Cuba Si 208 – vertaling
CUBA – EUROPESE UNIE (EU) : PROJECTEN VOOR 2021 – 2027.
Freddy Tack
De ambassadeur van de EU in Havana, Alberto Navarro, verklaarde dat de EU zijn samenwerkingsprogrammas met Cuba voor een duurzame landbouw en de gezondheid heroriënteert. De samenwerking wordt uitgebreid tot het wetenschappelijk onderzoek en de biofarmaceutica, de cultuur, economische uitwisselingen en andere domeinen. Zij zou nog moeten groeien tijdens de komende cyclus 2021-2027, met de digitalisatie en de maatregelen voor de modernisering van de economie.
De projecten voor 2021-2027.
De aanpassing voorziet o.a. een budget van 1,7 miljoen € voor de steun aan twee samenwerkingscontracten met de Vereniging van Gerontologie en de Vereniging voor Hygiëne en Epidemiologie. Een budget van 5 miljoen € wordt vrijgemaakt als subsidie voor het Instituut vanTropische Geneeskunde Pedro Kouri (IPK).
De politieke dialoog wordt verdergezet met de derde gemeenschappelijke raad in november, in Brussel indien mogelijk, anders via teleconferentie. De raad is voorafgegaan door drie dialogen (onwettelijke handel in lichte wapens, niet-uitbreiding en de duurzame ontwikkeling), die twee reeds lopende dialogen vervolledigen (mensenrechten en unilaterale coërcitieve middelen).
De EU begroet de nieuwe economische maatregelen (zie hieromtrent het artikel over de economie) aangekondigd door president Díaz-Canel, die een beetje zuurstof moeten geven aan de Cubaanse economie die lijdt onder blokkade door de VS. De EU meent dat beleggen in de creativiteit het beste is wat men kan doen. Het programma Erasmus+, dat steun geeft aan de uitwisselingen tussen Europese en Cubaanse universiteiten, versterkt de samenwerking.
De samenwerkingscyclus 2021-2027, waarvan het budget moet goedgekeurd worden, is gericht op het verderzetten van de samenwerking in de sectoren waar de EU reeds aanwezig is (duurzame landbouw, hernieuwbare energie, strijd tegen de klimaatverandering, cultuur, uitwisseling van experts) en in nieuwe domeinen zoals de digitilisatie en de ontwikkeling van de privésector, evenals de coöperatieven.
De openbare gezondheid.
Navarro verklaarde : « Europa heeft nauwere banden met Cuba in de context van de pandemie, en bekijkt het land met de ogen van oude vrienden, van gezellen, wetend dat elkeen moet rekenen op zijn sterke punten… Eén van de troeven van Cuba is de openbare gezondheid. Dit werd nogmaals vastgesteld in het antwoord aan de pandemie, die in Cuba beperkt werd. Cuba is ook een voorbeeld van solidariteit, met het zenden van medische missies naar het buitenland ». Hij herinnerde tevens dat het de eerste keer is in de geschiedenis dat de EU Cubaanse medische missies ontving, in Italië, Andorra, Montserrat en de Britse eilanden Turks en Caicos.
Over de hulp gebracht door Cubaanse dokters in verschillende landen verklaarde Navarro : « Het is een voorbeeld en als EU zouden wij met hen willen samenwerken, en de mogelijkheid onderzoeken een school zoals de ELAM (Latijnsamerikaanse School voor Geneeskunde) op te richten voor Afrika, een domein waar Cuba beschikt over een grote ervaring ». Het programma Horizon 2020 heeft interesse voor de werken van BioCubaFarma, met de Interferon, de themas van de pandemie en andere domeinen van de openbare gezondheid.
Juan Garay, verantwoordelijke voor de samenwerking van de EU in Cuba, verklaarde : « Cuba kan de EU veel bijbrengen in verschillende domeinen. Wij identificeren veel gedeelde waarden en doelstellingen, veel meer dan wat de mensen denken ».
Positieve echos, in flagrante tegenstelling met de agressie- en wurgingspolitiek van de regering Trump.
