CHRONOLOGIE  VAN  EEN ONTERENDE  POLITIEK.

                                                                                                                                Freddy Tack

Op 1 januari 1959 overwinnen de Cubaanse revolutionairen de dictator Batista en de rebellen doen hun intrede in Havana. De revolutionaire regering neemt snel maatregelen om de rijkdommen van het land terug te winnen voor het ganse volk. Deze maatregelen treffen de belangen van de grote noordamerikaanse multinationals die sinds jaren het land plunderen en hun politiek opleggen. Officieel zal de blokkade beginnen op 2 februari 1962, maar de eerste sabotagedaden van de Cubaanse economie worden reeds uitgevoerd begin 1959.

Hierna een chronologie die een beeld geeft van meer dan 60 jaren van een criminele economische oorlog.

Dwight D. Eisenhower (1959-1961)

-6 februari 1959 : een verslag van de Nationale Bank van Cuba geeft melding van een deposito in noordamerikaanse banken van 424 miljoen dollar gestolen door vroegere leden van de regering Batista.

–12 februari 1959 : de Nationale Veiligheidsraad van de VS geeft een veto voor een kleine lening aangevraagd door de Nationale Bank van Cuba om de nationale munt te steunen.

–24 juni 1959 : het noordamerikaans staatsdepartement vergadert om aan de regering te vragen een hardere houding aan te nemen tegen de landbouwhervorming in Cuba.

-6 april 1960 : een nieuw verslag van een ambtenaar van het staatsdepartement van de VS benadrukt : « De meerderheid van de Cubanen steunen Fidel Castro. Er is geen echte oppositie, het enig middel om deze steun te doorbreken is onrust te veroorzken dank zij economische moeilijkheden. »

–29 juni 1960 : TEXACO, ESSO en SHELL stoppen de levering van petroleum aan Cuba en weigeren de raffinering van petroleum gekocht in de Sovjet Unie.

–6 juli 1960 : De wet 86-592 laat Eisenhower toe het suikerquota toegekend aan Cuba te bepalen. Het quota wordt beperkt  en brengt de invoer van Cubaanse suiker in de VS praktisch op nul.

–24 september 1960 : de multinationals sluiten de nikkelfabriek waarvan ze eigenaar zijn in Nicaro.

–30 september 1960 : het staatsdepartement raadt de noordamerikaanse burgers aan niet naar Cuba te reizen, buiten imperatieve redenen.

–20 oktober 1960 : het handelsdepartement verbiedt de uitvoer naar Cuba, op uitzondering van sommige etenswaren, geneesmiddelen en specifiek medisch materiaal.

–16 decembre 1960 : Eisenhower schaft totaal het Cubaans suikerquota af voor de drie eerste maanden van 1961.

–3 januari 1961 : de VS stoppen de diplomatieke en consulaire betrekkingen met Cuba.

John F. Kennedy (1961 – 1963)

–31 maart 1961 : Kennedy stopt totaal de suikerinvoer uit Cuba voor 1961.

–4 september 1961 : de wet voor externe hulp ve »rbiedt elke soort bijstand aan de Cubaanse regering en laat de president toe een totale blokkade op de bilaterale handel in nte voeren.

–januari 1962 : de VS zetten een zware druk op de Latijns-Amerikaanse landen om sancties te nemen tegen Cuba en diplomatieke betrekkingen met Cuba stop te zetten.

–3 februari 1962 : president Kennedy tekent het uitvoerend bevel 3447 dat de economische, commerciële en financiële blokkade tegen Cuba officieel invoert.

–19 februari 1962 : ambtenaren van het staatsdepartement van de VS bezoeken de Europese landen teneinde ze aan te zetten repressieve maatregelen in te voeren inzake handel met Cuba.

–19 maart 1962 : de dienst voor postoverschrijvingen tussen de VS en Cuba is stopgezet.

–23 maart : verbod op de invoer van om het even welk product dat volledig of gedeeltelijk vervaardig werd met Cubaanse grondstoffen, zelfs indien zij in het buitenland geproduceerd worden.

–16 september 1962 : Washington verbiedt de toegang tot noordamerikaanse havens voor alle schepen die deelnemen aan handel met Cuba, ongezien hun registratieland.

