op te lossen en voor het uitvaardigen van aanbevelingen inzake de oplossingen.
Er kwam ook een verslag over de actualisatie van de organisatie van de Partij en over de uitvoering van zekere objectieven goedgekeurd door de Conferentie van de Partij.
Twee verslagen vervolledigden de werken, één over de uitvoering van de akkoorden van het VI Congres (de lineamientos) en één over nieuwe voorstellen inzake actualisatie van het cubaans socialistisch model.
Het Centraal Comité van de Partij werd tevens ingelicht over de evolutie van de economie tijdens het eerste semester van 2012 en over de bezoeken van Raúl in China, Vietnam en Rusland.

Freddy Tack

Samenwerking Wallonië – Cuba 2013 – 2015

Tijdens een werkbezoek in Havana, van 25 tot 29 juni, hebben de republiek Cuba en de Waalse Regering hun samenwerkingsprogramma voor de jaren 2013 – 2015 uitgewerkt.
Drie prioritaire sectoren werden omschreven : landbouw, hernieuwbare energie en beroepsvorming (het kultureel domein inbegrepen). Op vraag van Cuba zal een speciale aandacht gaan naar het onderwijs van de franse taal. Voorrang gaat naar : de versteviging van de researchdynamiek, tranfers van kennisgegevens, het zoeken van interinstitutionele partners en de synergie met andere partners of geldschieters.
Een herbevestiging van de tussenkomsten wordt verdergezet, evenals de concentratie van de middelen op een beperkt aantal prioritaire sectoren.
De delegatie Wallonië-Brussel heeft de voorstelling boijgewoond van brochures over de renovatiewerken van het historisch centrum van Havana, resultaat van vorige samenwerkingsprogrammas tussen het Waals Instituut voor het Patrimonium (ICW) en het Bureau van de Historicus van Havana.

Bron : clubwalco-WB-SI

Freddy Tack              

GESCHIEDENIS

Vijftig jaar geleden : Cuba en de “rakettencrisis”

Oktober 1962 : de wereld staat op het randje van een nucleaire oorlog tussen de twee ”groten”, met de rakettencrisis. Bij het opmaken van een bilan vanuit het cubaans oogpunt verschijnen een reeks elementen die niet dikwijls worden aangerekend.

Het imperialisme zoekt wraak

Vanaf de triomf, de omverwerping van de dictator Batista door de troepen van Fidel Castro, gaan de Verenigde Staten alles doen om de toestand te doen keren. Een weigering om cubaanse suikeroverschotten te kopen, een weigering om noordamerikaanse petroleum uit te voeren naar Cuba, een weigering dat cubaanse raffinaderijen (met VSA kapitalen) de petroleum door de Sovjet Unie geleverd zouden verwerken : de eerste tekenen van de nakende economische blokkade. Er zijn sabotages en andere destabiliseringsacties en de CIA start de training van cubaanse emigranten voor een ontschepingsactie : eerste tekenen van de militaire dreiging. Met Eisenhower als president is het bericht duidelijk : Cuba betekent economische autonomie en een sociaal programma dat het VS imperialisme niet kan aanvaarden op « haar » werelddeel; het is een gevaar voor verspreiding. De Cubazaak komt tussen in de verkiezingsstrijd tussen Kennedy en Nixon in 1960, elkeen de andere verwijtend van zwakte.
De wil tot omverwerping wordt ook gevoed door de druk van het anticastristisch lobby in Florida en door de steun van Fidel Castro en Guevara aan de decolonisering en aan de niet-gebonden landen. Deze politiek gaat Cuba afhankelijk maken van de Sovjet-Unie : voor de suiker, voor de petroleum… en binnenkort voor de ganse handel en voor de verdediging, wat bij de start niet was ingerekend door de castristische overheden.

