Celia Sánchez (1920 – 1980) werd geboren in Manzanillo (provincie Oriente).
Stichtend lid van de Ortodoxe Partij in 1947 en leidster van de jongerenafdeling.
Zij leidt, in de provincie Oriente, de amnestiecampagne voor de politieke gevangenen na de aanval op de Moncada kazerne.
In 1955 is zij stichtend lid van de “Beweging 26 juli” en centrale figuur van de organisatie in Manzanillo. Zij richt het steunnet op in de steden voor de recrutering van manschappen en voor de materiële bevoorrading van het Rebellenleger.
Zij is de eerste vrouwelijke strijdster in het rebellenleger en fungeert in de centrale leiding vanaf oktober 1957.
Na de overwinning blijft zij aan de zijde van Fidel Castro in zijn persoonlijk secretariaat, waar zij tot haar overlijden in functie blijft.
Bij haar overlijden was zij lid van het Centraal Comité van de Communistische Partij van Cuba en secretaris van de Staatsraad en van de Ministerraad.