Cuba Si 211 – vertalingen

Cuba Si 211 – vertalingen

COVID-19 : CUBA  VECHT.

                                                                                                                                           F. Tack

In 2020 slaagde Cuba erin lage cijfers te behouden inzake de gevallen van Covid-19 (zie artikel in Cuba Sí nr. 207 – april-juni 2020, pag.5-8). De eerste maanden van 2021 stegen de cijfers en april en mei waren moeilijke maanden met meer dan 1.000 gevallen per dag en een verhoging van de overlijdens. Enkel al in april stierven 229 Cubanen van de Covid-19, hetzij 128 meer dan in maart.

Voor de eerste vier maanden van 2021 telde men 401 overlijdens, tegen de 146 van maart tot december 2020. De maand mei bevestigde de tendens met 20.472  gevallen en 180 doden tot op 20 mei. Op deze datum vermelde Cuba 130.543 gevallen en 849 doden sinds het begin van de pandemie.

Volgens de Cubaanse epidemiologisten is deze stijging te wijten aan infecties et hogere letaliteit bij de nieuwe varianten, maar ook wegens onverantwoordelijkheid, het gebrek aan bewustzijn en het gebrek aan respect van de basis sanitaire maatregelen. Nochtans, vergeleken met België, met een zelfde aantal inwoners, is Cuba zeker geen slechte leerling in de klas, integen deel.

De crisis begon in Cuba op 11 maart 2020, met de detectie van symptomen bij vier Italiaanse toeristen, afkomstig uit Lombardije. ‘S anderendaags werden drie positief bevestigd. Begin april vormt de regering een groep wetenschappers en experten (matematici, demografen, immunologen-dokters, epidemiologisten, genetici, pediatrici, geriatrici, specialsiten in biotechnologie).Alles wordt ingezet in deze oorlog tegen de pandemie. 28.000 studenten geneeskunde versterken de medische ploegen. De vier laboratoria voor moleculaire biologie die het land telde in maart 2020 zijn vandaag   meer dan 20.

Vanaf de eerste weken ontwikkelt Cuba vijf mogelijke vaccins : Soberna 01, Soberna 02, Soberna plus, Abdala en Mambisa. Sinds begin maart zijn Soberna 02 en Abdala in fase III van de tests, de laatse fase voor de homologatie. Talrijke vrijwilligers nemen deel aan de tests en met de testfases van de Soberana 02 en Abdala en de vaccinatie van het medisch personeel, hadden meer dan 1 miljoen Cubanen einde mei minstens één dosis van het vaccin ontvangen. De risico groepen, waaronder de oudere personen, kregen hun beurt van midden juni tot eind juli. De categorie 40-59 jaar is gepland van midden  juni tot eind augustus. In juni moet 22,6 % van de bevolking behandeld zijn, 33,5 % in juli en 70 % einde augustus. Dit alles met vaccins ontworpen en geproduceerd in het land, zonder de minste afhankelijkheid van de multinationals van de farmaceutische sector.

Cuba heeft meer dan 300 miljoen dollar ingezet voor de strijd tegen de Covid-19. Niet begrepen in dit cijfer zijn de kosten voor afzonderingscentra en het transport van besmettelijke gevallen. Volgens Alejandro Gil, minister van de economie, is het impact van de pandemie moeilijk te becijferen, want het is moeilijk de indirecte gevolgen in te schatten. In 2021 heeft men gevolgen vastgesteld in de productie, in de sluiting van privé activiteiten (verhuur van logies, restaurants, bars), en sommige fabrieken en constructieprogrammas werden verlamd. De indirecte kosten zouden mogelijks de rechtstreekse kosten overtreffen.

De toeristische sector, motor van de Cubaanse economie, werd bijzonder getroffen. Inspanningen werden geleverd om het toerisme terug op dreef te brengen, en verschillende luchtvaartmaatschappijen hebben een terugkeer van hun vluchten op Cuba aangekondigd. Cuba is één van de uitzonderlijke landen waar elke toeristische instelling beschikt over een arts, een verpleegkundige en een epidemiologist. En dit personeel zit niet opgesloten in een lokaal maar ontvangt de toeristen bij hun aankomst in het hotel, neemt hun temperatuur, doet onderzoeken en volgt de reizigers op tijdens gans hun verblijf.

