Cuba Si 221 – Vertaling
MASSALE VEROORDELING VAN DE BLOKKADE UN DE UNO.
Freddy Tack
Op 14 september tekende Joe Biden voor een supplementair jaar de toepassing voor Cuba van de « Wet van Handel met de Vijand », de theoretische basis voor de blokkade tegen Cuba, het enige land in de wereld waarvoor deze wet van toepassing is. Gedurende meer dan 60 jaar hebben alle opeenvolgende presidenten van de VS de verlenging van deze wet jaar na jaar getekend.
Biden gaf opdracht aan Janet Yellen, secretaris van financien, deze criminele sanctie strict toe te passen, aandringend op het « nationaal belang » voor de VS.
Gedurende de loop der jaren werd deze wet nog verstrengd door andere wetten en maatregelen, zoals de wet Toricelli in 1992 en de wet Helms-Burton in 1996, en de meer dan 400 maatregelen uitgevaardigd en opgelegd door Donald Trump gedurende zijn presidentschap.
187 voor, 2 tegen, 1 onthouding : een massale meerderheid vraagt de opheffing van de blokkade.
Op 2 novembre 2023, voor de 31e keer, stemde een overweldigende meerderheid, tijdens de algemene vergadering van de UNO, de goedkeuring van een resolutie neergelegd door Cuba i.v.m. « de noodzaak een einde te stellen aan de economische, commerciële en financiële blokkade door de VS opgelegd aan Cuba ». Enkel de VS en Israël stemden tegen en Ukraine heeft zich onthouden.
De criminele blokkade die sinds meer dan 60 jaar van toepassing is treft dagelijks de totale Cubaanse bevolking, waarvan 80% enkel het land kent onder blokkade. Alle sectoren zijn getroffen, de export, het toerisme (één van de belangrijkste inkomstenbronnen voor het land), de financiële en bank transacties, het transport van goederen die hogere kosten opeist, gevolgen voor de productie van goederen en diensten voor de bevolking, hindernissen voor de toegang tot nieuwe technologiën, enz..
De dag voor de stemming klaagde de president Miguel Díaz-Cannel eens te meer aan dat de VS sinds meer dan 30 jaar de werkelijkheid negeren en miskennen, zonder het minste respect voor de internationale gemeenschap, door deze blokkade verder te zetten en te versterken.
Het verslag van de secretaris generaal van de UNO.
Antonio Guterres, secretaris generaal van de UNO, bevestigde in zijn verslag voor de algemene vergadering de verderzetting van deze politiek door de VS, en hekelde de heropname van Cuba op de lijst van landen die het terrorisme steunen.
Deze laatste maatregel belet de toegang van Cuba tot de internationale financiële instellingen en tot talrijke banken in gans de wereld. Hij vermelde dat de houding van de VS een flagrante uiting is van de uitoefening van een economische en politieke macht in verkrachting van de mensenrechten, inbegrepen de toegang tot ontwikkeling. De tekst voegt hieraan nog toe dat deze maatregelen onaanvaardbaar zijn voor het Charter van de UNO en de principes van het internationaal recht.
Talrijke tussenkomsten.
Vertegenwoordigers van talrijke landen namen het woord om de illegale blokkade te veroordelen, en deze te vermelden als economische oorlog en terrorisme door een grootmacht tegen een klein pacifistisch Caribisch eiland. Verschillende van de sprekers herrinerden aan de hulp door Cuba geboden aan andere landen, o.a. met het zenden van medische missies en de levering van geneesmiddelen, door het gratis onderwijs voor duizenden jongeren van het Globale Zuiden, door een voorbeeldige politiek inzake gezondheid, onderwijs en klimaat.
De westerse landen die zich mondeling uitspraken tegen de blokkade en stemden voor de opheffing, hebben tot op heden geen enkele concrete actie ondernomen, lieten de feitelijkheid van deze onrechtvaardigheid gewoon doorgaan en er verder aan deelnemend, wat ze niet vermelden in hun tussenkomst voor de UNO.
De tussenkomst van de VS.