Lyndon B. Johnson (1963 – 1969)

-juli 1963 : in voege treding van het Reglement voor de controle van Cubaanse activa, dat het verbod oplegt op alle transacties met Cuba en de waarden van de Cubaanse staat in de VS bevriest. Verbod van Cubaanse uitvoer naar de VS en van transacties met Cuba in dollars voor elke natuurlijke of juridische persoon ook vanuit derde landen.

–mei 1964 : het Handelsdepartement van de VS vaardigt een totaal verbod uit voor het leveren van etenswaren en geneesmiddelen aan Cuba, wat in de praktijk reeds het geval was. Het verbod geldt ook voor het leveren van etenswaren aan om het even welk land dat betrokken is bij het leveren van strategische of niet-strategische waren aan Cuba.

–26 juli 1964 : onder de druk van de VS voeren de lidstaten van Vereniging van Amerikaanse Staten de blokkade in voor de handel met Cuba.

Richard Nixon (1969-1974)

-1969 : de OFAC denkt dat materialen geproduceerd in de Sovjet Unie en in Tsjecho-Slowakije componenten kunnen bevatten van Cubaanse oorsprong en beslist ze te blokkeren aan de douane.

Gerald Ford (1977 – 1981)

-3 januari 1975 : goedkeuring van de Wet over de Handel van 1974 die de maatregelen versterkt voor de douanetarieven voor communistische landen en dat het verbod invoert voor de Bank van Invoer en Uitvoer om kredieten toe te staan aan Cuba, met enkele uitzonderingen.

–24 september 1976 : eerste vlucht van een privé charter tussen de VS en Cuba, met vier noordamerikaanse ondernemers aan boord. Het vliegtuig wordt geblokkeerd door de douane in Miami en in beslag genomen op bevel van het Handelsdepartement.

Jimmy Carter (1977 – 1981)

-januari-maart 1977 : toelating voor reizigers naar Cuba hun transport en verblijfskosten te betalen en producten voor persoonlijik gebruik aan te kopen ter hoogte van 100 dollar.

–1979 : Reglement van de Administratie van de Uitvoer die een algemene politiek bepaalt van verbod van uiytvoer en heruitvoer naar Cuba.

13 november 1980 : de OFAC beweert te beschikken over bewijzen dat artikels van de Franse firma Creusot-Loire Cubaanse nikkel zouden bevatten en deze mogen bijgevolg in beslag genomen worden door de douane.

Ronald Reagan (1981 – 1989)

-1 maart 1982 : Cuba wordt opgenomen op de lijst van landen die het internationaal terrorisme steunen, wat de uitvoer voor Cuba bemoeilijkt.

–4 oktober 1983 : de president tekent de Wet op radiotransmissies naar Cuba, wat de start opent van Radio Martí, een flagrante agressie tegen de Cubaanse soevereiniteit.

-23 december 1985 : goedkeuring van de Wet voor Voedingszekerheid, met nieuwe maatregelen om de suikerhandel van Cuba met derde landen te beperken.

22 augustus 1986 : invoering van strenge controles op organisaties die reizen naar Cuba promoveren en op het zenden van geld en waren naar Cuba.

–22 november 1988 : verbod van het gebruik van bankkaarten voor de betaling van onkosten van personen die naar Cuba reizen.

George H. W. Bush (1989 -1993)

–24 juli 1991 : de VS bepalen voorwaarden voor de USSR om noordamerikaanse buitenlandse hulp te krijgen, met inbegrip van het stoppen van militaire en economische assitentie aan Cuba.

–18 april 1992 : versterking van de beperkingen van het maritiem transport naar Cuba, zowel voor passagiers als voor goederen.

–23 oktober 1992 : de president keurt de Wet voor democratie in Cuba goed, of de Wet Toricelli,met een versterking van de economische maatregelen tegen Cuba en de extraterritorialiteit van de blokkade. Deze wet verbiedt aan dochtermaataschappijen van amerikaanse bedrijven in het buitenland transacties te voeren met Cuba of met Cubanen, evenals de toegang tot het noordamerikaans grondgebied, gedurende 180 dagen, voor schepen die Cubaanse havens aandoen.