De strijd is zeker niet gewonnen, maar Cuba is op de goede weg, nietegenstaande de omvang van de pandemie en de beperkingen ingevolge de harde economische, commerciêle en financiële blokkade opgelegd door de VS, en de bevestiging door Biden  van alle versterkingsmaatregelen ingevoerd tijdens het presidentschap van Trump. Cuba kan gans zijn bevolking inenten, en de productie zal toelaten vaccins te leveren aan andere landen.

Bronnen :

www.cubadebate.cu/especiales/2021/03/11/ un-ano-de-coronavirus-en-cuba-y-cinco-lecciones-de-pandemia/

-www.trabajadores.cu/20210421/situacion-de-la-covid19-cuba-video

-Nature, 29 april 2021 : interview van de directeur van het Instituut Finley in Havana, Vicente Vérez Bencomo.

-www.cubahora.cu/ciencia-y-technologia/cuba-los-numeros-de-la-pandemia-bajo-lupa

-www.granma.cuba/cuba-covid-19/2021-05-08/el-70-de-la-populacion-cubana-estara-vacunada-en-agosto-08-05-2021-01-05-21

-www.prensalatina.cu/19-05-21/mantiene-cuba-indicadores-desfavorables-por-covid-19

-www.prensalatina.cu/20-05-2021/cuba-destina-millionarios-montos-a-enfrentamiento-de-la-covid-19

-www.prensalatina.cu/22-05-2021/cuba-apuesta-a-turismo-intachable-en-materia-de-salud

VAN  DAG  TOT  DAG

                                                                                                                                                    F.T.

Wetenschappelijke samenwerking België-Cuba.

Team-VLIR is een ontwerp voor internationale samenwerking tussen de Universiteit van Camagüey (UC) en België. Met een budget van 300.000 €, voor 2017-2021, steunt de Universiteit van Antwerpen een onderzoekcentrum voor de productie van bio-actieve planten, die helpen voor de productie van cosmetische producten, hygiëneproducten en complementen van vegetale oorsprong.De studie draagt bij tot de vorming van beroepsmensen in deze sector. Het researchteam dat het project overkoepeld omvat tevens academici van de Universiteit van Havana, en deze van Las Villas, Santa Clara en Oriente.

Prensa Latina, 23/02/2021.

Openbare fietsen in Havana.

De Algemene Directie van Provinciaal Transport van Havana heeft, in samenwerking met het Centrum voor Research en Milieubeheer, een strategie ontwikkeld voor mobiliteit per fiets. Een systeem van openbare fietsen « Ha’Bici-Neomovilidad » is ter studie en zal beschikken over 9 cyclostations met in totaal 350 fietsen.

Cubadebate, 29/04/2021.

President op 14 jaar.

Oscar Aguila Sarduy is president van de CDR 3 Camilo Ciefuegos, in de gemeente Plaza de la Revolución  in Havana. Hij werd op zijn 14 jaar verkozen als president en coördinator, en werd aldus de jongste president van een CDR in het land. Voor zijn verkiezing was hij reeds verantwoordelijk voor de wachten en de preventietaken in zijn CDR. Volgens hemis de beste ideologische werking de gemeenschap te dienen en de mensen te helpen bij het zoeken van oplossingen voor hun problemen. Hij ontwierp een project voor de productie van etenswaren voor autoconsumptie in zijn wijk (bananen, sla, tomaten, boontjes, kippen, konijnen en een varken).

Hij geniet van een groot prestige in de wijk en werkt met een groep jongeren die hem steunen in zijn actie. En dit alles terwijl hij zijn studiers voor advocaat verder zet.

Cubadebate, 04/05/2021.

De onafhankelijkheid van Cuba : 20 mei 1902 ?

Antony Blinken, noordamerikaanse minister van buitenlandse zaken vierde op 20 mei de zogezegde 119e verjaardag van de onafhankelijkheid van Cuba. Deze viering zegt wel iets over de nostalgie van het neocolonialisme dat der VS wil bestendigen, en naar de terugkeer naar de doctrine Monroe  als politieke toe te passen lijn.