Kennedy voert een coherente en doordachte anticastristische strategie

De nieuwe president gaat snel (maart 1961) de Organisatie van de Amerikaanse Staten mobiliseren met zijn “Alliantie voor de vooruitgang” die plots economische ontwikkeling, alfabetisatie en landbouwhervorming (;;; volop aan gang in Cuba) gaat beloven, samen met het economisch en politiek isolement van het eiland : “Wij wensen de revolutie van de Amerikas tot een goed einde te brengen, teneinde een werelddeel op te bouwen waar elkeen kan hopen op een fatsoenlijk levensniveau, in vrijheid en waardigheid. Om dit doel te bereiken moet de politieke vrijheid samengaan met materiële vooruitgang… Onze alliantie van vrije regeringen moet er over waken om de tyrannie uit het werelddeel te verdrijven, waar ze geen plaats verdient. Ik druk speciaal mijn vriendschap uit voor het cubaanse en dominikaanse volk met de hoop dat zij weldra de maatschappij van vrije mensen zullen vervoegen…”. 
Enkel Mexico weigert de diplomatieke relaties met Cuba te verbreken. Enkele maanden later zal de « Rakettencrisis » toelaten Cuba voor 47 jaar uit te sluiten uit de OAS.
In april 1961 is de ontscheping van anticastristische troepen in de Varkensbaaieen totaal fiasco dank zij de doeltreffendheid van het cubaanse leger. Kennedy is  na dit avontuur woest tegen de CIA die, zegt men, hem slecht heeft ingelicht  en tegen Castro die de VSA heeft belachelijk gemaakt. Na de OAS wordt de blokkade, officieel in februari en maart 1962, de tweede actie as van de cubaanse politiek van Kennedy. Hij roept de westerse bondgenoten om deel te nemen aan de blokkade, maar zal ze slechts overtuigen na de rakettencrisis. De derde as is die van de destabilistie. Vanaf november ’61 wordt het de Operatie Mangosta (de kleine vleeseter die aan vergif weerstaat) : propaganda, sabotages en in onevenwicht brengen van de cubaanse regering en economie, het gebruiken van amerikaanse commandos, het verwoesten van de suikeroogsten, mijnen zaaien in de cubaanse havens, dit alles staat op het programma (bekend gemaakt in 1975). Een opstand is gepland voor…oktober 1962. Herhaalde manoeuvers in zee, met duidelijke bedoelingen, worden ondernomen (op een eiland ontschepen en de dictator Ortsac gevangen nemen). Recent heeft men vernomen dat aanslagen in de VS, die men zou op de rug schuiven van de cubanen, voorzien waren om de amerikaanse publieke opinie voor te bereiden op een oorlog. Tenslotte zijn er nog de militaire voorbereidingen voor een invasie. In het yankeeleger broeien plannen, begin 1962, om Cuba te bombarderen en in te nemen, en de diverse opties zullen grondig besproken worden tijdens de enkele dagen van de rakettencrisis.

Cuba zoekt militaire hulp, Chroesjtsjov stelt raketten voor

Sinds de mislukte invasie zijn de cubaanse leiders zeker dat de VSA opnieuw pogingen gaan ondernemen. Hun leger telt nu 270.000 man maar heeft een gebrek aan middelen. Zij richten zich eens te meer naar de Sovjet Unie en vragen militaire steun, als onafhankelijke Staat, lid van de UNO, en op basis van de principes van zelfbeheer en niet inmenging. Chroesjtsjov benadert het probleem in het kader van de bewapeningswedloop tussen de twee “groten” en stelt voor sovjetbasissen met raketten te plaatsen, met een contingent van 50.000 russische soldaten, en bommenwerpers. Hij streeft aldus naar een evenwicht, na het plaatsen van VS-raketten in Italië en Turkije, en maakt Cuba “onaantastbaar”, niettegenstaande de grote afstand met de Sovjet-Unie. Zelfs als de cubanen toestemmen betreuren ze deze buitenlandse afhankelijkheid. Chroesjtsjov zal trouwens onderhandelen over “zijn” basissen zonder Fidel Castro er bij te betrekken.

Kennedy neemt het initiatief en het voordeel in de krachtmeting

Vanaf september 1962 worden de aan gang zijnde werken ontdekt. De Sovjet-Unie bevestigt dat het gaat om verdedigingswapens. Op 14 oktober toont een U-2 spionvlucht raketteninfrastruktuur. Na 8 dagen discussie gaat een groep experten van het Witte Huis een strategie toepassen : de bombardementen (van de basisssen of algemeen) en de invasie worden uitgesteld om een deur open te laten voor de Sovjet-Unie, met minder risicos, vooral enkele weken voor de “mid term” verkiezingen. Op 22 oktober, in een gedramatiseerde toespraak, kondigt Kennedy een blokkade aan op zee met 280 schepen en een versterking van het garnizoen van Guantanamo, en eist de treugtrekking van de raketten. Gedurende zes dagen zijn alle nucleaire wapens op de planeet in maximale staat van alarm en verschillende dramatische incidenten doen zich voor. Op 28 oktober zal Khroutchtchev  plooien met als tegenprestatie een engagement van de VS om Cuba niet binnen te vallen en om de raketten uit Turkije terug te halen (wat hij twee dagen vroeger suggereerde).