Paul Folmsbee, de vertegenwoordiger van de VS, hernam het oude liedje over zogezegde politieke gevangenen. Hij verklaarde cynisch aan de zijde te staan van de bevolking van het eiland en dat hij « de droom van Cuba » deelde. Hij sprak over het zenden naar Cuba van experten om de verkrachting van de mensenrechten aan de kaak te stellen en heeft zonder schroom gelogen over het feit dat de VS « een belangrijke bron zou zijn van humanitaire goederen voor het Cubaanse volk en één van de belangrijkste economische partners van Cuba te zijn ».
Het antwoord van Cuba.
Yusnier Romero, ambassadeur van Cuba bij de UNO, noemde de verklaringen van Folmsbee hypocriet en oneerlijk. Hij herinnerde eraan dat het vals is dat Noord-Amerika geneesmiddelen levert aan Cuba. Hij benadrukte dat de blokkade een hindernis is voor hulp aan Cuba, ook voor derde landen, en dat ze hard werd toegepast en verstrengd tijdens de pandemie van de Covid-19. In zijn besluit verklaarde hij dat indien de VS zich inderdaad zorgen maken voor het welzijn, de mensenrechten en de vrije keuze voor de Cubanen, zij de blokkade kunnen opheffen, zich kunnen aansluiten bij de internationale samenwerking met Cuba in plaats van het land te beschuldigen, in diskrediet te brengen en Cuba uit te sluiten van de lijst van staten die het terrorisme steunen.
De houding van de Europese Unie (EU).
Spanje sprak namens de EU en vermelde dat naast het impact van de blokkade de maatregelen ook de economische belangen van de EU treffen. Zij benadrukte het feit dat de opname van Cuba op de lijst van staten die het terrorisme steunen, zonder enig bewijs, supplementaire hindernissen schept voor transacties onder landen, en Cuba beperkt voor de invoer van geneesmiddelen. De vertegenwoodigster van de EU bevestigde de oppositie tegen de blokkade en de opname op de vermelde lijst. Zij pleite voor een critisch compromis dat de EU toelaat Cuba te begeleiden op de weg naar de hervormingen.
Enkele slotbedenkingen.
Voor de 31e keer een overweldigende stemming, daar waar de blokkade tussen maart 2022 en februari 2023 de buitenlandse handel van Cuba trof ter hoogte van 3.081,3 miljoen dollar.
Zoals gewwonlijk geen woord in onze pers over deze bijna unanieme verwerping van de blokkade.
En acht dagen na de stemming (08/11) legden de VS een boete op van 206.213 dollar aan het financieel bedrijf DaVinci Payments voor « verkrachting van meerdere sanctieprogrammas van de VS tegen Cuba, Iran en Syrië ». Het bedrijf, met zetel in Buffalo Grave (Illinois) aanvaarde de boete te betalen om de eventuele civiele verantwoordelijkheid te omzeilen voor 12.391 erkende verkrachtingen van de Noord Amerikaanse normen.
Op 8 november keurde de algemene vergadering van de UNO een resolutie goed, voorgesteld door Cuba, China en Rusland, inzake de promotie van de bescherming van de mensenrechten gezien de unilaterale coërcitieve maatregelen. 128 landen hebben gestemd voor deze resolutie die een oproep
inhoud aan alle naties om onaanvaardbare unilaterale blokkades te stoppen, die in strijd zijn met het internationaal recht, het internationaal humanitair recht, het Handvest van de UNO en de normen en principes die gelden voor vreedzame relaties tussen de landen. De resolutie verwerpt tevens het opnemen van landen, lid van de UNO, op unilaterale lijsten, evenals valse campagnes van steun aan het terrorisme die een politiek en economisch drukmiddel zijn.
Over het Internationaal Tribunaal tegen de Blokkade zal u info vinden verder in dit nummer.
Een vernielende stemming in de UNO, een veroordeling door het Internationaal Tribunaal tegen de blokkade, een nieuwe resolutie goedgekeurd door de UNO. Belangrijke stappen in de strijd tegen de criminele blokkade tegen Cuba. Totaal akkoord.
Maar wat zal de invloed zijn op de wurgpoging door de VS ? Wanneer gaat men middelen zien tegen de blokkade door de EU en door de meerderheid van de Europese landen die tegen de blokkade stemmen maar medeplichtig blijven inzake de toepassing ervan uit vrees voor noordamerikaanse sancties ?
Onze strijd tegen de blokkade moet verder gezet worden en een prioriteit blijven, want de VS hebben niet de minste intentie om hun houding te wijzigen en de vooruitzichten voor de presidentverkiezingen geven weinig hoop.