De Cubaanse autoriteiten hebben terecht deze manipulatie van de geschiedenis aangeklaagd, want op 20 mei 1902 werd Cuba niet onafhankelijk. Het land leefde toen onder militaire bezetting, zonder soevereine macht, onder het juk van het amendement Platt en van de opeenvolgende noordamerikaanse regeringen, tot de val van Batista.

Bruno Rodríguez, Cubaans minister van buitenlandse zaken benadrukte met klem : de ware onafhankelijkhied van Cuba werd verwezenlijkt op 1 januari 1959, met de overwinning van de Revolutie.

Prensa Latina, 20/05/2021.

Tegenstrijdige wetsontwerpen.

Amy Klobuchar en Patrick Leahy, democraten, en Jerry Moran, republikein, hebben een wetsontwerp neergelegd voor de vrijheid van uitvoer naar Cuba. Deze wet zou nieuwe economische opportuniteiten openen voor de noordamerikaanse bedrijven en landbouwers met exportmogelijkheden naar Cuba.

Prensa Latina, 21/05/2021.

Daarentegen melde de Nuevo Herald van Miami dat Bob Menendez en Marco Rubio, bekende vijanden van Cuba, een wetsontwerp voorbereiden tegen de rum Havana Club, zogezegd om de noordamerikaanse ondernemers te beschermen wiens bezittingen genationaliseerd werden volgens de internationale normen. Zij willen aldus Bacardi steunen, o.a. inzake merknamen. Bacardi financeerde gul de studie en de uitwerking van de wet Helms-Burton. Marco Rubio is trouwens een enthousiaste medewerker van Donald Trump.

Cubasí, 21/05/2021.

8e  CONGRES  VAN  DE  COMMUNISTISCHE PARTIJ  VAN  CUBA (PCC).

                                                                                                                              Freddy Tack

De PCC hield zijn 8e Congres van 16 tot 19 april 2021. Datums met een diepe symbolische inhoud.

16 april, 60 jaar na de officiële verklaring van het socialistisch karakter van de revolutie, tijdens de hulde aan de slachtoffers van de bombardementen die voorafgingen aan de invasie van de Varkensbaai. En 19 april, 60e verjaardag van de overwinning van Playa Girón en de vernederende nederlaag van de contrarevolutionaire huurlingen, gefinancierd, getraind en gesteund door de VS.  Een symbolische wijze om de continuïteit te bevestigen van het revolutionair proces en het socialisme, tegen de permanente agressies en de onmenselijke blokkade opgelegd aan het land door een imperialisme dat tevergeefs poogt zijn macht op te leggen en een einde te stellen aan de Revolutie.

De voorbereiding.

De werkdocumenten voor het congres werden voorbereid door een commissie die een jaar lang werkte aan hun redactie. Deze teksten, bestudeerd en besproken in de basiscellen van alle instanties van de partij en van de UJC (Unie van de Jong Communisten) vormen de basis van de werkzaamheden van de drie commissies van het congres. Voor de redactie werd beroep gedaan op de vertegenwoordigers van de partij, de regering, de permanente commissie  voor de implementatie en de ontwikkeling, de massa-organisaties, academici en vorsers.

Het Congres.

Het Congres starte met het centraal verslag, voorgesteld door Raúl Castro, eerste secretaris van de PCC, voor de 300 afgevaardigden (een beperkt aantal, ingevolge de maatregelen tegen de Covid-19). Raúl Castro besprak de fundamentele themas voor de toekomst van het land en van de partij : de militantenbasis van de partij,de drie werkcommissies van het congres, de economie, de buitenlandse investeringen, de richtlijnen voor de economische en sociale politiek van de revolutie, de « Tarea Ordenamiento », de conceptualisering van het economisch en sociaal model, de eenheid van het land, de subversie tegen Cuba ingericht vanuit de VS, de blokkade tegen Cuba, de overdracht van de fakkel aan de jonge generaties.