DE VEROUDERING VAN DE BEVOLKING.
F. Tack
Ter gelegenheid van de « Werelddag van de bevolking » (11 juli) gaf Carlos Alfonso Fraga, directeur van het Centrum voor de studie van de bevolking en de ontwikkeling (CEPDE) gedurende 22 jaar en heden vice-directeur van het Nationaal Bureau voor Statistiek en Informatie (ONEI), enkele gegevens en bedenkingen over de demografische toestand in Cuba.
Algemene gegevens.
Wat betreft de algemene cijfers, zoals sterfte, vruchtbaarheid, enz. is Cuba op te nemen op de lijst van ontwikkelde landen. Cuba heeft zeer lage vruchtbaarheidcijfers (1,68 geboortes per vrouw), een zeer lage kinderstefte (minder dan 5 per duizend levend geboren kinderen), en hoge levenshoopcijfers (80,45 voor de vrouwen, 76,5 voor de mannen). Deze cijfers bevestigen een demografische veroudering van de bevolking (zien ook Cuba Sí Nr. 194, pag. 12-14), die zich de laatste jaren heeft omgezet in een negatieve natuurlijke groei. Deze negatieve groei heeft als basis de opeenstapeling van verschillende fenomenen : lage groeicijfers van de bevolking, een natuurlijke negatieve groei, een emigratie met een negatief saldo gedurende jaren.
De vergrijzing.
De vergrijzing uit zich tevens in de cijfers : 20,4 % van de bevolking is meer dan 60 jaar oud. Dit wil zeggen : minder bevolking op schoolleeftijden, minder actieve bevolking, minder bevolking voor de verdediging, een groei van de uitgaven voor de sociale zekerheid. Een regeringscommissie over de opvolging van de demografische dynamiek, voorgezeten door de president Miguel Díaz-Canel, is gelast met de analyse van de middelen om deze evolutie te doen keren. Vandaag is een bijzonder studiepunt het impact van de Covid-19 op de vruchtbaarheid.
DECREET-WET OVER HET DIERENWELZIJN.
F.T.
In november start het cubaans parlement het onderzoek van een decreet-wet over dierenwelzijn en de strijd tegen mishandeling van dieren. Deze maatregel was al een tijd gevraagd door de bevolking en was het onderwerp van verschillende tussenkomsten tijdens de debatten over de nieuwe grondwet.
Het ontwerp dat men uitwerkt werd toevertrouwd aan een werkgroep van 42 personen, uit verschillende sectoren en disciplines. Zij komen, o.a. van de Nationale vereniging voor de bescherming van dieren en planten, de Cubaanse Vereniging van Veeartsengeneeskunde, de Groep Flora en Fauna, de Faculteit Veeartsenij van de Landbouwhogeschool van Cuba, het Ministerie van Landbouw, en nog andere wetenschappelijke instellingen.
Eén van de basisssen voor de studie is de Zoosanitaire Code voor Landdieren van de OIE (Internationale Vereniging voor Dierengezondheid). Meerdere basisprincipes werden teruggehouden : de bescherming van de biologische diversiteit, de integrale algemene cultuur van de bevolking, de kennis van ethische waarden, de bewustwording en het respect van dieren, de noodzaak mishandeling, misbruik en wreedzaamheid te bestrijden voor de dieren als gevoelige wezens die de pijn aanvoelen en deel uitmaken van de interface mens-dier-milieu. Ook de omstandigheden voor het slachten van dieren worden opgenomen in het project.
Het debat maakt deel uit van de toepassingsmaatregelen van de nieuwe grondwet die in het art. 90, paragraaf j omschrijft : « Het is de plicht van elke Cubaanse burger de flora en de fauna te beschermen, en te waken over het behoud van een gezond milieu ».
DE CLANDESTIENE PERS ONDER BATISTA.
F. Tack
De strijd van de Cubaanse revolutionairen tegen de dictatuur van Batista eiste talrijke levens. Velen vielen in de gewapende strijd, maar ook de clandestiene weerstand eiste zijn aantal martelaren op.