–november 1992 : verbod van reizen naar Cuba voor privébedrijven en consultants inzake marktstudies, en van de invoer in de VS van tabak of rhum afkomstig uit Cuba, zelffs voor een persoonlijke consumptie.

Bill Clinton (1993 – 2001)

-1993 : opschorting van de licentie van noordamerikaans bedrijf ABC Charters voor de organisatie van « reispakketten » naar Cuba. De OFAC vaardigt beperkingsmaatregelen uit voor de reizen van Cubano-amerikanen en beperkt het opsturen van remesas.

–maart 1996 : goedkeuring van de Wet voor een democratische solidariteit en vrijheid in Cuba, of wet Helms-Burton. Het doel is duidelijk hindernissen in te voeren voor buitenlandse investeringen in Cuba en de blokkade internationaliseren. De maatregelen van de blokkade worden gecodifieerd en de prerogatieven van de president om deze politiek op te schorten worden beperkt. De extraterritorialiteit van de blokkade wordt nog uitgebreid. De wet verbiedt de toegang tot de VS voor leiders van buitenlandse bedrijven (en hun familieleden) die geïnvesteerd hebben in « in beslag genomen » bedrijven in Cuba en voert de mogelijikheid in om klachten neer te leggen bij noordamerikaanse rechtbanken over deze materies.

-1998 : de licenties van de bedrijven C&T Charters en Wilson worden ingetrokken voor een onbepaalde duur inzake vluchten naar Cuba en de fondsen van meerdere telecommunicatiebedrijven die samenwerken met Cuba worden geblokkeerd.

–1999 : verbod om in de VS merken te deponeren verbonden met genationaliseerde eigendommen, en van de erkenning door de noordamerikaanse tribunalen van de rechten van Cubaanse bedrijven voor deze merken.

–2000 : aanneming van de Wet voor de hervorming van commerciële sancties en de uitbreiding van uitvoer die de export van landbouwproducten naar Cuba toelaat, met voorwaarden zoals betaling op voorhand in effectieven en zonder financiering door de VS. Als tegenmaatregel verbiedt deze wet alle toeristische reizen naar Cuba voor noordamerikaanse burgers, behalve 12 reiscategorieën die onderworpen zijn aan een toelating.

George W. Bush (2001 – 2009)

–9 februari 2004 : tien Cubaanse entiteiten worden opgenomen op de zwarte lijst die elke transactie verbiedt met burgers of entiteiten die onder de noordamerikaanse wetgeving vallen.

-19 juni 2004 : een verslag « Commissie voor hulp aan een vrij Cuba » kondigt nieuwe maatregelen aan, o.a. beperkingen op het bezoek van families tot één bezoek elke drie jaar, en beperkt de remesas.

-7 december 2004 : de Santander Bank & Trust van de Bahamas krijgt een boete van 20.000$ voor overdraxcht van fondsen naar Cuba in 2001.  Het is een dochtermaatschappij van de Spaanse bankonderneming Santander Central Hispano.

-Maart-April 2005 : publicatie van een rapport i.v.m. burgerlijke sancties voor 167 personen en 3 bedrijven wegens verkrachting van de blokkade tegen Cuba.

-10 juni 2006 : verbod voor de verkoop van medisch materiaal, verstrenging van de reglementen voor de export van humanitaire goederen, en versterking van de controles op de internationale handel van Cubaanse nikkel en cobalt, en nog andere maatregelen.

-juli-augustus 2007 : een boete van 220.000 $ voor de noordamerikaanse maatschappij  LogicaCMG Inc., en van 182.750 $ voor het noordamerikaanse bedrijf Travelocity, steeds voor verkrachting van de blokkade.

-november 2007 : verbod van het gebruik in Cuba van kredietkaarten Mastercard, uitgegeven door de Canadese financiële instelling CU Electronic Transaction Services (CUETS).

-januari 2008 : Icelandic, europese luchtvaartmaatschappij, canceled zijn akkoord voor het verhuren van Boeing toestellen aan Cubana de Aviación, ingevolge de extraterritorialiteit van de blokkadewetten.

Barack Obama (2009 – 2017)

-2009 : de OFAC legt boetes op aan negen buitenlandse bedrijven en banken voor eern totale som van 542.065.503 $ , en voert hindernissen in voor het gebruik van internationale betalingssystemen voor hulp aan de PNUD (Programma van de uno voor de Ontwikkeling).