Castro blijft bij de principes van de onafhankelijke en wettige Staat

Meerdere feiten tonen aan dat de cubaanse overheden weigeren te plooien voor het machtsvertoon. Zij beslissen hun luchtruim te verdedigen en schieten een U-2 vliegtuig neer op 27 oktober. De dag daarop oordeelt Castro dat een VS-invasie nakend is en, zich het dilemna inbeeldend voor de russische president, en schrijft naar Chroesjtsjov dat men moet antwoorden met het gebruik van de raketten, zelfs door Cuba op te offeren, eerder dan een stap achteruit te zetten. Deze beroemde brief is meestal verkeerd ingeschat als een oproep tot oorlog. Op 30 oktober weigert Castro van U Thant, Secretaris Generaal van de UNO, een inspectie van de werken. Hij weigert kordaat op deze vraag in te gaan want Cuba heeft geen enkele fout begaan tegenover evidente piratenacties. Uiteindelijk , wanneer de VS plots ook de terugtrekking eisen van de Illiouchine-28 bommenwerpers die aan Cuba werden geleverd en aldus de blokkade verlengend, protesteert Castro die slechts na 21 november zal toegeven aan de russische druk. De terugtrekking van de raketten is effectief op 9 november, die van de bommenwerpers op 6 december.
En vooral, vanaf 28 oktober verklaarde Fidel dat de garanties door Kennedy gegeven slechts effectief zullen zijn na het aanvaarden van zijn “vijf punten” en het stoppen van de maritieme blokkade : 
*Eindigen van de economische blokkade en van alle vormen van commerciële druk door de VSA tegen Cuba. 
*Stopzetten van alle subversieve aktiviteiten, droppen van wapens en explosieven, invasie van huurlingen, spionnen of saboteurs, vanf het noordamerikaans grondgebied of medeplichtige landen.
*Stopzetting van alle piratendaden vanaf VSA basissen en vanaf Porto-Rico.
*Stopzetting van alle verkrachtingen van het cubaanse luchtruim en van de cubaanse territoriale wateren door de VSA.
*Terugtrekking uit de basis van Guantanamo en teruggave van het bezette gebied door de VS.

Welke balans ?

De analysten praten nog steeds over de verworvenheden van de twee groten na de rakettencrisis, en zeggen weinig over Cuba. Eerder dan te spreken over vrede moet men het hebben over status quo, over een blokkering. Elk van de twee groten heeft een beetje moeten toegeven in de krachtmeting, elkeen heeft gewonnen en verloren. Het is zeker dat de grote angst die in de wereld heerste heeft bijgedragen tot een zekere ontspanning (rode telefoon, ontwapeningsprojekten). Men moet ook vaststellen dat Kennedy vermoord werd (waarschijnlijk voor binnenlandse motieven), dat Chroesjtjov werd omvergeworpen (het pacifistische imago van de Sovjet-Unie was geschonden en men verweet hem avonturisme). De Sovjet-Unie is verdwenen terwijl Fidel elf noordamerikaanse presidenten zag voorbijgaan en hij het cubaanse sociale projekt in stand hield niettegenstaande alle moeilijlkheden. Maar het yankee-imperialisme heeft de anticubaanse politiek van Eisenhower en Kennedy verdergezet tot vandaag. Geen enkel van de vijf punten van Fidel werd tegemoetgekomen, de sabotages en de subversie werden verdergezet, de economische blokkade nog verstrengt : een moordende hardnekkigheid. Om de cubaanse besmettelijkheid te vermijden werd Latijns Amerika gedurende vier decennia onder een strenge overheersing gezet. Wat is het engagement van de VSA om Cuba niet binnen te vallen nog waard na al die jaren? Indien de invasie niet doorging dan is het zeker vooral te danken aan het cubaanse volk, en aan de ommekeer in verschillende buurlanden.

Gilbert, van Charleroi

Ondertitels fotos : Een luchtfoto genomen door het U-2 spionvliegtuig op 14 oktober 1962.
Kaart van de blokkade op zee in oktober 1962 (www.cubacrisis.net).