De economische themas nemen een centrale plaats in het verslag, een weerspiegeling van de moeilijke economische toestand. Eens te meer laakt Raúl de agressies door de VS, maar hij bekritiseerd ook de interne tekortkomingen en fouten, zonder enige concessie.

Het verslag eindigt met de bevestiging van het einde van zijn mandaat en de overdracht van de fakkel aan een nieuwe ploeg. Terzake  verklaarde hij in zijn slotverklaring : « Ik ben tevreden dat wij de leiding van het land overdragen aan een gevormde ploeg leiders, gehard door decennia ervaring tijdens hun groei van de basis tot de hoogste verantwoordelijkheden, gehecht aan de ethiek en de principes van de Revolutie en het socialisme, vereenzelvigd aan de wortels en de waarden van de geschiedenis en de cultuur van de natie, doordrongen met een grote gevoeligheid t.o.v. het volk, vol passie en anti-imperialistische geest en bewust dat zij de verderzetting vertegenwoordigen  van het oeuvre gestart door Céspedes op 10 oktober 1868, verdergezet door Gomez, Maceo, Calixto García en Agramonte, hernomen doorMartí aan het hoofd van de Cubaanse Revolutionaire Partij, door Baliño en Mella met de stichting van de eerste Communistische Partij van Cuba, door Villena, Guiteras, Jesus Menéndez, Abel, José Antonio, Frank País, Camilo, Che, Blas Roca, Celia, Haydée, Melba en Vilma, Almeida en onze hoofdcommandant Fidel.

Eén van deze kameraden, op tijd geselecteerd, want wij hebben bij hem een aantal  kwaliteiten gezien, is kameraad Miguel Díaz-Canel Bermudez, lid van het Politiek Bureau en president van de Republiek sinds drie jaar, een functie die hij, volgens de evaluatie van de leiding van de Partij, met goede resultaten uitoefende. Wij hebben reeds gezegd dat Díaz-Canel niet het resultaat is van een improvisatie, maar van een goed overwogen selectie van een jonge revolutionair die tegemoet komt aan de voorwaarden om tot de hoogste functies toe te treden.

Gedurende vijftien jaar was hij met succes eerste secretaris van de Partij in de provincies Villa Clara en Holguín. Daarna werd hij minister van het hoger onderwijs, vice-voorzitter van de Staatsraad en van de Ministerraad, functies die hij waarnam naast het opvolgen van het ideologisch front van de Partij. Gedurende de laatste drie jaren heeft Díaz-Canel een ploeg gevormd en de cohesie van de hogere organen van de Partij, de Staat en de regering versterkt.

Wat mij betreft eindigt mijn taak als Eerste secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Parttij van Cuba met de voldoening van een uitgevoerde plicht en het vertrouwen in de toekomst van het Vaderland, met de goed overwogen overtuiging geen voorstellen te aanvaarden om in de hogere organen van de Partij te blijven, maar wel in de rangen waar ik zal blijven militeren als een revolutionaire strijder, klaar om mijn bescheiden steentje bij te dragen tot het einde van mijn leven.

Niets verplichte mij tot deze beslissing, maar ik geloof diep in de kracht en de waarde van het voorbeeld en het begrip van mijn landgenoten. En dat niemand eraan twijfelt dat ik zolang ik leef ik klaar zal staan, de voet in de stijgbeugel, om het Vaderland, de Revolutie en het Socialisme te verdedigen ».

De commissies.

De drie commissies hebben dan hun debatten gestart om te eindigen met de voorstelling van de slotresoluties in plenaire zitting.

Een eerste resolutie keurt het centraal verslag voorgsteld door Raúl Castro goed.
De tweede resolutie werd voorgesteld door de commissie nr.1, voorgezeten door Manuel Marrero Cruz, eerste minister. Zij betreft de actualisering van de conceptualisering van het Cubaans economisch en sociaal model voor de socialistische ontwikkeling.

Een derde resolutie, voorgesteld door dezelfde commissie, betreft de implementatie van de richtlijnen van de economische en sociale politiek van de Partij en de Revolutie sinds het 6e congres tot vandaag, en de actualisatie van de richtlijnen voor de periode 2021-2026.