-9 maart 2010 : nieuwe reglementering voor de vooraf betaalde verkoop van voedingswaren van de VS naar Cuba.

-23 februari 2012 : Obama verlengt de richtlijnen inzake het verbod van het aanleggen van schepen en privéyachten in Cuba.

-16 april 2012 : het Europees bankconsortium UniCreditBank licht Cuba officieel in dat alle leden van de groep strict de maatregelen moeten toepassen van de OFAC inzake Cuba.

-11 december 2012 : Boete van 30 miljoen dollar door de OFAC, voor de bank HSBC Holdings, met zetel in Londen.

-16 april 2013 : de Zwitserse bank Zürcher Kantonalbank kondigt de opschorting aan van alle transacties met Cuba.

-12 september 2013 : Obama, zoals alle presidenten voor hem, hernieuwt voor een jaar de sancties tegen Cuba op basis van de Wet op de handel met de vijand.

-26 november 2013 : een boete van 100 miljoen dollar voor het Zwitsers petroleumbedrijf Weatherford International Ltd, en voor vijf dochtermaatschappijen, wegens verkrachting van de blokkade.

-30 juni 2014 : de Franse bank BNP Paribas krijgt een boete van 8.970.000 $, voor verkrachting van de sancties opgelegd aan Cuba, Iran, Soedan en Myanmar.

-26 februari 2015 : niettegenstaande het hernemen van diplomatieke betrekkingen met Cuba, weigert het noordamerikaans bedrijf PayPal een storting in euro van een Duitse solidariteitsvereniging met Cuba « Cuba-Hilfe-Dortmund ».

-25 maart 2015 : Paypal krijgt een boete van 7.658.300 $ voor verkrachting van de regels tegen Cuba.

-19 juni 2015 : beslissing om Cuba te behouden op de lijst van de landen die het terrorisme steunen.

-16 juli 2015 : Prensa Latina deelt mede dat de Libanese bank Fransabank verplicht is om een lopende rekening te sluiten voor het persagentschap in Libanon.

-7 juni 2016 : de Zwitserse bank UBS S.A. Weigert een transactie van 20.000 Zwitserse frank vanuit Cuba, de jaarlijkse bijdrage van het Cubaans Parlement bij de Interparlementaire Unie, waarvan de zetel in Geneve is gevestigd.

-Barack Obama heeft kort voor het einde van zijn mandaat enkele bescheiden openingsmaatregelen genomen, o.a. voor reizen naar Cuba, investeringen in telecommunicatie in Cuba (maar niet met staatsbedrijven), de remesas. Maar hij heeft nooit gebruik gemaakt van de prerogatieven waarover de president van de VS beschikt om de blokkade te verzwakken en nam geen enkel initiatief om de blokkade op te heffen.

Donald Trump (2017 – 2021)

Het is onmogelijk om hier de meer dan 240 maatregelen ingevoerd door Trump om de blokkade te versterken te vermelden.Alle maatregelen zijn toegspitst op het berbod van reizen, de beperking van vluchten naar Cuba, obstakels voor het leveren van petroleum aan Cuba, het overmaken van remesas belemmeren, enz. Hierna enkele voorbeelden van de genomen maatregelen.

-8 september 2017 : verlenging van de economische sancties op basis van de Wet op de handel met de vijand, sinds jaren enkel op Cuba toegepast.

-29 september 2017 : opschorting van het verlenen van visa in het consulaat in Havana, wat Cubanen die een visum wensen verplicht zich te richten naar noordamerikaanse ambassades in derde landen.

-8 november 2017 : invoering van de lijst met Cubaanse Entiteiten onder Beperkingen, met 179 Cubaanse ondernemingen met dewelke noordamerikaanse burgers geen betrekkingen mogen onderhouden.

-5 oktober 2018 : boete van 5 miljoen dollar voor de bank J.P. Morgan Chase, wegens schending van de sanctiemaatregelen tegen Cuba.

–5 april 2019 : OFAC stelt op de zwarte lijst 34 schepen van de Venezolaanse maatschappij PDVSA en van twee andere buitenlandse bedrijven, wegens het leveren van petroleum aan Cuba.