Cultuur

XIe biennale van Hedendaagse Kunst in Havana

De Biennale van Havana, geboren in 1984, is één van de belangrijkste kulturele gebeurtenissen in de wereld. Een onmisbare gebeurtenis die bekende kunstenaars uit de ganse wereld naar Havana brengt. Elke twee jaar gaat zij door in de cubaanse hoofdstad. Oorspronkelijk was het de bedoeling de hedendaagse kunst te promoten van de zogenaamde “derdewereldlanden”.Met de tijd nam de gebeurtenis meer en meer uitbreiding en werd opengesteld voor kunstenaars uit de ganse wereld. De meerderheid van de werken zijn schilderijen, fotos, verwezenlijkt op basis van verscheidene technieken. De themas zijn ruim, kunst, traditie, geheugen, urbanisatie, maatschappij…

De XIe biennale van Havana ging door van 11 mei tot 11 juni 2012 en vormde de ganse stad om tot een tentoonstellingsruimte en een reuze spektakel.. Een honderdtal openbare plaatsen van de cubaanse hoofdstad namen deel aan de gebeurtenis. Het is alsof “kunst brengen naar het straatgeroes”.
Naast de officiële manifestaties van de biennale en de “off” aktiviteiten, maakten honderden andere kunstenaars afspraken tot in de straten van Havana voor dit festival van schilderkunst en beeldhouwwerken, fotos en films, montages en diverse optredens. De bevolking antwoorde, met entoesiasme, present in deze droomwereld van multipele kunstuitingen. Talrijke plaatsen in verschillende wijken van Havana wemelden van kunst, het oude Havana, de Morro, San Augustin, de Malecon, enz… De gebeurtenis was deze keer toegespitst op jonge scheppingen uit Afrika en de Caraïben. Meer dan 180 kunstenaars uit 43 landen namen deel.
Zelfs als de meerderheid Cubanen zijn – waarvan sommigen in de VS levend zoals Carlos Garaicoa, Florencio Gelabert Soto Castillo Valdés – waren de vijf werelddelen aanwezig.
Thema van dit jaar : Kunstpraktijken en sociale verbeelding. Het geheugen stond centraal in de tentoonstelling.

De tendens naar gelijksoortigheid, gevolg van de mondialisatie en de capaciteit van de media om gemanipuleerde kollektieve geheugens op te bouwen, geeft aanleiding tot een veralgemeende amnesie. Daarom lag het accent op het geheugen om de aandacht te vestigen op de kunstuitdrukkingen die deze geheugenzones willen herwinnen.

De decolonisatie die in de 19e eeuw begon heeft een evaluatie toegelaten van de kulturen van landen die het slachtoffer waren van een onderworpen geheugen. Zij moesten hun geheugen herwinnen en de definities vernietigen gesteund op uitsluiting  die hen belette een plaats in te nemen in de universele kultuur. De Grote Kunstgeschiedenis moest gedesacraliseerd worden, er moest een einde komen aan de wel bekende etnocentrische traditie.

In de huidige kontekst geeft het herlezen van de historische patrimonia en de collective symbolische verbeelding (politiek, sociaal, religieus, kultureel) zuurstof aan de kunstproductie. De kijk van deze kunstenaars op het verleden laat geen plaats voor « een onschuldige voorstelling”. Er bestaat een communicatie waar het geugen zijn zin heeft behouden en waar de kunstenaar zijn “don-quijotisme” spaart door de gevolgen van een maatschappij in krisis te neutraliseren.

De biennale zocht naar banden tussen kunst, openbare ruimte en burger, de verschillende betekenissen van de openbare sector, rekening houdend met de tussenkomsten in de stedelijke ruimten, interaktieve projekten, spel, multidisciplinair, sociale integratie.

In de basistekst voor deze editie 2912 kan men lezen :
“De kunst heeft zijn actieterrein verruimd. Haar wijze van doen en om de verhalen te struktureren blijven in debat. Het blijft een polemiek om te bepalen wat aanvaardbaar is of niet in de voorstelling van een oeuvre, zoals het impact dat een werkwijze (creatief) kan hebben op ethisch vlak. (…)
De manier waarop wij de relatie van de kunst met het leven begrijpen stemt niet overeen met een mechanische formule, ook niet met een theologie die het doel zou zijn van alles. De galerijen, de kunstcentra en de musea hebben progressief een promotiestrategie uitgewerkt die een meer participatieve kunst bevoordeligen en die de toeschouwer erbij betrekken. (…)
Wij willen de rol van de kunst in het licht stellen in de omvorming van voorwerpen en als catalistor van sociale themas. (…) Voor deze biennale is het noodzakelijk de dialoog toe te laten binnen en buiten, te werken met levende kunst en de toeschouwer bestendig te betrekken. Wij wensen de cubaanse kontekst en de openbare plaatsen om te vormen in een tijdelijk laboratorium voor kunstexperimentatie.