Één van de aspecten van deze strijd is de clandestiene pers. De productie van deze pers kende vele slachtoffers, ontdekt tijdens het drukken of het verspreiden van clandestiene tijdschriften. Zij werden gevangen genomen, gemarteld en vermoord door de handlangers van de dictatuur.
Het overzicht van enkele titels dat nu volgt is hoofdzakelijk een vertaling en een résumé van de researchwerken van Juan Marrero (1).
De voorloper : Son los mismos.
In april 1952, slechts enkele weken na de staatgreep door Batista, verschijnt het eerste nummer van « Son los mismos » (Het zijn dezelfde). Dit bulletin is onder de leiding van Raúl Gómez García en Abel Santamaria tot stand gekomen. Gestencild, o.a. met de hulp van Jesús Montané, verschijnt het op 500 exemplaren. Werkten ook mee : Melba Hernández, Haydée Santamaria, Eldo Pérez en Jesús Orta Ruíz (el Indio Naborí). Uiteraard gebruikten de redacteurs schuilnamen : El Ciudadano (de burger) voor Gómez García, Canino (hoektand) voor Montané, en El Bichote (de mot) voor Abel. Van dit bulletin verschenen acht nummers.
Fidel integreerde de groep vanaf mei, kort na de kennismaking met Abel Santamaria. Hij stelt voor de naam van het bulletin te veranderen in « El Acusador » (de aanklager), titel die hij agressiever vond. De suggestie wordt aanvaard, maar gedurende twee maand verschijnen de twee titels, want de stichters begrepen niet onmiddelijk de noodzaak zich te concentreren op één bulletin.
El Acusador.
De nieuwe titel verschijnt voor de eerste keer op 1 juni 1952 : « Om aan te klagen : de bandieten van de schatkist, de moordenaars van het volk, deze die kinderen doen verhongeren en verarmen, deze die mensen zonder verdediging aanpakken, deze die de Republiek verraden en vuilmaken ».
Raúl Gómez García wordt de directeur en Fidel verzorgt de ideologische inhoud. Vervoegen de oorspronkelijke kern : Joaquín González, Juan Manuel Martínez Tinguao (don Tin), Fidel (die schrijft onder de naam Alejandro) en enkele andere compañeros. Het laatste nummer van « Son los mismos » verschijnt in juli, en vanaf dan worden alle inspanningen gecentreerd op El Acusador. Twee artikels van Fidel gaan de geschiedenis in. Het eerste « Yo Accuso » (Ik klaag aan) ontmaskerd alle verkrachtingen van de wetten door Batista met zijn staatsgreep. Het tweede « Een kritische inventaris van de PCC ( Partido Popular Cubano – Cubaanse Volkspartij) brengt de kritiek van de dwalingen van deze partij na de tragische dood van de leider E. Chibas.
Op 16 augustus 1952, wegens een verklikking, wordt door de politie beslag gelegd op de helft van 10.000 exemplaren en verschillende leden van de groep worden gearresteerd en voor de rechtbank gedaagd. Deze zware slag, na drie uitgegeven nummers, belet de verdere uitgave van het tijdschrift.
Andere titels.
Talrijke andere titels verschijnen clandestien van 1952 tot 1959, zowel in Havana als in de provincies. Hierna enkele van deze uitgaven.
El Aldabonanzo (de aanmaning) en Revolución.
Vanaf 1956 verschijnt « El Aladabonanzo, officieel orgaan van de Beweging 26-7. Gedrukt op 20.000 exemplaren, met als belangrijkste medewerkers Faustino Pérez, Carlos Franqui en Humberto Torres.. Op 15 mei 1956 wordt de titel aangepast tot Revolución, en gedrukt in Havana. De politie ontdekt de drukkerij en legt beslag op 20.000 exemplaren en arresteerd verschillende verdoken militanten. Maar de publicatie gaat verder in Santiago de Cuba, dank zij Frank País en Armando Hart. Later herneemt het drukken in Havana, op verschillende plaatsen. Revolución kende 18 nummers, met een totale oplage van 250.000 exemplaren.