Commissie nr.2, voorgezeten door José Ramón Machado Ventura, tweede secretaris van het Centraal Comité, stelde een vierde resolutie voor, over de objectieven van de Eerste Conferentie, betrefende de werking van de Partij, de ideologische activiteit en de banden met de massas.

De commissie nr.3 werd voorgzeten door Miguel Díaz-Canel Bermudez, president van het land en lid van het Politiek Bureau, Bruno Rodríguez Parilla, Miriam Nicado García, Álvaro López Miera en Leopoldo Cintras Frías, leden van het Politiek Bureau, en Abelardo Gil, lid van het sercretariaat van het Centraal Comité. Deze commissie stelde een resolutie voor betreffende de valorisatie van de kaderpolitiek van de Partij, de UJC (Unie van Jong Communisten), de massaorganisaties, de Staat en de regering, en over de rol van de Partij om hogere doeleinden te bereiken.

Na de bespreking en de goedkeuring van de resoluties ging het congres over tot de verkiezing van de Eerste secretaris, de leden van het Politiek Bureau en de leden van het Centraal Comité. Miguel Díaz-Canel Bermudez werd verkozen tot Eerste secretaris van de PCC.

De slottoespraak.

Miguel Díaz-Canel hield de slottoespraak vann het congres. Hij benadrukte met klem de eenheid en de continuiteit van de Revolutie, tegenover de media-agressies, de blokkade en de 242 maatregelen van Trump.

Wij hernemen hier enkele uittreksels.

« De werking van de Partij in de huidige omstandigheden was en blijft fundamenteel. Het is onmogelijk dit ogenblik te bedenken zonder de werking  van de politieke voorhoede, maar onze vereniging heeft een dringende nood aan aanpassingen in zijn werkstijl, meer in overeenstemming met deze periode en haar uitdagingen.

Het socialisme is het waard verdedigd te worden want het is het antwoord op de nood aan een juistere wereld, rechtvaardig, evenwichtig en inclusief ; het is de ware mogelijkheid met intelligentie en gevoeligheid een omgeving te scheppen waar iedereen zijn plaats zal vinden, en niet enkel diegenen die over mogelijikheden beschikken. Het socialisme mikt, zoals geen enkel ander systeem, op de waarmaking van de droom van José Martí om een totale rechtvaardigheid te veroveren.

De voornaamste kracht om zo een doel te bereiken is de eenheid, alles wat ons één maakt : de dromen, de bezorgdheden, maar ook de vrees tegenover gemeenschappelijke gevaren. Wij zullen deze eenheid verdedigen, zonder discriminatie, zonder plaats voor vooroordelen, dogmas of stereotypes die ten onrechte de mensen verdelen. »

Uiteindelijk bracht Díaz-Canel een ontroerende hulde aan Raúl Castro en aan de generatie die de bevrijdingsstrijd voerde en die de fakkel overdraagt aan de nieuwe generaties.

Info.

Wie kennis wil nemen van de integrale documenten van het8e Congres kan deze vinden op de website van de PCC en op talrijke websites van de Cubaanse pers (Granma, Juventud Rebelde, Trabajadores, Cubadebate, enz…).

Het tijdschrift Bohemia bracht een speciaal nummer over het congres : No. 13 van 2021.

De PCC heeft ook aangekondigd dat een synthese van de ideeën, concepten en richtlijnen van het 8e Congres beschikbaar is op de websites van de Partij en andere instanties.

PABLO  DE  LA  TORRIENTE  BRAU  KOMT  NIET  TERUG  NAAR  CUBA.

                                                                                                                                        Freddy Tack

Eind maart bespreken verschillende artikels in de Cubaanse pers een eventuele terugkeer van het stoffelijk overschot van Pablo de la Torriente Brau, revolutionair gevallen tijdens de Spaanse burgeroorlog, vrijwilliger in de internationale brigades.

60 jaar inspanningen en opzoekingen.

