Cuba Si 220 – Vertaling
HISTORIA
KOLOM N° 2
Freddy Tack
Op 18 augustus 1958 tekende Fidel Castro het militair bevel voor de oprichting van de kolom N° 2 « Antonio Maceo » van het rebellenleger. Het bevel noemt commandant Camilo Cienfuegos als bevelvoerder van de kolom, met als opdracht de kolom te leiden van de Sierra Maestra tot in de provincie Pinar del Rio (in het westen van het land), een heruitgave van de krachtproef door Antonio Maceo eind 1895-begin 1896. Terzelfdertijd krijgt de kolom N° 8 « Ciro Redondo », onder het bevel van Ernesto Che Guevara, de opdracht het centrum van het eiland in te nemen.
Kort voor het vertrek van de kolom vraagt Fidel aan Camilo of hij de mannen van zijn heeft geselecteerd. Deze laatste antwoordt :
« Ja, ik heb alle gekken gekozen ».
« Hoe, gekken ? »
« Ja, men moet gek zijn op de missie die je mij geeft uit te voeren. »
De kolom verlaat de Sierra Maestra op 22 augustus 1958, met 92 strijders die over 82 wapens beschikken. De opdracht is uiterst gevaarlijk, met weinig militaire uitrustingen, beperkte levensmiddelen, sterk gezwollen rivieren wegens twee orkanen, moerasachtige en weinig bewoonde streken. De kolom doorkruiste in totaal 700 km., in 48 dagen, de meerderheid ervan te voet.
De taktiek was het aanvallen van kleine garnizoenen en er een maximum aan wapens te recupereren, alvorens grote garnizoenen aan te vallen en belangrijke steden te verlossen. Tussen oktober en december 1958 vallen ze militaire posten aan in Seibabo, Venegas, Zulueta (2 maal), Generaal Carillo, Jarahueca, Iguará, Meneses, Mayajigua en Yaguajay, een kazerne met talrijke troepen van Batista en die negen dagen strijd noodzaakte om ze in te nemen. Camilo bewijst er een grote strateeg te zijn met deze belangrijke overwinning.
Deze overwinning valt samen met de inname van Santa Clara door de troepen van Che, die de vlucht van de dictator Batista veroorzaakt. Camilo krijgt dan het bevel in de provincie te blijven met Che Guevera totdat de regio volledig in handen is van de rebellen, en het noordelijk front vormt van Mas Villas. Na de vlucht van Batista krijgt de kolom het bevel om naar Havana te trekken en er het militair kamp van Columbia te bezetten, teneinde de overblijvende militaire leiders te beletten de eindoverwinning te boycotten.
De kolom N° 2, onder de leiding van de legendaire commandant Camilo Cienfuegos, had het bevel van Fidel uitgevoerd.
Bronnen :
Hugh Thomas : Cuba. The Pursuit of Freedom. Harper & Row, 1971.
Richard Gott : Cuba. A new history. Yale University Press, 2004
William Gálvez : Camilo. Señor de la Vanguardia. Editorial de Ciencias Sociales, La Habana,1979.
https://ecured.cu/Columna_2_Antonio Maceo
https://www.granma.cu/2023-08-18/asi-era-la-legendaria-columna-nro-2-del-ejercito-rebelde
https://cubasi/print/3114486 Cuando Camilo partió hacia Occidente
* * *
IN BELGIË, LIEFDE EN SOLIDARITEIT MET CUBA.
Enkele uren na zijn aankomst in België (16 juli 2023) ontmoette de president van Cuba meer dan 200 vertegenwoordigers van de Cubaanse gemeenschap die in Europa verblijft, de solidariteitsbewegingen met Cuba, de Cubaanse zending in Brussel en de Cubaanse delegatie die deelneemt aan de Top van de Volkeren.
Tijdens zijn eerste activiteit in Brussel gaf de president uitleg over de imperialistische logica die streeft naar de vernietiging van de Cubaanse revolutie.