* * *
HET EXTRATERRITORIAAL IMPACT OP DE FINANCIËLE SECTOR IN BELGIË.
Wim Leysens
Gedurende de laatste drie jaren heeft de Coördinatie voor de opheffing van de blokkade tegen Cuba bewijzen verzameld die aantonen dat overschrijvingen naar Cuba of met het woord Cuba in de naam van de bestemmeling of in de mededeling, systematisch geblokkeerd worden door de meerderheid van de Belgische banken. Ik beperk mij tot meest kenmerkende gevallen.
Getuigenis van Wim Leysens, Secretaris van de Belgische Coördinatie voor de opheffing van de blokkade tegen Cuba.
BNP-Paribas-Fortis weigert geld over te maken aan MediCuba in Zwitserland.
Eind maart 2020, bij de opkomst van de Covid-19 virus schrijft Mw. X geld over via haar bank BNP Parisbas-Fortis naar MediCuba in Zwitserland. BNP-Paribas-Fortis rechtvaardigd de weigering als volgt : « Indien deze verrichting geblokkeerd werd is het a-priori dat er elementen aanwezig zijn die ons niet coherent lijken ».
BNP-Paribas-Fortis sluit de rekening van de vzw Y.
In juni 2021 heeft BNP-Paribas-Fortis plots een einde gesteld aan de relaties met een vereniging die sinds jaren solidariteitswerk met Cuba uitoefend. De vzw kreeg officieel geen enkele motivering vanwege de bank die het einde van de jarenlange relatie rechtvaardigd.
ING Nederland dreigt met sluiting van een rekening.
Een Nederlandse student op stage in Cuba kreeg in 2018 volgende brief met een aanmaning :
« Met deze brief vestigen wij uw aandacht op wat volgt : ING Bank NV… wenst niet… transacties te bevorderen met een aantal gespecifieerde landen. Op basis van de transacties met uw creditcard stellen wij vast dat u misschien een resident van lange duur bent in Cuba. »
ING weigert lidgelden te onvangen vann leden van een solidaire NGO.
Op 21 januari 2022 betaalde een sympathisant in Duitsland zijn lidgeld van een Belgische NGO van solidariteit met Cuba, vanaf zijn bank in Duitsland. ING, de bank in België, blokkeerde de betaling en vroeg inlichtingen aan de Duitse bank zoals « heeft deze betaling een rechtsreekse of onrechtstreekse band met Cuba ? »
TRIODOS – ING weigert de betalingen voor het versturen van een container met medisch materiaal naar Cuba.
Dank zij een solidariteitscampagne, begin 2022, was een container met medisch materiaal klaar voor transport naar Cuba. De betaling aan de maritieme transportonderneming werd geweigerd door de bank Triodos die beroep doet op het netwerk van de bank ING voor internationale overschrijvingen.
TRIODOS weigert fondsen over te maken voor dringende noodhulp.
Een solidariteitsorganisatie verzamelde fondsen voor dringende noodhulp na een brand in een petroleumdepot in Cuba in 2022. Triodos doet beroep op het internationaal netwerk van ING voor de internationale transfers. Gezien de weigering van de bank die beweerde geen enkele betaling naar Cuba te kunnen uitvoeren, zoekt de organisatie nog altijd een middel om de fondsen over te maken aan Cuba.
Argenta – ING.
E. D. voert een overschrijving uit naar de Zwitserse NGO MediCuba, op 15/03/23. Twee dagen later, op 17/03/23, wordt het geld teruggestort op zijn rekening. De tussenkomende bank voor internationale transacties, ING, weigerde de betaling.
KBC weigert de betaling van humanitaire hulp aan een religieuse gemeenschap in Cuba.
Een solidariteitsgroep met Cuba stuurt sinds 2000 geld via een Belgische NGO naar een religoeuse gemeenschap in Cuba. Dit verliep meestal normaal. Op 25 mei 2023 krijgt de NGO een telefonische oproep van KBC : « De Italiaanse intermediaire bank wenst geen geld meer te versturen naar Cuba wegens het embargo ».
BPost weigert een overschrijving met een melding « steun aan Cuba ».