Sierra Maestra.
In de verschillende provincies geeft de M-26-7 het tijdschrift « Sierra Maestra » uit. Het verschijnt voor de eerste keer in Havana op 7 juli 1957, met één pagina in het begin. De uitgave loopt op tot 10.000 exemplaren per week.
Vanguardia Obrera (arbeiders voorhoede).
Dit bulletin was het orgaan van de M-26-7 voor de arbeiderswereld. 20 nummers verschenen tussen juli1957 en april 1958, om daarna wekelijks te verschijnen vanaf oktober 1958 tot de triomf van 1/1/1959.
Carta Semanal.
Na het verbod van verschijnen van « Hoy » het dagblad van de PSP (Socialistische Volkspartij) gaat de toenmalige communistische partij een clandestien weekblad verspreiden, vanaf augustus 1953 : Carta Semanal (wekelijkse brief).
Mella.
Het magazine van de socialistische jeugd, gesticht in 1944, wordt clandestien in 1953. Directeurs werdenn o.a. Jorge Risquet en Raúl Valdés Vivó. Gedurende de strijd tegen Batista verschenen 80 clandestiene nummers.
Alma Mater.
Alma Mater, officieel orgaan van de FEU (Federatie van de Universiteitstudenten), gesticht door Julio Antonio Mella, gaat ook in clandestiene uitgaven. Een treffende anecdote : dank zij de hulp van arbeiders-drukkers werden clandestiene nummers gedrukt op de persen van het dagblad « Diario de la Marina », het meest reactionnaire van het land.
Boletín 13 de Mayo.
Dit tijdschrift vershijnt na de aanval op het presidentieel paleis en de bezetting van Radio Reloj. Het wordt het officieel orgaan van het Revolutionair Directorium.
Milicianos.
Officieel bulletin van de milities van de M-26_7 in de provincie Las Villas.
Resistencía.
Clandestiene uitgave van de Beweging van het Burgerlijk Verzet in Havana, vanaf maart 1958.
Liberación.
8 nummers van dit tijdschrift verschenen in Havana tussen 1952 en 1954. De auteurs stellen zich voor als orgaan van de Cubaanse revolutie.
Bomba.
Clandestien bulletin in de provincie Matanzas, eind 1952. Slechts 2 nummers verschijnen, met een totale oplage van 2.000 exemplaren.
Rebelde.
Studenten tijdschrift verschenen in 1955, onder de leiding van Emilio Egeraiga Naser. Gedrukt op 1.000 exemplaren bij de start, groeit de uitgave tot 5.000 exemplaren.
Patria.
Officieel orgaan van het rebellenleger in de provincie Las Villas. Het tweede nummer werd verspreid op 1 januari 1959, dag van de overwinning.
Bronnen :
Juan Marrero : El periodismo en Cuba – La Etapa Neocolonial (Capitulo 32). (Reeks artikels op de website Cubaperiodista.cu.
Felipe de las Mercedes Suárez Ramos : El Acusador : instrumento de la lucha y de combates. In : Trabajadores 15/08/2017. www.trabajadores.cu/20170815/acusador-instrumento-lucha-combates/
DE STRIJD VAN CUBA TEGEN DE COVID-19.
Eind augustus, terwijl de pandemie van de Covid-19 duizenden slachtoffers treft overal in Latijns-Amerika, slaagde Cuba erin het totaal aantal doden, sinds de eerste bevestigde gevallen op 11 maart, beneden de honderd te houden. In de Dominikaanse Republiek, een eiland en een toeristische bestemming zoals Cuba, is het aantal gekende doden, waarschijnlijk een onderschat gegeven, 1.600,hetzij 150 per miljoen inwoners, tegenover minder dan negen voor één miljoen in Cuba.
En Cuba is ook het eerste arme land dat erin slaagde een kandidaat vaccin tegen de Covid-19 op punt te stellen. Dit vaccin, met als naam « Soberana » (soeverein) ging in fase 1 van de klinische testen op 24 augustus.