Brussel, België. – Hartelijk, zeer cubaans, familiaal en zeer vriendschappelijk, zo was de eerste samenkomst waaraan de Eerste Secretaris van het Centraal Comité van de Communistische Partij en President van de Republiek Cuba, Miguel Diaz-Canel Bermudez, deelnam, enkele uren na zijn aankomst in Brussel, waar hij zal deelnemen aan de 3e Top van de CELAC (Gemeenschap van de Latijns Amerikaanse en Caraïbische Staten) en de EU (Europese Unie).
Het was ook een uitwisseling gekenmerkt door bewondering en respect voor de grootste van de Antillen, met een vertegenwoordiging van Cubanen die in België en andere Europese landen verblijven, met vrienden van de solidariteit van gans de regio, en ook de leden van de Cubaanse delegatie op de Top van de Volkeren. Waren ook aanwezig het personeel van de Cubaanse ambassade in België, meerdere Europese volksvertegenwoordigers en vertegenwoordigers van de Partij van de Arbeid van België, van de Linkse Europese Partijen en van de Spaanse Communistische Partij.
Als goede Cubaan, zoals het Staatshoofd zelf zou zeggen : een Cubaanse « ajiaco » (een hutspot), met mensen van verschillende overtuigingen, verschillende oorsprong en gewoonten, waarmee we verbonden zijn door de vrienschap, de liefde en de overtuiging dat we samen een betere wereld kunnen opbouwen. Een « ajiaco » van « liefde en solidariteit ». « Een droom die werkelijkheid werd » verklaarde Yaira Jiménez Roig, ambassadrice van Cuba in België, toen ze de president en zijn echtgenote, Lis Cuesta Peraza, en de Cubaanse delegatie die zal deelnemen aan de gebeurtenis verwelkomde. Zij verklaarde tevens « Alle personen die hier aanwezig zijn in deze zaal hebben een liefdesgecshiedenins met Cuba, die ze overal verdedigen ».
President Díaz-Canel drukte zijn erkenning en zijn engagement uit voor dze « constante steun ». Deze 16 juli « zijn wij in een grote familie, en daarom wensen wij jullie te danken de uitnodiging te hebben aanvaard om ons te vervoegen ».
« Wij zijn een familie en wij zijn zeer erkentelijk en tevreden een familie zoals jullie te hebben », verklaarde de president, alvorens het belang te benadrukken voor « het begrip dat jullie vertonen voor de toestand die Cuba heden beleeft en de wijze waarop jullie verder, midden in deze toestand, uw steun en uw vertrouwen in de Cubaanse revolutie bevestigen ».
Complexiteit, Vaderland, Vrienden.
Iets meer dan 200 personen namen deel aan de ontmoeting, gedurende dewelke president Díaz-Canel in détail uitlegde hoe de toestand in Cuba steeds complexer is geworden, sinds de tweede semester van 2019, wanneer de regering van de VS « tot het uiterste » zijn intentie bevestigde om het Cubaanse volk te versmachten en een sociale onrust te stoken die de Cubaanse revolutie zou omver werpen. De imperialistische logica werd toegepast, verklaarde hij, op verschillende vlakken waarhij hij o.a. de media-strategie vermelde om de revolutie in diskrediet te brengen, en de heropname van een neocoloniaal en neoliberaal platform bedoeld om de « identiteit van onze volkeren te breken, om hun culturele en historische essentie als voorbijgetsreefd te doen zien ».
Tussen de andere aanvallen tegen ons land herinnerde hij aan de versterking van de economische, commerciële en financiële blokkade tot op heden nooit gekende niveaux, evenals de inschrijving van Cuba op de lijst van landen die het terrorisme steunen, acties die vele gevolgen had o.a. schaarste van geneesmiddelen, van grondstoffen en brandstof voor de productie van electriciteit op zekere ogenblikken.
Het was ook onvermijdbaar te spreken over de moeilijke dagen die Cuba doormaakte tijdens de strijd tegen de Covid-19, over de inzet van het medisch personeel, in het land en in andere delen van de wereld, en ook het ontwerpen en de productie van onze eigen vaccins, zonder voorgaande in ons land. Onder al deze vrienden bevond zich Belinda Sanchez Ramirez, vorser bij het centrum voor Moleculaire Immunologie, en die deel uitmaakte van de ploeg vorsers die onze vaccins hebben op punt gesteld en die nu hier in Brussel aanwezig is in de groep van de Cubaanse delegatie die zal deelnemen aan de Top van de Volkeren. De president stelde haar voor aan de deelnemers die haar een storm applaus brachten, bedankingen en een warme accolade.