Een overschrijving van 1€ naar 1C4C in het Verenigd Koninkrijkdoor B.VH. op 26 mei 23 werd geweigerd, want er was een melding « steun aan Cuba ». De klantendienst van de bank Bpost antwoorde herhaaldelijk dat deze maatregel paste in het kader van een wettelijke verplichting waaraan de bank niet kon ontsnappen.
Deze houding van de banken is in tegenstrijd met de instructies van EBA (Europees Bank Agentschap). In het verslag van januari 2022 over de preventie van de risicos verbonden aan het witwassen van fondsen en de financiering van terrorisme -de-risking- bevestigd het Europees agentschap dat de banken innefficiënt zijn inzake de algemene aanbevelingen voor preventie van de risicos en dat ze te snel groepen klanten uitsluiten.
De Nationale Bank van België kwam tot een gelijkaardig besluit volgens het welk banken klanten of transacties weigeren voor redenen die geen ware risicos vertonen voor witwassing of financiering van terrorisme.
Ik wens terzake dieper in te gaan op een recent geval van BNP-Paribas-Fortis. De banken zijn zeer geheimdoenend als het gaat over hun politiek van preventie van risicos.
BNP-Paribas-Fortis.
Op 10 maart 2023 doet M.S. een overschrijving naar een Britse rekening met de melding « voor Cuba ». Op maandag 13 maart 23 meldt de bank dat deze overschrijving verdacht lijkt en zou kunnen dienen voor de aankoop van wapens en/of drughandel. Op 12 mei 23 krijgt M.S. een mail van BNP-Paribas-Fortis klachtenbehandeling met volgende uitleg : « U wenst een som over te maken aan een vereniging die fondsen verzameld voor het sturen van medische hulp aan Cuba. BNP Paribas Fortis heeft deze verhandeling niet uitgevoerd. Artikel 19 van de Algemene Voorwaarden van de Bank omschrijft de term « sancties » als het geheel van de sancties van financiële, economische of commerciële aard … opgelegd of in voege gebracht door België, de Europese Unie, de Veiligheidsraad van de UNO, de Office of Foreign Assets Control van de VS, het Amerikaans Staatsdepartement of elke andere bevoegde instantie. BNP Paribas Fortis houdt rekening met deze « sancties » bij de analyse en beha,ndeling van de transacties. »
Nochtans heeft de Veiligheidsraad van de UNO geen enkele sanctie uitgevaardigd tegen Cuba.
Ook de Europese Unie en België hebben geen sancties getroffen tegen Cuba. Integendeel, op 12 december 2016 hebben de Europese Unie en Cuba een akkoord getekend voor politieke dialoog en samenwerking – ADPC – dat sindsdien in voege kwam.
De enige instanties waarnaar de bank refereert, die sancties uitvaardigen tegen Cuba, zijn de noordamerikaanse instanties.
Wij kunnen desgevolge besluiten dat de bank BNP Paribas Fortis onrechtstreeks toegeeft de transactie te weigeren congorm aan de directieven van de Office of Foreign Assets van de VS, met andere woorden : de bank werkt conform aan de wetten en de sancties van de VS tegen Cuba.
Deze praktijk is een schending van het reglement van blokkering of « Blocking Statute » van 1996 dat de Europese actoren, en dus ook banken zoals BNP-Paribas-Fortis, het verbod oplegt zich te gedragen conform aan de wetten van derde landen.
Meer info : het dossier 2023 « De banken weigeren transacties naar Cuba » (https://stopdeblokkade.be/sites/default/files/2023-10/pdf)
* * *
11 SEPTEMBER 1980.
F. Tack
De datum van 11 september roept automatisch verschillende gebeurtenissen op : de staatsgreep in Chili en de dood van president Salvador Allende, of de aanslag op de twin towers in New York.
De moord op Félix García in New York is veel minder bekend.
Op 11 september 1980 rijdt een wagen van de Cubaanse zending bij de UNO op Queens Boulevard in New York. Aan het stuur Félix García Rodríguez, Cubaans diplomaat. Hij gaat in de richting van de Ambassade van Cuba in Manhatten, na een deelname aan de herdenking van de 7e verjaardag van de staatsgreep tegen president Salvador Allende. Ter hoogte van de 55e straat schiet men oàp zijn wagen met een MAC 10 met geluidsdemper. De auteur van de aanslag, Eduardo Arocena, is een huurling van de terroristische vereniging Omega 7.
