Ernesto “Che” Guevara

Ernesto Guevara de la Serna (1928 – 1967), bijgenaamd El “Che”.

Arts, geboren in Rosario in Argentinië.
Hij doorkruist het Latijns-Amerikaanse continent en ontdekt de ellende van de bevolking.
In Guatemala is hij getuige van de omverwerping, door de CIA, van het progressief regime van Jacobo Arbenz.
Hij ontmoet Fidel Castro en de Cubaanse revolutionairen in Mexico en neemt deel aan de ontscheping van de expeditie met de Granma.
Hij is de eerste guerillastrijder die de titel van commandant krijgt gedurende de revolutionaire oorlog. In 1958 leidt hij een kolonne van het bevrijdingsleger van de Sierra Maestra tot de Sierra del Escambray, waar hij verschillende rebellenorganisaties onder zijn leiding éénmaakt. Hij neemt de stad Santa Clara in, de belangrijkste stad in het centrum van Cuba, een doorslaggevend element in de val van de dictatuur van Batista.

Na de triomf van de revolutie, in 1959, krijgt hij, naast zijn militaire verantwoordelijkheden, verschillende taken toegewezen in de revolutionaire regering, waaronder die van directeur van de Nationale Bank en Minister van Industrie.
Hij vertegenwoordigt de revolutionaire leiding op verschillende internationale aangelegenheden en tijdens meerdere officiële reizen.
In april 1965 neemt hij de leiding van een groep Cubaanse guerillastrijders in Congo, in steun aan anti-imperialistische groepen in dit land.
Eind 1966 staat hij aan de leiding van een groep internationalistische vrijwilligers in Bolivia.
Gekwetst en gevangengenomen op 8 oktober 1967 door het Boliviaanse leger en een operationele groep van de CIA, wordt hij ’s anderendaags vermoord.
Hij blijft internationaal gekend als guerillastrijder en held van de bevrijding van Cuba.
Andere aspecten van zijn persoonlijkheid komen soms minder aan bod, niettegenstaande hun belangrijke bijdrage aan het progressistisch ideeëngoed, onder andere zijn politiek denken en zijn economisch denken, waarover talrijke geschriften beschikbaar zijn.