Pablo de la Torriente Brauis is gesneuveld tijdens de gevechten van de Carretera de la Coruñba, ten noord-oosten van Madrid. Vijf internationalistische soldaten slagen erin zijn lijk te recupereren in de vijandige linies. Zijn lichaam wordt gebalsemd en begraven op 23 décembere 1936 op het kerkhof Chamartín van Madrid. Op 13 juni 1937 wordt het lijk overgebracht in de nis 3772 van het kerkhof Montjuïc in Barcelona, met het doel het naar Cuba over te brengen, volgens zijn wens en deze van zijn echtgenote. Deze transfer zal nooit doorgaan ingevolge de nederlaag van de Spaanse republikeinen. De nis 3772 van het kerkhof Montjuïc is een concessie voor twee jaar. De concessie vervalt op 26 september 1939 en de overschotten worden begraven in een gemeenschappelijk graf, waarvan de plaats niet werd omschreven.

Vanaf 1960 start het Cubaans consulaat in Spanje stappen voor de recuperatie van de overschotten van Pablo de la Torriente Brau. In 1963 wijzen onderzoeken gevoerd door de ambassade van Cuba op het feit dat het massagraf gegraven werd nabij de nis, maar de opgraving was op dat ogenblik niet mogelijk. In 1970 slaagt Zoe, de zuster van Pablo, erin te praten met de arbeider die het lichaam overbracht. Volgens deze man werd hij begraven met 11 andere lichamen, waarschijnlijk gefusilleerde strijders. In 2009 bezorgde Zoe een haarbos van Pablo voor eventuele ADN onderzoeken.

In 2018 wordt een overeenkomst getekend tussen de Catalaanse overheid, de overheid van Barcelona en het Algemeen Consulaat van Cuba in de regio, wat toeliet de onderzoeken terug te starten met het oog op een eventuele rapatriëring. Uiteindelijk worden de opgravingen van het massagraf hernomen op 28 april. Het lichaam moest teruggevonden worden om wetenschappelijk onderzoek mogelijk te maken. Op 12 mei maken de Catalaanse overheden de resultaten bekend : de plaats aangeduid als massagraf werd zeer diep onderzocht en men heeft geen menselijke overschotten gevonden. 

Er zijn geen andere hypothesen over de plaats waar Pablo de la Torriente Brau zou kunnen begraven zijn. De opzoekingen zijn gestopt. Dit stelt een einde aan de hoop het overschot van de journalist, schrijver en revolutionaire internationalistische strijder ooit te rapatriëren.

Pablo de la Torriente Brau.

Pablo de la Torriente Brau is geboren in San Juan de Costa Rica, op 19 december 1901 Hij leeft en groeit op in Cuba, studeert er en start er zijn antidictatoriale en anti-imperialistische strijd Hij werd vervolgd, gevangen gezet en uitgewezen wegens zijn activiteiten. In 1920 start hij zijn job als journalist. Hij vernieuwt drastisch de journalistieke stijl van zijn tijd in zijn kronieken, reportages en interviews en hij wordt een sleutelfiguur inzake getuigenissen in Cuba. Zijn oeuvre omvat ook  novellen, sprookjes in een populaire en humoristische stijl.

In 1930 treedt hij toe tot het Revolutionair Directorium vanaf de oprichting en neemt actief deel aan de strijd tegen de dictator Machado. Op 30 september wordt hij gekwetst tijdens een betoging. Twee maand later, op 30 november wordt hij gevangen gezet voor deelname aan een betoging en zodra hij vrijkomt is hij gedwongen de strijd verdoken verder te zetten. In 1931 wordt hij nogmaals drie maanden gevangen gezet, daarna een jaar in de modelgevangenis op het Denneneiland (Vandaag Jeugdeiland). Deze ervaringen brengt hij over in twee bekende reportages « 105 dias preso » (105 dagen gevangene) en « Modelgevangenis of het eiland van de 500 moorden ».

Il 1935 kent hij de verbanning naar de VS. Daar militeert hij tegen de oorlog gevoerd door Franco in Spanje  en steunt de republikeinse strijders. In juli 1936 vertrekt hij naar de Spaanse Republiek als correspondent voor verschillende latijnsamerikaanse en noordamerikaanse tijdschriften. Zijn kronieken worden later uitgegeven onder de titel « Peleando con los milicianos » (Strijdend met de militieleden). Hij wordt politiek commissaris van een bataljon van de internationale brigades die strijden met de Spaanse republikeinen. Hij valt op 19 december 1936 in Majadahonda, tijdens de heroïsche verdediging van Madrid.