-9 april 2019 : boete van 639.023.750 $ voor de Standard Chartered Bank, met zetel in het Verenigd  Koninkrijk, wegens schending van de regels inzake blokkade.

-11 april 2019 : twee Britse petroleummaatschappijen, 2H OFFSHORE en ACTEON Group Ltd., krijgen boetes van 227.500 en 213.866 $, wegens schending van de blokkaderegels.

-12 april 2019 : 4 bedrijven en 9 schepen die actief zijn in de petroleumsector in Venezuela worden beboet wegens transport van petroleum naar Cuba.

-15 april 2019 : boete van 1.300.000 $ voor de financiële sector UniCredit Bank AG (Duitsland), UniCreditBank Oostenrijk, UniCreditBank SpA (Italië), voor verboden overdrachten.

-17 april 2019 : aankondiging door Mike Pompeo van de totale toepassing van Titel III van de Wet Helms-Burton.

4 juni 2019 : nieuwe beprekingen voor de reizen van noordamerikaanse burgers naar Cuba en afschaffing van de categorie « van volk tot volk ».

-6 september 2019 : nieuwe beperkingen voor het opzenden van remesas en opheffing van transfers buiten de VS.

-17 september 2019 : 3 individuen (twee Colombianen en 1 Italiaan) en 17 bedrijven (12 uit Colombia, 4 uit Panama en 1 uit Italië) worden opgenomen op de lijst van de OFAC voor transport van petroleum naar Cuba.

-24 september 2019 : deze lijst wordt aangevuld met 4 bedrijven (3 uit Panama en 1 in Cyprus) en 4 schepen wegens transport van Venezolaanse petroleum naar Cuba.

-18 oktober 2019 : nieuwe maatregelen voor de leasing van vliegtuigen aan de Cubaanse luchtvaartmaatschappij, verbod van uitvoer naar Cuba van buitenlandse artikels die meer dan 10% noordamerikaanse componenten bevatten, hindernissen voor donaties aan de regering van Cuba en aan de Communistische Partij van Cuba, en nieuwe beperkingen voor de uitvoer van telecommunicatiemateriaal naar Cuba.

-3 december 2019 : 6 schepen ( een panamese en 5 Venezolaanse) komen op de zwarte lijst.

-26 februari 2020 : Western Union, noordameikaans bedrijf, stopt volledig de mogelijkheid om remesas te versturen vanuit derde landen.

-13 augustus 2020 : opheffinf van alle chartervluchten tussen de VS en Cuba, uitgezonderd Havana, waar het aantal beperkt wordt.

-1 januari 2021 : Banco Financiera Internacional komt op de zwarte lijst te staan.

-11 januari 2021 : Cuba wordt terug opgenomen op de lijst van landen die het terrorisme steunen.

Joe Biden (2021 …)

Niettegenstaande electorale beloften heeft Joe Biden alle maatregelen door Trump opgelegd behouden en heeft er andere ingevoerd in volle Covid-19 pandemie.

-4 januari 2022 ; boete van meer dan 90.000 $ voor Airbnb, wegens schendingen en niet toegelaten transacties.

-19 januari 2022 : de Nederlandse bank ING blokkeerd een campagne van verzameling van fondsen om de reis naar Cuba te financieren van een afvaardiging van de Progressistische Internationale om de vrije toegang van vaccins tegen de Covid-19 te steunen.

Bronnen :

www.ecured.cu/bloqueo_economico_de-estados-unidos-contra-cuba

www.prensa-latina.cu/2022/02/01/bloqueo-de-eeuu-contra-cuba-cronologia-de-una-injusticia

Cubaans lied in rouw met de verdwijning van Vicente Feliú en Suylen Milanés.

                                                                                                                                 Anne Delstanche

VicenteFeliú, één van de grote Cubaanse musici, medestichter, met Silvio Rodríguez en Pablo Milanés, van de Nueva Trova, is overleden op 17 december 2022, op 74 jaar, wegens een hartfaling, in volle optreden in het Museum van de muziek, toen hij de Bayamesa begon te zingen. Kort na zijn verdwijnen schreef zijn dochter op Internet «  Hij is vertrokken zoals hij was en met een hart groter dan zijn borst. Ik hou van jou papa, ik hou van jou ».