Opsporing, traceren, afzondering.
Niettegenstaande de introductie in Cuba van meerdere tientallen infecties in februari en maart, telt men eind augustus slechts 4.000 geïnfecteerde personen.
Vanaf februari werd de massale opsporing van ademhalingsaandoeningen georganiseerd met deur aan deur medische bezoeken in de wijken en de dorpen.
Vanaf de vaststelling van de eerste bevestigde gevallen werden de transmissieketens afgesneden dank zij een intensieve tracering van de contacten en hun afzondering.
De opsporing en de tracering op lokaal vlak zijn in Cuba mogelijk dank zij de eersterang medische zorgen.
Dit net, met een huisarts en een zorgverlener in elke wijk en elk dorp, werkt essentieel op preventief vlak in normale omstandigheden. Voor de strijd tegen de Covid-19 werden de ploegen versterkt met studenten-stagiairs en met de lokale militanten van de massaorganisaties zoals de FMC (Federatie van de Cubaanse Vrouwen) en de UJC (Unie van de Jong Communisten).
Meer bepaald voor de opsoring van verdachte gevallen hebben duizenden studenten in geneeskunde miljoenen huisbezoeken verricht per dag. In augustus werden dagelijks meer dan twee miljoen Cubanen bezocht.
Geneeskunde en wetenschappen.
De Cubaanse gezondheidsdiensten hebben gekozen voor de hospitalisatie van alle getroffen personen, inbegrepen de asymptomatische of licht getroffen gevallen. Sinds maart kregen de licht besmette patiënten een behandeling met o.a. Interferon alfa-2b, een antiviraal en versterkend middel voor het immunitair systeem, dat reeds bewees efficiënt te zijn voor de behandeling van andere virale besmettingen.
Op basis van de studies met Covid-19 patiënten tijdens de lente, ging men over tot een combinatie Interferon Gamma en Interferon alfa-2b, en de toepassing van dit protocol we’d uitgebreid tot positieve gevallen zonder symptomen (niet ziek).
De Cubaanse specialisten zijn overtuigd dat deze behandeling de kansen beperkt van de ontwikkeling of verergering van de ziekte. Elders in de wereld wacht men tot de patiënten zwaar ziek zijn om ze op te nemen, en dan stelt men vast dat geen doeltreffende medicatie voorhanden is.
Voor de zware stadia van de ziekte, wanneer de longen getroffen zijn en de traditionele antivirale middelen, zoals interferon en chloroquine geen effect meer hebben, heeft Cuba niet geaarzeld andere middelen, ontwikkeld en geproduceerd in Cuba, te gebruiken, zoals de CIGB-258 (Jusvinza), een immunomodulator peptide. Dit maakte mogelijk, vanaf april, de overlevingskansen te verhogen van patiënten in een kritische toestand.
Op 30 juli werd een nieuwe productieketen van synthetische peptiden (Jusvina en andere reeds bestaande en in onderzoek) in dienst gesteld in het Centrum voor genetica en biotechnologie (CGIB) in Havana. De researchcentra zoals de CIGB ontwikkelen permanent nieuwe geneesmiddelen en potentiële vaccins. De productiecapaciteiten zijn er niet afhankelijk van privé farmaceutische bedrijven, en laten toe snel te beschikken over geneesmiddelen voor de openbare gezondheid in geval van epidemies. Men kan dit vergelijken met de saga van de antivirale Remdisivir, waarvan de doeltreffendheid voor de behandeling van zware gevallen van Covid-19 gekend was sinds februari, maar die de hospitalen in België niet konden bekomen tijdens de piek van de epidemie in de lente – ingevolge de commerciële strategie van de fabricant…
Terzelfdertijd als Cuba zijn vaccin tegen de Covid-19 test, is men reeds bezig met de voorbereiding van de capaciteit voor een industriële productie, om te verzekeren dat de resultaten van het wetenschappelijk onderzoek daadwerkelijk ingezet worden voor de bevolking in Cuba en in de wereld.