Enkele uren na het misdrijf eist Pedro Remón, namens Omega 7, de moord op via een oproep gericht aan het agentschap UPI en beloofd andere aanslagen. Slechts midden van de jaren ’80 wordt Remón Rodríguez veroordeeld tot lichte gevangenisstraffen, maar hij wordt zeer snel vrijgelaten wegens zogezegde gezondheidsredenen. Hij werd ook beticht van de moord op Carlos Muñiz Varela, wonende in Puerto Rico, die reizen naar Cuba inrichte.
Félix García werd geboren in Havana op 23 juni 1939. Zeer jong gaat hij aan het werk inn het Hotel Riviera, en daarna bij de telefoonmaatschappij. In 1978 gaat hij,over tot de MINREX (Ministerie van Buitenlandse Zaken) bij de UNO. Hij is gelast met administratieve taken en het opvolgen van de kinderen van de Cubaanse school die daar werkt en waarvan de leerlingen hem « Tio Félix » noemen.
Tot op vandaag is de moord op Félix García nog steeds ongestraft.
Bronnen :
https://www.ecured.cu:Félix García Rodriguez
* * *
ONTMOETING MET ELIER RAMÍREZ CAÑEDO.
Anne Delstanche en Freddy Tack
Cuba Sí had het genoegen een ontmoeting te hebben met Elier Ramírez Cañedo, ondervoorzitter van het « Centro Fidel Castro Ruz » in Havana. Hij is tevens volksvertegenwoordiger bij de Algemene Vergadering van de Volksmacht en lid van de Staatsraad van de Republiek Cuba.
Freddy : Elkeen die de actualiteit van Cuba volgt is onder de indruk van de permanente uitwisselingen tussen de leiders en de bevolking. De president, de eerste minister, de parlementairen gaan frekwent naar de wijken, de steden en de dorpen om er te praten met de burgers, om initiatieven van de regering uit te leggen, om locale problemen vast te stellen en te zien hoe ze op te lossen.
Elier : Het land is niet gestopt, is absoluut niet statisch, integendeel, wij kijken en herbekijken hoe de deelname van de bevolking te ondersteunen bij alle procedures.
Wij gaan verder met de verfijning van onze democratie en beschikken over een parlement in een loopgracht, want wij worden aangevallen op alle fronten. Het is moeilijk een ander land te vinden dat onderworpen is aan een oorlog op alle vlakken zoals Cuba het is door de machtigste grootmacht in de geschiedenis, slechts op 90 mijl van onze grenzen. En nochtans, in deze omstandigheden, is er een dusdanige democratische ontwikkeling, transparant en met een enorme deelname.
Het antwoord was nooit zich af te sluiten van de deelname door de bevolking, integendeel, hoe meer agressies vanwege de VS, hoe meer vijandigheid vanwege de VS, hoe meer deelname door en uitwisselingen met de bevolking. Hoe meer de omstandigheden moeilijk zijn, hoe meer de bevolking zich inzet en deelneemt aan alle initiatieven, ook een garantie voor de ervaring en zelfs voor de revolutie, gezien de bevolking het object en het onderwerp is de belangrijkste omvormingen in het land. En dit alles heeft ons aangetoond dat het effectief noodzakelijk is steeds naar het volk te luisteren.
Het land is niet stilgestaan, is niet statisch, integendeel, wij denken steeds na en opnieuw hoe de deelname van de bevolking te verhogen in alle initiatieven, in de wetten, in de wijze waarop de Nationale Vergadering (het parlement) de wetten bespreekt die aan de stemming van de volksvertegenwoordigers zijn voorgelegd.
De debatten over de wetten worden op voorhand gepubliceerd op een websitepagina. Men ontvangt er de opinies van de bevolking, er zijn debatten, experten worden geraadpleegd op basis van de specifieke wet, en wanneer de eindstemming komt heeft het parlement al een lang discussieproces doorlopen, een debat dat zelfs verder gaat dan het parlement, met de deelname van de bevolking. En in deze optiek stoppen wij niet met nadenken over de middelen en mechanismen die kunnen helpen om dit proces nog uit te diepen.