Deze jaren waren zeer ingewikkeld, herinnerde Díaz-Canel. Bovenop de talrijke hindernissen en moeilijkheden ingevolge de virus, heeft Cuba het hoofd moeten bieden aan een deficit van de toelevering van medische zuurstof, aan de ontploffing van het hotel Saratoga, aan de brand van de opslagplaats van petroleum tanks in Matanzas, en aan de doorgang van orkaan Ian in het westen van het eiland. De hulp van de landen die steun brachten was fundamenteel om elk van deze complexe scenarios te bestrijden.
De Cubaanse president sprak met zijn vrienden over « creatieve weerstand », een concept in Cuba toegepast tijdens de laatste jaren en dat erin bestaat niet alleen weerstand te bieden aan de blokkade, maar tevens, middeen deze weerstand, zaken te doen die het land ontwikkelen. Hij benadrukte dat het er om gaat te scheppen met ons eigen talent en onze eigen inspanningen en deze ideeën om te zetten in alle domeinen van het leven van de Cubaanse gemeenschap.
Jullie maken ook deel uit van deze creatieve weerstand van ons volk, verklaarde hij : diegenen die in het buitenland leven en de band met Cuba en hun familie niet hebben verbroken, onze diplomaten die niet enkel het vaderland verdedigen op politiek vlak, maar die ook ageren voor de versterking van de banden die ons zullen toelaten een betere economische toestand te bereiken en ook de banden die wij zullen verdedigen tijdens de Top van de Volkeren.
In het kader van deze creatieve weerstand groette hij ook de vrienden van de solidariteit met Cuba in Europa « die ons dag na dag aanmoedigen, die ons kracht brengen en nog meer inzet, want het feit te weten dat jullie in de Cubaanse houding een licht zien voor een betere wereld, is dit ook een aanzet voor ons om het beter te doen ». Inzake de principes die Cuba zal verdedigen rijdens deze 3de Top CELAC-EU, verzekerde het Staatshoofd dat wij « geen tussenkomst zullen dulden in onze interne zaken, geen miskenning van onze werkelijkheden of deze van andere landen, en wij zullen onze overtuigingen verdedigen ». Wees gerustgesteld besloot hij, Cuba en de Cubaanse revolutie zullen steeds overwinnen.
Vriendschapsstemmen in Europa.
Deze zondag in Brussel werden emoties en ervaringen gedeeld, waar vriendschapstemmen hebben aangetoond, eens te meer, dat Cuba niet alleen staat en nooit alleen zal zijn in zijn strijd tegen de oneerlijke blokkade opgelegd door de VS. Hier, in het hart van Europa, erkende Freddy Tack, vice-voorzitter van de Vrienden van Cuba, dat het eiland « een voorbeeld is van internationale solidariteit, een klein landje van de Caraïben dat het voorbeeld is voor alle volkeren in de wereld ».
Loraine Gonzalez Arroyo, een Cubaanse die in dit Europees land verblijft, sprak van de eer deel te nemen aan deze vergadering. Wij zijn duizenden Cubanen in dit land die gebonden blijvcn aan ons Vaderland, als een verenigde en solidaire gemeenschap die verder ons eiland steunt niettegenstaande de meer dan 7.600 kilometer die ons scheiden. Onze plicht, verklaarde zij, is onze soevereiniteit steunen en behouden, om het even de fysische afstand tussen ons, en het gevoel van liefde, solidarietit en humanisme levend houden die ons identificeerd als Cubanen.
« Wat kunnen wij meer doen voor Cuba? » vroeg Raoul Hedebouw, voorzitter van de Partij van de Arbeid van België, en ook voorzitter van de parlementaire vriendschapsgroep met Cuba, een positie van waaruit, zei hij, « het mogelijk is om de diplomatieke tribune te bereiken om meer te doen voor Cuba op het vlak van de solidariteit ». Wij zijn hier, benadrukte hij, « om onze steun aan Cuba te bevestigen op een moeilijk ogenblik, want Cuba betekend voor ons de vlam, de hoop, het bewijs dat een andere wereld mogelijk is ».