Cuba, een klein landje met grote ideeën en ongebreidelde  verbeelding.

Roberto Suarez, Cubaanse fotograaf, schenkt enkele van zijn opnames op pagina 23.

Enkele culturele “breves”

Abel Prieto krijgt Franse decoratie (juli 2012)

De franse regering heeft de ex-minister van kultuur, Abel Prieto, gehuldigd met de Orde van Kunst en Letteren. De plechtigheid ging door op de franse ambassade in Havana in aanwezigheid van Dagoberto Rodríguez, viceminister van Buitenlandse Zaken en van Fernando Rojas, vice-eerste minister van Kultuur.
Abel Prieto, schrijver en intellectueel, was Minister van Kultuur van 1997 tot 2012. Hij werd pas benoemd tot raadgever van de cubaanse president Raúl Castro.

El canto quiere ser luz : Een plaat met cubaanse koren krijgt een prijs in Duitsland (juli 2012)

Berlijn – Het album El canto quiere ser luz, opgenomen door het Nationaal koor van Cuba en Entrevoces, onder de leiding van professor Digna Guerra (platen Colibri) heeft de prijs Echo Klassik gekeregen van de Phonografische Academie van Duitsland, wegens het hoge niveau van de uitvoering van de vocabele ensembles en de stevigheid van het repertorium met werken van bekende componisten zoals Leo Brouwer, Electo Silva, Roberto Valera, Frank Fernández, Miguel Matamoros, Silvio Rodríguez of Oscar Hernandez, en nog andere.

Roberto Fonseca, cubaans jazzspeler op tour in Europa – April 2012

Havana (PL) – De cubaanse jazzkunstenaar Roberto Fonseca doet een tour in Europa om zijn laatse plaat voor te stellen. Op deze plaat, “Yo”, nemen muzikanten deel uit Afrika, Brazilië en Cuba.
Geboren in 1975, stelt hij zijn eerste concert voor op het Festival Jazz Plaza 1991, op zijn vijftiende. Hij heeft reeds 8 platen opgenomen en wordt door de gespecialiseerde pers omschreven als één van de grote figuren van de hedendaagse cubaanse jazz.
Twee van zijn eerste producties kwamen in 1999 op de markt en sindsdien kwam hij op alle scènes in de wereld, waaronder het Congrespaleis in Parijs, de Albert Hall van Londen, het Beacon Teater in New York en het Sydney Opera House in Australië.

De Nacht van de Boeken in Cuba (juli 2012)

De Nacht van de Boeken bracht een nieuwe zomercampagne om lektuur te bevorderen in Cuba.
Op het programma : voorstelling van boeken van 15 uitgeverijen, vergaderingen in de straten en erebetoon aan grote schrijvers zoals Virgilio Piñera, Nicolas Guillen, Dulce Maria Loynaz…
Dit literair avontuur ging verder in alle provinciale hoofdsteden met een aanbod speciaal gericht naar de jeugd.
De “Zomerlezingen” richten ook mini boekforen op in verschillende gemeenten, literaire tournees in bergstreken en in de gevangenissen van het land.

Een akoord Cuba-Frankrijk voor de bescherming van het cinematografisch patrimonium (juni 2012).

Het Cubaans Instituut voor Cinematografische Kunst en Industrie (ICAIC) en het Nationaal Audiovisueel Instituut (INA) in Frankrijk hebben een akkoord getekend om de verzameling Noticiero ICAIC Latinoamericano (documentaires) te restaureren en te numeriseren. Het akkoord werd geparafeerd door Omar Gonzalez, Voorzitter van het ICAIC, en Mathieu Gallet, Directeur van het INA, teneinde de fondsen van de Noticiero te beschermen, die erkend werden als Nationaal Patrimonium van het eiland en ingeschreven zijn in het “Register van het Geheugen van de Wereld” van de UNESCO in 2009.
Het initiatief zal uitgebreid kunnen worden tot de fondsen van Humberto Solás en van Tomás Gutiérez Alea , in het voordeel van het immaterieel patrimonium van de mensheid.
Beschouwd als een uniek geheel, van grote historische, artistieke en patrimoniële waarde,                       werd de Noticiero ICAIC Latinoamericana verwezenlijkt door de cubaanse documentarist Santiago Alvarez en vormt een cinematografische getuigenis van de grote nationale en internationale gebeurtenissen van de tweede helft van de XXe eeuw.