Bijvoorbeeld werd een wet goedgekeurd door de Raad van State en het parlement die uitstippeld dat de volksvertegenwoordigers niet zonder contact met de bevolking kunnen blijven langer dan drie maand. Het contact is verplicht, ideaal zou een maandelijks contact zijn, maar meer dan drie maand zonder is uitgesloten. Ons proces eindigt niet met de verkiezing, er is ook een recht op oproep en er is de verantwoordelijkheid, wij zoeken dus ook een mechanisme om de verantwoordelijkheid t.o.v. de kiezers nog meer systematisch en meer open te maken.
Freddy : Ook de rol van de CDR (Comité ter verdediging van de revolutie) evolueert grondig.
Elier : Juist ! Daar ook werken wij hard om de werking van de massaorganisaties te herbedenken, die belangrijk is om de revolutie verder te zetten in functie van de nieuwe omstandigheden , de nieuwe uitdagingen, de actuele problemen en de nieuwe taken.
Inderdaad, in de context waar wij ons vandaag bevinden neemt het parlement nieuwe taken op zonder ooit deze organisaties te vergeten waarvan een fundamentele rol is de deelname van de bevolking te garanderen. Aldus werken wij in parallel met het congres van de CDR. Dit zal plaats hebben in september en er zullen zeker voorstellen komen over hoe de revolutie verder te zetten en over het gedragspatroon van de grootste massaorganisatie van het land. Wij zullen er allen bij zijn. De CDR heeft een indrukwekkende geschiedenis, maar het is tevens essentieel dat ze verder hun rol opnemen in functie van het ogenblik en van de omstandigheden die wij in het land doormaken.
Freddy : Zijn er Cubaanse huurlingen in Ukraïne ? In de Belgische pers verschijnen meerdere artikels over dit onderwerp.
Elier : Wij ervaren deze zogezegde aanwezigheid van Cubanen in Ukraïne als een daad van mediaterrorisme tegen Cuba, zeker in de context van de conferentie van de G77 en China, die binnenkort in Cuba doorgaat. Het is ogenschijnlijk een voorbereide operatie, om te pogen het imago van Cuba op internationaal vlak te schenden en om te pogen aan te tonen dat er medeplichtigheid bestaat tussen Cuba en de Russische regering.
Het Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft terzake een mededeling bekend gemaakt dat deze personen ontdekt waren en vervolgd. Cuba heeft in zijn wetgeving zeer ernstige straffen voor diegenen die zich engageren als huurling, wat ook wordt uitgelegd in de mededeling van het MINREX. Zij kunnen gestraft worden tot 30 jaar gevangenisstraf, zelfs levenslang en zelfs tot de doodstraf voor dergelijke delicten, zelfs als Cuba de doodstraf niet meer toepast sinds 2003, maar het is ook juist dat deze in een zekere periode een middeel was voor de verdediging van de revolutie. Maar goed, zelfs als de doodstraf niet meer wordt uitgevoerd dring ik aan op het feit dat op dit vlak de Cubaanse wetgeving zeer streng is. En, zoals uitgelegd is er geen enkele band met het conflict in Ukraïne. Het zou absurd zijn te denken dat de Cubaanse regering zo stom zou zijn om tussen te komen in een zo verwarde en gevaarlijke context als deze van vandaag, wetend hoe dit het imago van Cuba zou kunnen benadelen.
Daarenboven zou Cuba nooit kunnen kunnen betrokken worden wegens een principiële houding. Het gaat om illegale netten die zlefs niet bewezen zijn. Integendeel, geen enkele band werd bewezen met de russische regering. De personen die dit illegaal net hebben opgericht en erin gevangen zijn zijn Cubanen die reeds in Rusland waren.
Wanneer men de inbreng ziet van alle anticubaanse media en van de individuen die het terrorisme tegen Cuba steunen, stelt men vast dat allen verbonden zijn aan de meest anticubaanse televisieprogrammas in Miami en in de VS. Men stelt snel de gevolgde doelstelling vast evenals de leugens, de manipulaties en juist war zij nastreven, het imago van de Cubaanse revolutie schenden, die steeds een principiële houding verdedigde over deze zaken, een soevereine houding.
Cuba is tegen oorlog, maar legde ook de redenen van dit conflict uit, en hoe het Amerikaans imperialisme de belangrijkste verantwoordelijke is van al wat in Ukraïne aan gang is. Dit treft niet alleen Rusland, het belangrijkste doelwit, maar ook Europa, en geeft winsten aan het mititair en industrieel complex en aan de elite aan de macht in de VS.