Gedeeltelijke normalisering en tweede golf in Havana.
De virus, aanwezig in alle provincies van Cuba in maart en april, verdween in de meeste gedurende de maanden mei of juni. Begin juli, met minder dan 40 actieve gevallen en geen enkel geval in intensieve zorgen, stond Cuba dicht bij een totale uitroeiing van de virus, de doelstelling van de regering en van de gezondheidsdiensten.
Niettegenstaande de economische heropleving en het binnenlands toerisme, kenden verschillende provincies in het centrum en het oosten van het land, en verschillende grote steden, zoals Santiago of Holguín, geen nieuwe gevallen, wat aantoonde dat het mogelijk is de virus uit te schakelen, zelfs bij gebrek aan een vaccin.
In de crêches, open gebleven tijdens gans de pandemie, kende men geen enkele infectie doorheen het ganse land.
Het internationaal toerisme werd door Cuba toegelaten in de « Jardines del Rey », kleine eilandjes op de noordkust, met hun eigen luchthaven, vanaf 1 juli, maar de eerste charter kwam pas aan in augustus. Een diagnosetest (PCR) wordt uitgevoerd voor elke buitenlandse toerist.
Een tweede golf infecties en zieken werd vastgesteld, niettegenstaande de vermelde middelen, in Havana en de aangrenzende provincie Artemisa, vanaf de laatste week van juli. De afzonderingsmaatregelen in voege in gans het land tussen 23 maart en 17 juni werden in Havana terug ingevoerd vanaf 10 augustus : openbaar vervoer is gestopt, bars en stranden zijn gesloten, restaurants mogen enkel meeneemmaaltijden leveren. In tegenstelling met de rest van het land worden de scholen in Havana niet geopend op 1 september.
Het totaal aantal gehospitaliseerde personen in het land (isoleringscentra inbegrepen) kendenn een piek van 10.000 in april, zakte tot enkele honderden eindejuni, en steeg tot 6.000 in augustus, waarvan heden de meerderheid in Havana. Het aantal overlijdens daarentegen is merkelijk lager dan in april, zelfs met de stijging van één geval voor gans de maand juli, tot vijf voor de eerste drie weken van augustus.
Wanneer een concentratie wordt vastgesteld van positieve gevallen in een wijk, wordt een strenge quarantaine ingevoerd, soms voor duizenden personen, totdat er geen nieuwe infecties worden vastgesteld gedurende 20 à 28 dagen. Een zestigtal van deze quarantaines werden toegepast in gans Cuba, waarvan 10 in Havana en 3 in de provincie Artemisa sinds juli. Zij bewezen zeer efficiënt te zijn om verspreiding van de infectie tegen te gaan, maar vereisen een grote logistieke mobilisatie en een stopzetting van de lokale economie. Onmogelijk dus om in gans het land te worden toegepast, en zelfs voor een provincie of een volledige grote stad.
Het nu gans de stad Havana, met 2 miljoen inwoners, die enkele hondertallen infecties kent, verspreid over het grondgebied, vooral vanuit grote werkcentra waar fouten werden begaan en waarvan de werknemers verspreid wonen in gans de stad..
In de loop van de maand augustus verschenen kleine nieuwe haarden in andere provincies, gestart vanuit de positieve gevallen in Havana.
Om de toestand te keren en de testen en opvolging toe te laten de infectieketens uit te schakelen,, besliste de provinciale regering van Havana, in samenspraak met de nationale regering, nog strengere maatregelen op te leggen inzake mobiliteit, van 1 tot 15 september, en ook voor de in en uitgang van de stad, ook voor werkredenen.
Een oproep werd gericht aan de militanten van de vakbond, van de communistische jeugd en van de communistische partij, om de zaak in handen te nemen op de werkplaatsen en om de stricte sanitaire maatregelen te doen toepassen, zoals afstand houden, het masker dragen, desinfectie, onmiddellijke doorwijzing van zieke werknemers naar de dokter…
Erik Wils, 28 augustus 2020.