Enkele van zijn meest bekende werken zijn, o.a., « Aventuras del sodado desconocido cubano » (Aventuren van de Cubaanse onbekende soldaat) en « Cartas cruzadas » (twee volumes boeiende uitwisselingen van brieven tijdens zijn verbanning).

Het « Centro Cultural Pablo de la Torriente Brau », opgericht in  Havana in 1996, bewaart zijn archief en de documenten van de schrijver, journalist en Cubaanse brigadist.

Bronnen :

www.cubadebate.cu/noticias/2017/03/27/buscando-a-pablo-el-escritor-y-brigadista-cubano-enterrado-en-montjuic

www.cubadebate.cu/noticias/2021/04/28/buscan-restas-del-escritor-cubano-pablo-de-la-torriente-brau-quien-murio-en-la-guerra-civil-espanola

www.cubadebate.cu/noticias/2021/05/03/en-busca-de-pablo-de-la-torriente-el-poeta-y-brigadista-cubano-que-miguel-hernandez-intento-repatriar

www.juventudrebelde.cu/internacionales/2021-05-12/culmina-busqueda-de-escritor-cubano-caido-en-espana

www.ecured.cu/Pablo_de_la_Torriente_Brau

HET  WOORD  AAN  DE  CUBANEN

                                                                                                                                          F.T.

Studenten.

Het tijdschrift Alma Mater (orgaan van de Federatie van Universiteitsstudenten) gaf in het januari-maart nummer het woord aan de studenten, die hun hoop voor 2021 bespreken. Enkele staaltjes :

  • Pedro Jorge Velásquez, student in journalisme : «  Elk proces dat de economie treft schept onzekerheid bij de burgers. Onzekerheid drukt zich uit in onveiligheid, klachten, wanhoop en een verlies aan vertrouwen… De bevolking klaagt over alles wat slecht gaat, is verontrust over alles, is kritisch, en dat alles komt tot uiting in de sociale media. Deze actieve deelname kreeg het Cubaanse volk van de Revolutie, want zij gaf in handen van het volk een macht die vroeger nooit bestond, de macht te beslissen welk land het wenst ».
  • Giselle Armas Pedraza, project Ons Amerika Flasco Cuba : « Het Cubaans socialisme zet zijn herstructurering verder. Het is een ogenblik om sociale gegevens te verdiepen, voor verantwoordelijke kritiek, het heruitvinden van hoe politiek te bedrijven en vooral vandaag de samenleving te scheppen die wij wensen. De Revolutie is de kunst het onmogelijke mogelijk te maken ».
  • Yosvany Montano, historicus : « Er moet een jaar komen waar verbeelding werkt als fundamenteel middel. Verbeelding die plaats wint in de politieke routine, in de ideologische middelijke schikking,  in de oude vormen van consensus op te bouwen, en onze capaciteit om schoonheid te genereren uit te putten ».

De oudere generatie.

Guillermo García Frías, commandant van de Revolutie : Denkt u dat de Revolutie in gevaar is ?

« Ik lach, het zijn onhaalbare pogingen van de vijand. Hoeveel zaken hebben ze tegen ons niet gepoogd. Zij vinden hier en daar iets uit. Maar dat, een gevaar voor de Revolutie ? Vergeet het. Zij zullen verder nog pogingen doen. Zolang het imperialisme bestaat zullen wij een vijand aanwezig zien ». Wat denkt u  u te doen voor je huidig leven ? « Ik heb 24 bedrijven onder mijn bevel, waaronder de belangrijkste het beschermen van de flora en de fauna. Dit neemt al mijn tijd in ».

Cubadebate, 10/03/2021.

Een onvermoeibare verkozene.

Yaniet Cabas Moreira, één van de 4.000 verkozen vrouwen in een district van de Volksmacht en vice-voorzitster van de Gemeenteraad van Imías (provincie Guantánamo) : « Wat mij betreft is de volksmacht de effectieve uitoefening van deze macht door de bevolking op een democratische en deelnemende wijze, voor de verschillende aspecten van het leven.