« Kracht, liefde, inzet…hoop werden deze zondagnammidag in België aangehaald. In herkenning van Cuba en zijn heroïsch volk kreeg president Díaz-Canel een copie van het borstbeeld van José Martí, aanwezig in deze stad, uit de handen van Menia Martínez, ballet danseres en artistiek voorzitster van het Dansconservatorium van Brussel, vertoevend in België, buste die een verplichte omtmoetingsplaats is geworden voor de Cubanen die in België wonen. De buste is een werk van José Villa Soberon, een kunstenaar laureaat van de Nationale Prijs voor Platsicshe Kunst.
De ontmoeting eindigde in een vrolijke Cubaanse sfeer, gekenmerkt door de liefde en de vriendschap van de kinderen van Cuba en hun vrienden die, ongeacht de afstand die hen scheidt van Cuba, steeds redenen vinden om te zingen voor hun Vaderland.
Auteurs : Yaima Puig Meneses/internet@granma.cu en Alina Perera Robbio/internet@granma.cu
* * *
DE CUBAANSE BANK, EEN UITLEG.
Cuba start een groots project van digitalisatie van de bankverrichtingen. Het project schept veel reacties en onrust bij de Cubaanse bevolking, ruim besproken in de nationale en buitenlandse pers.
Wij hernemen hierna de vertaling van een artikel gepubliceerd in « Periodismo de Barrio » (22/08/2023), geschreven door Olivia Marín Álvarez, doctorante in Sociale Wetenschappen aan de Autonome Metropolitaanse Universiteit van Ciudad Mexico, Master in Internationale Betrekkingen (2018) en Gegradueerde in journalisme aan de facumteit Communicatie van de Universiteit van Havana (2012).
Op 2augustus laatsleden publiceerde het Officieel Staatsblad van Cuba de resolutie 111/2023 van de Centrale Bank van Cuba inzake bankverrichtingen in het eiland. « Het betreft alle betalingen uit te voeren voor diensten, producten en andere commerciële en financiële verrichtingen, door bij voorkeur het gebruik van electronische canalen en instrumenten, i.p.v het gebruik van contant geld », verduidelijkt de Centrale Bank van Cuba (BC).
Waarom de toepassing van de « bancarización » voor de verrichtingen ?
De resolutie benadrukt dat er een verhoging is in het gebruik van contant geld voor de economische verrichtingen, wat een teruggang veroorzaakte van de niveaux van het bank en financiële inlassen.
Dit gaf aanleiding, boven op de hoge uitgiftekosten, het transport, de behandeling en de stockage van contant geld, om het gebruik van electronische canalen te bevorderen, teneinde de financiën van alle economische actoren en hunnrelaties met de bevolking te stimuleren.
Alhoewel de BC verduidelijkt dat contact geld niet verdwijnt en dat de bedrijven verder de klanten kan factureren op deze wijze, maar dat de bankdiensten trachten een geleidelijk proces op te richten met als doelstelling een minimaal gebruik van contant geld. Volgens een artikel gepubliceerd in Bloomberg vertoonde het land in juni een inflatie van 44,99%, een liquiditeitscrisis en gevolgen in het ATM-net, wegens het gebrek aan stukken en wisselstukken. Pedro Monreal, doctor in economie, is de mening toegedaan dat de bank een oplossing biedt om de Staat niet te belasten voor de kost van de disponibiliteit van de vraag naar contant geld, een probleem dat zou kunnen veroorzaakt worden door de noodzaak bankbiljetten van een hogere waarde uit te geven voor de depreciatie van de Cubaanse peso (CUP), en voegt hieraan toe dat de kost van het drukken van biljetten van een lage waarde (van 1 tot 50 CUP) waarschijnlijk hoger is dan de waarde van deze biljetten.
Wie wordt getroffen door deze resolutie ?