EUSEBIO LEAL, « EL NOVIO ETERNO DE LA HABANA », ARCHITECT VAN DE HEROPLEVING VAN HET HISTORISCH CENTRUM VERTROUWT ZIJN STAD TOE AAN ZIJN OPVOLGERS.
Anne Delstanche
Op 23 juli viel het droeve nieuws. Eusebio Leal, de historicus van Havane ging heen. Een gans leven toegespitst op een prachtig oeuvre waarvan vele onder ons getuigen van zijn.
Ik heb nog in herinnering van één van mijn reizen in Cuba het bezoek van de oude stad met een triest gevoel bij het zien van de noodzakelijke restauraties, terwijl ik wist dat het land in zeer moeilijke omstandigheden was om het te doen. Het was in 1991, in volle crisis van de speciale periode.
De verassing kwam bij verdere reizen die volgden, de zaken te zien veranderen niettegenstaande de zware crisis die Cuba met moeite te boven kwam. Als ik aankom in Cuba is mijn eerste stap altijd op een guagua te springen die naar het historisch centrum rijdt om te zien welke nieuwe heropbouw aan gang is. Zo kon ik de hergeboorte van de stad Havana opvolgen.
Eusedbio Leal is geboren op 11 september 1942, in de stad die hij zo diep lief had en vertroetelde. Hij behaalde de titel van « Doctor in historische wetenschappen » aan de Universiteit van Havana, en een « Master in Latijns-amerikaanse, Caraïbische en Cubaanse studies » . Hij was ook specialist in archeologische studies. Hij studeerde tevens restauratie van historische centra in Italië.
In 1967 wordt hij benoemd tot directeur van het Museum van de stad Havana. Hij neemt de leiding van de restauratie van het « Huis van de Regering », het vroegere « Paleis van de Kapitijns-generaal » en van het « Kapitelhuis », afgewerkt in 1979.
Vanaf 1981 is hij de leider van de restauratiewerken in de stad goedgekeurd door regering, en in 1986 wordt hij de verantwoordelijke voor de werken in de « Vesting San Carlos de la Cabaña » en het « Kasteel van de Drie Koningen van de Morro » ».
In 1989 werkt hij in de stedelijke administratie van Havana.
In 1991 wordt hij lid van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Cuba en volksvertegenwoordiger in de Algemene Vergadering van de Volksmacht.
In 1996 wordt hij benoemd tot ambassadeur van goede wil van de Verenigde Naties.
Eusebio Leal bezocht verschillende keren België, en meerdere onder ons hadden de kans hem te ontmoeten. In 2003 hadden wij hem uitgenodigd voor de « Coördinatie voor de opheffing van de blokkade », voor een voordracht over de restauratiewerken. Een voordracht die wij gefilmd hadden, en het vertrekpunt zal worden van de documentaire « Havana, een utopie in opbouw ».( beschikbaar met ondertitels in het nederlands, frans en duits, naast de originele versie in het spaans). Tijdens zijn verblijf liepen verschillende activiteiten met hem, en wij bezochten o.a. Brugge.
Hij nam ook deel aan een zitting in het Europees Parlement tegen de « gemeenschappelijke houding » van de Europese Unie, en kwam nog meerdere keren terug in België.
Onlangs nog, in mei 2018, stelde hij een lezing voor in de Bozar in Brussel : « Het oude Havana, een uniek model van stedelijke restauratie ».
In 2016 krijgt hij de médaille « Ridder in de Orde van Leopold », de hoogste burgerlijke en militaire onderscheiding van het Koninkrijk België.
Gedurende gans zijn loopbaan bekomt hij talrijke internationale prijzen voor de restauratiewerken van Havana. Een man verliefd op zijn stad, op zijn medeburgers, een onvermoeibare strijder met een zeer globale visie van de restauratie, met een samensmelten van urbanisme en sociaal samenleven, waar de inwoner geroepen is om deel te nemen en te blijven.