Cuba is altijd een promotor geweest van de vrede, een verdediger van de vrede, en het is niet zo maar dat in 2014, op een Top van de CELAC, tijdens het forum in Havana, Latijns Amerika en de Caraïben erkend werden als een vredeszone. Dat is de houding van Cuba en dat is wat de vijanden tevergeefs trachten tegen te werken om de revolutie verder in een slecht daglicht te stellen en te vervuilen, en door Cuba te blijven aanvallen in de media. Cuba werkt zijn weg uit op het internationaal toneel . Nu werken zij een scenario uit om een campagne te voeren tegen de aanwezigheid van de president van Cuba op de Verenigde Naties, als vertegenwoordiger van de G77en China. Zij slijpen hun messen om ons te treffen, zoals zij het doen op economisch vlak door elke kans die zich aanbied voor Cuba om de economische ontwikkeling te bevorderen te kelderen. Zij doen hetzelfde op niveau van de media. Zij zoeken onophoudelijk nieuwe middelen om ons aan te vallen.
* * *
LIBROS
F. Tack
« Cuba,une étoile dans la nuit – La lutte du peuple cubain contre un blocus criminel. »
André Chassaigne.
Paris, Le Temps des Cerises, 2023.
Vroeger professor litteratuur en geschiedenis, is vandaag André Chassaigne volksvertegenwoordiger van de Puy-de Dôme. Gebonden aan de parlementaire diplomatie en de internationale politiek, is hij voorzitter van de Vriendschapsgroep met Cuba van het Franse parlement. Hij is ook ere-voorzitter van de verenigingen Cuba Coopération en Cuba Si France.
Het boek start met een lang voorwoord door Fabien Roussel onder de titel « Wat wij schuldig zijn aan de Cubaanse revolutie. »
In het eerste hoofdstuk komt de auteur even lort terug op de geschiedenis van Cuba « teneinde het heden te begrijpen ».
Hij verstopt de huidige zware moeilijkheden niet die het Cubaanse volk treffen , de dagelijkse tekorten, de wachtrijen, de stroomonderbrekingen, het tekort aan brandstoffen, de emigratie van talrijke jongeren beperkt in hun ambities.
Hij komt dan terug op een grondige analyse van de blokkade opgelegd aan Cuba sinds meer dan 60 jaar. Heeft het daarna over wat democratie is in Cuba, de bevragingen bij de bevolking en de deelname aan de belangrijke beslissingen, zoals de nieuwe grondwet, de familiecode en andere wetsontwerpen.
Hij eindigt met een bedenking « Wat doen ? Wat is solidariteit ? Een hart dat nadenkt. »
De ingewijden in de geschiedenis van Cuba zullen waarschijnlijk weinig nieuws ontdekken, maar het boek dient gelezen te worden voor de kritische benadering, de menselijke warmte, de solidariteit en de diepe bewondering voor het volk van dit klein land dat weerstand biedt en zijn socialistisch model ontwikkelt sinds meer dan 60 jaar, ingaande tegen een niet verklaarde oorlog, tegen agressies, tegen economische wurgpogingen, met de steun van de overgrote meerderheid van de bevolking.
Wij citeren hierna de covertekst van het laatste blad, die elke kritiek vervolledigd.
« De ambitie van dit boek is de gewetens aan te spreken over de huidige toestand van Cuba.
Zelfs indien een vooroordeel van steun aan de Cubaanse revolutie duidelijk is uitgesproken, is de werkelijkheid van het land zonder filters of toegevingen omschreven. Van de juridische analyse van het Amerikaans embargo, omgevormd tot blokkade, tot de democratische vraagstelling doorlicht André Chassaigne zonder omwegen een Cubaanse werkelijkheid die ruim onbekend is voor de Franse burger en schandalig verstopt wordt door onze politieke leiders. Zodoende geeft hij pistes voor mogelijke collective solidariteitsacties en op alle niveaux uit te werken politieke acties.
Dit boek werpt ideeën overhoop en opent een publiek debat dat woelig kan zijn. Gemakkelijk te lezen zonder wollig taalgebruik zoekt hij zijn uitleg met de rijke en concrete ervaring van een volksvertegenwoordiger op het terrein. Het boek mag in handen gegeven worden van allen die wensen te begrijpen en actie te voeren… »