Hebt u voldoeningen in de uitoefening van je mandaat ?

« Miljoenen ! Onder andere een tevreden bevolking ontmoeten, die ons werk waardeert , die begrijpt, deelneemt, schept, bijdraagt, droomt en zich inzet om een beter Imías op te bouwen ».

U maakt deel uit van een leger vrouwen dat elke dag een betere wereld ontwikkeld doorheen de Poder Popular ? Wat zou je hen zeggen ?

« Verder samen te werken om het immense oeuvre van de Cubaanse Revolutie te verdedigen, die ons de kans gaf te ijveren voor onze toekomst op gelijke voet met de mannen. Zich in te zetten voor elke zaak die wij ondernemen. Te praten met onze kinderen, onze rijke geschiedenis niet latenn sterven, nooit te rusten zolang er een onvoldane persoon bestaat.

Trabajadores, 27/03/2021.

Lektuur begeleid ons.

Liliana Maria Alfonso Sánchez, licentiate in informatiebeheer : « Lezen is zich begeleid voelen. Afzien. Zich ontspannen. Dulden. Zich ontroeren. Liefde en haat uitdrukken. Groeien. Hoog en ver vliegen. Maar, altijd, geloven in krachtige en voelbare aanwezigheden. Altijd, eeuwig, zal een goed boek beschikbaar zijn om ons beste gezelschap te zijn . Lezen is alsof een eindeloze reis maken. Boeken zijn magische begeleiders die ons toelaten verder te gaan ».

Cubadebate, 29/03/2021.

Het geheugen onder de kogels.

Gilberto Pastrana Perdígon, strijder in Playa Girón in april 1961 : « Na midderrnacht komen wij aan in de centrale Australia. Fidel ontvangt ons en geeft het bevel  de vijand te verslaan in 72 uren, want de huurlingen willen een bruggehoofd opstellen om zich internationaal te doen erkennen en een rechtstreekse tussenkomst te vragen van de yankee regering… Ik was gekwetst en een kogel ging door mijn lijf. Ik besefte het wanneer mijn broek vol bloed was. Ik was ook verbrand door napalm en heb nog steeds lidtekens aan de handen… Wij gingen naar Playa Girón zonder enige materiële vergoeding. Wij gingen uit overtuiging. Dat is het fundamenteel verschil dat ons de overwinning bracht. Niettegenstaande alle bewapening waarover je beschikt, alles je niet klaar bent om te sterven voor uw principes, dan dient deze bewapening tot niets ».

Artemisadiario, 16/04/2021.

De arts van de familie.

Daisy Pérez Sol, van Marianao (Havana) : « De gemeentelijke overheden hebben beslist raadplegingcabinetten te geven aan de arts van de families, in slechte staat en de families moeten ze maar herstellen.Wij hebben twee cabinetten verloren in de omgeving waardoor ons cabinet nog meer patiënten moet opvangen, terwijl het ook op instorten staat. Wij mogen deze prachtige basisinstelling niet verliezen. Wij zijn zeker dat een ander doeltreffend alternatief kann gevonden worden ».

Juventud rebelde, 10/05/2021.

Mijn recht op antwoord.

Teresa Melo, journaliste : « Gelukkig zijn is ook een daad van weerstand. Viel het u niet op dat diegenen die ons het leven zuur maken in Cuba altijd actief zijn « in de donkere zone » ? Hun visie is altijd negatief, zij zien geen glimlachen, zij maken zich dik, zij zien geen accolades, zij zien de muur zonder verf, zij zien geen gedeelde maaltijd, zij zien slechts de inhoud… Ik negeer de ontevredenheid wegens fouten niet, noch alles wat kan verbeterd worden, maar de netten zijn mijn rugzak niet voor klachten en suggesties, noch mijn ministerie van cultuur, noch mijn boekeninstituut, noch ijn regering, noch enige van de instellingen waar ik mij met een luide stem toe richt om te praten. Stop maar de zekerheid van de toetsenborden en leve het leve zonder hen ».

Granma, 10/05/2021.