In 2019 beantwoordt hij vragen van de nieuwsbrief van de UNESCO. Wij geven hem het woord :
Natuurlijk beschouw ik musea als onmisbaar voor de geschiedenis, voor het geheugen, voor de cultuur. Het Museum van de stad heeft, wat mij betreft, een enorm belang voor gans de natie, en niet enkel voor de inwoners van Havana. Maar terzelfdertijd heb ik steeds gestreden tegen een museumstad en een levende stad verdedigd.
Men moet er over waken dat Havana niet verdwijnt onder de vloed van toeristen, dat is zeker. Maar men moet ook het teoerisme niet naar de duivel sturen,. Het is een noodzakelijke activiteit, een belangrijke economische factor en, in het geval van Cuba, rekening houdend met de isolering, opent het toerisme ook de mogelijkheid van een rechtstreekse dialoog met mensen uit alle regio van de wereld, en dat vindt ik prachtig.
De ruïnes die wij gerestaureerd hebben waren dikwijls nog bewoond door families in een zorgelijke toestand. En dit is nog voor talrijken het geval. Eén van onze doelstellingen is al deze mensen een correcte woning te bezorgen, een opvoeding aan te bieden aan de jongeren, en jobs aan de volwassenen. Wij hebben dan wat de UNESCO een « bijzonder project » noemde uitgewerkt. Bijzonder, dit wil zeggen verschillend en niet beter. Ik eis hier niet op dat wij het beter doen dan anderen, wij hebben enkel onze eigen weg gezocht. Niettegenstaande onze misstappen en onze fouten zijn wij erin geslaagd een rehabilitatiemodel te vinden dat werkt.
U hebt ook inspanningen geleverd om de Malécon te restaureren, de emblematische laan van Havana op de noordkust. U noemde hem « de glimlach van Havana ».
Ik moet toegeven dat ik bijna de slag tegen de zee verloren ben, die enkel Neptunus met zijn drietand zou kunnen leveren.Het steeds terugkerend beeld van de verwoestende golven die op de vuurtoren van de Castillo del Morro bonken, die sinds twee eeuwen fier de zee toekijkt, is in mijn geest gebrand : zeewater tot in het hart van de stad, dat zout dropt in de tuinen van de Prado, dat de funderingen van de oude paleizen en van de moderne gebouwen aanknaagt… Een nachtmerrie die ons treft bij elke wervelstorm.
De tornado die ons recent heeft getroffen, tijdens de nacht van 27 op 28 januari, meerdere personen dodend en die bij de 200 gewonden meebracht, herinnert er ons aan dat het uur gekomen is om te begrijpen dat de klimaatverandering meer en meer een bedreiging betekend voor de elegante curve van de Malécon, die altijd de mooie glimlach zal blijven van Havana naar de zee toe, en die wij moeten beschermen.
Wij hebben een slag tegen de zee verloren, maar wij moeten de oorlog tegen de klimaaatveranderingen winnen. Nieuwe avonturen en nieuwe uitdagingen staan ons te wachten.
In feite bent u nooit gestopt om voor Havana te werken…
Dit is juist, alles bracht me steeds terug tot Havana. Ik besteede voor de stad jaren werk en inspanningen. En ik heb er geen spijt voor. En moest er een ander leven bestaan dan dat wij hier beneden kennen, dan zou mijn geest eeuwig door Havana dwalen. Het was mijn grootste liefde, mijn grootste passie en mijn grootste uitdaging. En eigenlijk weet ik niet waarom ik altijd naar deze stad terugkom, in het licht en in stilte,, in het leven en in de dromen.
De naam Eusebio Leal is voor altijd gebonden aan zijn stad. Misschien bekijkt hij ons vanuit de klokketoren van de Plaza San Francisco, of verstopt in de weelderige patios waar de varen een weg zoeken in het midden van de kunsttentoonstellingen.
Hasta siempre Compañero !
Op youtube :
HAVANA, EEN UTOPIE IN OPBOUW.
LA HAVANE UTOPIE EN CONSTRUCTION.