Het Staatsblad meldt dat de maatregelen van toepassing zijn voor de staatsbedrijven, de hogere beheersorganismen, de gebudjetteerde eenheden, de niet agrarische coöperatieven, de agrarische coöperatieven, de landbouwproducenten, de individuele landbouwers, de commerciële vissers, de micro-kleine en middelbare ondernemingen, de lokale ontwikkelingsprojecten, de onafhankelijke werknemers, kunstenaars en scheppers, de modaliteiten van buitenlandse investeringen en samernwerkingsvormen opgericht in het kader van de Wet op de verenigingen. Ook fysische of morele personen die commerciële activiteiten uitvoeren en wettelijk toegelaten diensten verlenen, vallen onder deze maatregelen.
Welke zijn de belangrijkste genomen maatregelen ?
De resolutie omvat drie onderwerpen : de maximale limieten per verrichting, neerlegging en afhalingen in contact geld, Wat betreft het eerste punt wordt een limiet ingevoerd van maximum 5.000 CUP per verrichting voor de neerlegging en afhaling in contant geld. Verrichtingen met een hoger bedrag moeten uitgevoerd worden via electronische betalingsmiddelen. Dit omvat niet de verrichtingen door natuurlijke personen, die afhankelijk zijn van de beschikbaarheid in elke bank of verdeelautomaat, legt Alberto Quiñones, vice-voorzitter van de BC, uit . Inzake neerleggingen in contant geld zullen de inkomsten ontvangen door economische actoren op hun rekeninguittreksels verschijnen de eerste werkdagen na de datum van ontvangst.
Voor de afhalingen is een termijn van zes maand voorzien gedurende dewelke verrichtingen boven de 5.000 CUP mogen uitgevoerd worden voor de betaling van salarissen en vergoedingen aan de werknemers, voor subsidies en prestaties van de sociale zekerheid en voor studenten, voor alimentaire pensioenen en voorschotten van vergoedingen.
Voor de natuurlijke personen die beschikken over een salariskaart, pensioenen, persoonlijke bezittingen en spaarrekeningen, zijn er geenn limieten voor de afhaling aan automatische verdelers.
Over welke alternatieven beschikt Cuba voor het gebruik van contant geld ?
De laatste jaren verschenen in Cuba verschillende electronische betaalkanalen. Men gebruikt nu terminals van verkooppunten -bekend als POS (voor de engelstalige afkorting), automatische verdeelapparaten, betalingssystemen zoals Transfermóvil en Enzona, de telefonische bank aangeboden door de banken, vermelde de BC.
Van 2019 tot 2022 verhoogden de digitale verrichtingen met meer dan 50% legt Julio Antonio Pérez Álvarez uit, directeur van de Verrichtingen en Betaalsystemen van de BC (Mesa redonda, een populair televisieprogramma in Cuba). Hij meldt ook dat het gebruik van electronische betaalmiddelen in de kinderschoenen staat onder de economische actoren.
Welke zijn de belangrijkste hindernissen voor de praktische toepassing van de « bancarización » in Cuba ?
De voornaamste problemen voor de implementatie van deze maatregelen zijn geconcentreerd in de toegang tot de technologie, de infrastructuren en de veiligheid van de verrichtingen met electronische middelen. De Cubaanse regering benadrukte dat het proces geleidelijk zal gebeuren, in overeenstemming met economische en technologische mogelijkheden van elke localiteit. De personen die niet beschikken over mobiele telefoontoestellen met mogelijkheid om applicaties in te voeren voor het gebruik van electronische betalingen kunnen verder contant geld gebruiken of betalingen uitvoeren met een bankkaart.
Alberto Quiñones gaf ook toe dat niet alle gemeenten van Cuba beschikken over automatische geldverdelers, en Ernesto Rodríguez Hernández, vice-minister van de Communicaties, gaf toe te moeten beschikken over investeringen in infrastructuren om het proces op te vangen.
De digitalisatie schept ook ongerustheden over de nodige aanpassingen om diefstal en verduisteringen te vermijden. Tijdens de Mesa Redonda informeerde Rodríguez dat stricte controles werden ingevoerd voor het gebruik van platforms, met beschermingsmechanismen voor het beheer van de rekeningen van de gebruikers, en de persoonlijke verrichtingen en gegevens.