Anne Delstanche

Boekbespreking

La Havane, dans les rues et dans le temps
Françoise Escarpit
Editions Elytis, Juin 2012, 17 Euro.

De omslag van dit boek trok onmiddellijk mijn aandacht, pastelkleuren met het mytische beeld van Che, Fidel en Camilo, uitkijkend op een oude cliché van de Malecon, waarschijnlijk van eind van de jaren ’50.
Lange jaren op post in Havana en specialiste van Latijns Amerika had Françoise Escarpit het geluk Fidel, Korda en vele andere bekende cubanen te ontmoeten, zoals Umberto Solas, filmmaker en stichter van het Festival van de Arme Film in Gibara.
Een echte passie die veel te delen heeft met ons. Het boekt geeft stukjes geschiedenis en stukjes beleefde verhalen, vertellingen over ontmoetingen en zwart-wit fotos, anecdotes en diverse info.Een aangename en interessante reis die de vrienden van Cuba zal boeien.
Spijtig dat het boek wordt afgesloten met een tekst met negatieve aspekten, lang geleden geschreven door Eduardo Galeano, een Uruguayaan, terwijl sindsdien zoveel water onder de bruggen liep.

Stéphane Sergeant

Vereniging

Milleniumdoelstellingen : De Vrienden van Cuba op de Internationale solidariteitsdagen in Vorst

Op 8 en 9 juni richte de CCCSIF (Raadgevende Gemeenteraad voor de Internationale Solidariteit van Vorst) de derde editie in van de “Solidariteitsdagen”, met het accent op de milleniumdoelstellingen. De gebeurtenis kwam er op initiatief van de schepen José Angeli en de burgerdienst die de ontwikkelingssamenwerking overkoepelt. Richtlijn van de organisatoren : banden leggen door hier samenwerkingsbanden te bevorderen voor ginder.

Een twaalftal verenigingen actief inzake ontwikkelingssamenwerking en met als basis de brusselse gemeente, waaronder Dialoog van de Volkeren, El Andino, de Federatie van de Hoop Al Hoceima en Nador, de Uitdaging België-Afrika, Universele Solidariteit en Kilombo, hebben hun projecten voorgesteld in een ontspannen en vrolijke sfeer. Onze vzw “De Vrienden van Cuba”, met zetel in Vorst sinds vele jaren, heeft voor de eerste keer deelgenomen aan deze “dagen” met een stand in de hall van het Gemeentehuis (met een opmerkelijke art-déco stijl). Wij wensten er zoveel mogelijk informatie te geven over onze solidariteitsacties, o.a. “Instrumenten voor Cuba” en de “Brigada Carlos Habré”.

De goede ontvangst en de goede logistiek ter beschikking geteld door de gemeentelijke overheid, de kwaliteit van  de tussenkomsten en de behandelde temas kwamen een beetje tegemoet aan de –te- zware agenda van deze eerste dag. Mevrouw Magda de Galan, Burgemeester van Vorst, heeft lang stilgestaan aan onze stand en getuigde van haar sympathie voor Cuba en haar interesse voor onze acties en projecten.

De dag daarop waren wij aanwezig in het Kultureel Centrum Brass. Een feestelijke en familiale sfeer met de voorstelling van traditionele kultuur : boliviaanse musici, peruviaanse dansers, een afrikaanse zanger, franse en senegalese rapzangers met temas over de immigratie.
Anne Delstanche, onze vriendin cineaste, stelde haar documentaire voor “Haïti, l’appel du Lambi. El llamado del Caracol Reina », die de actie weergeeft van de cubaanse dokters aan het werk in de verbetering van het gezondheidssysteem, en in de frontlijn om de slachtoffers te verzorgen van de vreselijke aardbeving van 12 januari 2010. De film werd gevolgd door een attent publiek en met een respectvolle stilte. Anne heeft lang antwoorden gegeven op de talrijke vragen van een geboeid publiek inzake de huidige toestand in Haïti : welke samenwerking op het terrein, met welke resultaten? Welke toekomst voor Haïti tussen het “humanitaire”, de solidariteit en de heropbouwmarkt?

De avond ging verder in muziek en wij hebben het glas kunnen heffen, Cuba Libre uiteraard, op het succes van de gebeurtenis.

Als lid van de CCCSIF en deelnemer aan deze twee dagen, zullen wij in principe een subsidie ontvangen die integraal naar onze projecten zal gaan. Wij hopen terug te kunnen deelnemen aan de volgende uitgave van de Internationale Solidariteitsdagen in 2013. Wordt dus vervolgd…

Monique Dits