Een belangrijke figuur van de Cubaanse Trova, wiens liederen wij zongen in de jaren 80′. Men heeft ook een souvenir van zijn optreden tijdens een reuze concert in Managua (Nicaragua). Hij was ook op bezoek in België in 2004 voor een concert in de VUB. Ik had toen het groot genoegen hem te ontmoeten en enkele tijd met hem te spenderen. Een warmhartig man, eenvoudig en met duidelijke overtuigingen. Ik had ook het geluk hem te horen zingen in het theater Amadeo Roldan in Havana, tijdens een concert aangeboden door Silvio Rodríguez en talrijke andere artiesten, ter gelegenheid van het festival van de Latijnsamerikaanse film van Havana in 2008.

Hij begon zijn carrière in 1978 met zijn eerste album « Créeme », een groot internationaal succes. Volgden andere albums in 1985, Artepoética (1990), Aurora (1995), Ansias del Alba en Guevarianas (beide in 1997) en Colibri (2000). Zijn jongere broer Santiago, gestorven in 2014, werkte mee aan Ansias del alba. Hij componeerde voor het theater, de televisie, en nam deel aan culturele, programmas als assistent realisator en muzikaal directeur.

Hij was ook muzikaal consultant voor de Cubaanse radio en televisie, evenals scenarist en directeur op de radio. Hij was verantwoordelijk voor het cultureel centrum « Canto de Todos », een centrum voor ontmoetingen en muzikale uitwisselingen in Latijns Amerika en maakte een toer in een groot deel van dit continent, o.a. in Argentinië.

Een grote figuur van het Cubaanse lied heeft ons verlaten, een vertegenwoordiger van een belangrijke periode van de geschiedenis van Cuba.

Suylen Milanés, zangeres en dochter van Pablo Milanés, 50 jaar oud, stierf kort daarop.  Zij werd opgenomen in het ziekenhuis op 27 januari 2023, in staat van cerebrale dood ingevolge een vasculaire faling.

Suylen Milanés was één van de drie kinderen die Pablo Milanés had met Yolanda Bennet.

Zij was opgenomen gedurende meerdere dagen in het Instituut van neurologie en van neurochirurgie van Cuba.

Zij werkte samen aan meerdere projecten van de « Casa de las Americas ».

Het platenbedrijf EGREM betreeurde de dood van de zangeres en productrice, stichter van het festival Eyeife : « Wij nemen afscheid van deze gepassioneerde vrouw, ondernemend en talentvol. Veel licht voor haar ziel ».

Suylen  was een belangrijke steun en actief voor de alternatieve muziek in Cuba.

Zij studeerde aan de « Escuela del Arte en de Escuela de Música Ignacio Cervantes, en was vocaliste in meerdere groepen : Adalberto Alvarez y su Son, Monte de Espuma, Aries en Tesis de Menta. In 1999 begon zij haar solocarrière met optredens o.a. in Mexico en Spanje. Zij nam

ook deel aan de opnames en de voorstelling van albums van Pablo Milanés, en was verantwoordelijke van PM Record, het platenbedrijf van haar vader.

Zij werkte samen met Carlos Varela en met haar zusters Haydée en Lynn Milanés. Zij leidde festivals van electronische muziek en promoveerde projecten voor vrouwen die begonnen in de muziek.

De bekende kunstenaar Chucho Valdés schreef op de Facebookpagina van Haydée Milanés : « Wat een grote pijn ! Wij kussen u van heel veraf. Veel kracht ».

DE  LANGSTE  BLOKKADE  OOIT  OPGELEGD  AAN EEN LAND.

                                                                                                                                          Freddy Tack

De vijandigheid, de haat en het cynisme van de verschillende regeringen van de VS zijn bestendige gegevens sinds de eerste dag van de overwinning van de Cubaanse revolutie, op 1 januari 1959. Om het even dat in het Witte Huis een democraat of een republikein zetelt, hun hardnekkigheid tegen Cuba blijft ongewijzigd en elke Cubaan is getroffen door de de toepassing van een wurgingspolitiek die hem treft in het dagelijkse leven sinds meer dan 60 jaar.