De economist Pedro Monreal benadrukt dat bovenop elke twijfel over het gebrek aan technische infrastructuur noodzakelijk in Cuba er ogenschijnlijk geen technische en juridische capaciteit beschikbaar is om het hoofd te bieden aan cybercriminaliteit die zou opkomen, maar dat komende ontwikkelingen zullen uitgewerkt worden met eventuele biometrische toegangsystemen en het invoeren van een gecentraliseerde numerieke munt.
Dit opent nochtans de deur voor andere ongerustheden. In de meeste landen moesten de veiligheidscontroles op de banktoepassingen en de electronische betalingsmiddelen aangepast worden om het hoofd te bieden aan nieuwe criminele methodes die verschijnen in de numerieke omgeving, en met de hulp van biometrische gegevens de identificatie van rekeninghouders te beheren.
Monreal benadrukt dat de eventuele invoering van deze biometrische toegangsystemen « risicos zou kunnen veroorzaken voor het recht op privacy van de burgers en de controle door de Staat van de burhers zou vereenvoudigen ».
Hij voegt er terzelfdertijd aan toe dat het succes van het gebruik van de financiële numerisatie afhankelijk is van het socio-economisch statuut van de deelnemers en ongelijkheden kan scheppen, want contant geld is belangrijk voor de personen met een bescheiden inkomen, want het verzacht het impact van economische schokken en maakt de bevrediging van dagelijkse noden soepelder.
Tot op heden werden de « mogelijke bezwaren van de verplichte stappen naar de financiële numeristatie voor de armere geledingen in Cuba, en hun numerieke instapcapaciteit, niet verduidelijkt ».
Bijkomende bronnen.
Het is niet eenvoudig een resumé of een selectie te maken van de talrijke gepubliceerde artikels in de Cubaanse pers. Voor wie meer info wenst hernemen wij hieronder de gevens van enkele van deze artikels die, naar onze mening, het best beantwoorden aan de ongerustheden van de bevolking.
https://www.cubadebate.cu/noticias/2023/08/16/la-bancarizacion-es-una-repuesta-estrategica-a-una-necesidad-del-sustema-bancario (artikel met détails uit de debatten van de Mesa Redonda).
https://www.granma.cu/cuba/2023-08-24/el-reto-de-bancarizar-nos-24-08-2023-08-52
https://www.trabajadores.cu/20230830/el-banco-de-la-impaciencia-2
* * *
INTERNATIONAAL TRIBUNAAL TEGEN DE BLOKKADE : 16 – 17 NOVEMBER IN HET EUROPEES PARLEMENT – BRUSSEL
De blokkade tegen Cuba is in tegenstrijd met het internationaal recht. Daarom is de blokkade geen bilaterale zaak tussen de VS en Cuba, maar een agressie tegen de democratische waarden. De sociale verenigingen van Europa en de VS, politieke partijen, verenigingen van juristen en de ruime solidariteitsbeweging met Cuba hebben bijgevolg beslist een Internationaal Tribunaal in te richten tegen de blokkade. Het tribunaal heeft als doelstelling de illegale en onmenselijke blokkade aan te klagen en de antiblokkade beweging in Europa en in de VS te versterken. Bijgevolg zal het tribunaal zich buigen op de zware gevolgen in en buiten Cuba, en hen een juridische basis ter beschikking te stellen.
Het initiatief werd officieel gestart tijdens de afsluiting van conferentie tegen de blokkade gedurende de Top van de Volkeren op 17 juli. Manu Pineda, europees volksvertegenwoordiger van LEFT, Maite Mola, vertegenwoordigster van de Izquierda Unida inzake buitenlandse zaken en Angelina Becker in naam van de Eropese solidariteitsverenigingen, verklaarden hun steun aan het Internationaal Tribunaal tegen de blokkade. Fernando Gonzalez, voorzitter van het ICAP, drukte zijn vertrouwen uit over het feit dat het tribunaal een duidelijke aanklacht zal opmaken, die de politieke wereld niet kan negeren. Verschillende eminente advokaten zijn het tribunaal reeds aan het voorbereiden. Voor ons, als solidariteitsorganisatie, is het een belangrijke opdracht te mobiliseren voor dit tribunaal en zichtbare acties verder te zetten, zodat het tribunaal een succes wordt.