Op 2 februari 1962 tekent John F. Kennedy het uitvoerend bevel 3447 dat de blokkade tegen Cuba formeel bevestigde. Na enkele beschouwingen zal u hierna een chronologie vinden van de maatregelen genomen door de opeenvolgende noordamerikaanse presidenten die mekaar opvolgden in het Witte Huis. Voorbeelden van wat werd opgedrongen en nog steeds wordt opgelegd aan het Cubaanse volk. Een onvolledige opsomming, maar die een idee geeft van de onmedogenloze wreedheid tegen een klein landje  door een grote imperialistische mogendheid.

60 jaar blokkade.

Pedro Jorge Velázquez, journalist, schrijft op 2 februari 2022 in Granma : « Gedurende meer dan 60 jaar, zonder enig wettelijk argument, in verkrachting van het Handvest van de UNO, een extraterritoriale blokkade met een dergelijke omvang toepassen, is een dagelijkse verkrachting van de mensenrechten ». Hij citeert enkele rechtstreekse gevolgen van de opgelegde maatregelen : ontevredenheid van een gemeenschap die sinds jaren hoopt haar levensomstandigheden te verbeteren, de teleurstelling van werknemers die belet worden nieuwe technologiën in te voeren en andere klanten aan te spreken, families die geen remesas kunnen opsturen naar hun familieleden, de gespecialiseerde arts die geen handschoenen heeft om zijn patiënten te behandelen, de dood van een kind omdat de geneesmiddelen niet aankwamen in Cuba, een school die men moet bouwen, een baan die moet hersteld worden, een apotheek die wacht op leveringen, een huis dat men moet onderhouden, een dienst die men wenst te verbeteren, een investering om zich te ontwikkelen, een productie die men wenst te exporteren…

Vivian Herrera Cid, directrice voor Buitenlandse Handel, legt uit : « Het is frekwent dat invoer uitgesteld of belet wordt omdat de fondsen niet aankomen bij de leverancier, of bij uitvoer dat de betaling niet bij ons aankomt omdat de banken weigeren of zich verschuilen om rechtstreeks of onrechtstreeks niet te werken met onze bedrijven ». Dezelfde moeilijkheden doen zich voor inzake transport, door de weigering van de transportbedrijven of voor de huur van een container.

Dr. Eduardo Martínez, president van BioCubaFarma, dringt aan op het feit dat de blokkade onverbiddelijk toegepast blijft gedurende de pandemie en de uitvoer van vaccins tegen de Covid-19 en andere farmaceutische producten geproduceerd door Cuba bemoeilijkt.

Belangrijke sommen hebben zich opgestapeld wegens  de weigering van verschillende banken om met Cuba te werken. Achterstallen ingevolge de blokkade in de afspraken voor betalingen aan leveranciers van grondstoffen maken de leveringen moeilijk, en niettegenstaande een gegarandeerde betaling hebben leveranciers geweigerd hun materialen te leveren.

En dit zijn slechts enkele voorbeelden van de versterking van de blokkade tijdens de laatste maanden.

Het cynisme van de presidenten, van Kennedy tot Biden.

Pierre Salinger, toen perssecretaris van Kennedy, vertelt in zijn mémoires (Pierre Salinger, De Mémoire, Éditions Denoel, Paris, 1995) dat de president hem opriep, een nacht begin 1962, om hem het bevel te geven een grote hoeveelheid Cubaanse cigaren te kopen. Op de vraag « Hoeveel ? » antwoorde Kennedy « Een duizendtal ». De volgende dag wenste Kennedy te weten hoeveel cigaren  gekocht werden en Salinger antwoorde « Duizend ». En Kennedy reageerde : « Bravo, ik heb nu een voldoende reserve en kan de verklaring tekenen die de invoer van Cubaanse producten in de VS verbiedt ».

60 jaar later durft Biden de blokkade behouden, en doet niets om de meer dan 440 maatregelen genomen door Trump op te heffen, met het motief van schending van de mensenrechten. Hoe kan men zich beroepen op mensenrechten wanneer men de overlevingsmiddelen negeert voor gans een volk, ingevolge een blokkade uitgewerkt om honger en wanhoop te veroorzaken, en die systematisch, massaal en flagrant de mensenrechten van miljoenen Cubanen verkracht sinds tientallen jaren ?