Het Amerikaans economisch embargo

Op 1 januari 1959 werd de eerste echte onafhankelijkheid van Cuba afgekondigd.
De onbetwiste leider van de Revolutie, Fidel Castro, werd eerste minister.  Eerst Urrutia en dan Dorticos van de Orthodoxe partij werden president.  Wegens onenigheden over het beleid heeft Fidel meermaals ontslag genomen maar werd telkens gevraagd te blijven.
Het is pas in 1976 dat Fidel voorzitter werd van de Staatsraad.
Door het streven van de “Revolutie” voor een rechtvaardige maatschappij verzamelden alle conservatieve krachten zich in Miami.  Met het geld van de leeggeroofde schatkist en de steun van Bacardi werden ze een zo krachtige lobby dat ze in Washington volledig het buitenlands beleid van de V.S. tegenover Cuba bepaalden. De tijdsgeest, de koude oorlog, was een welkom geschenk.

Het is op 7 februari 1962 J.F.K. een volledige blokkade oplegde tegen Cuba en het land zo noodgedwongen in de armen van Moskou wierp.  De VS gebruiken liever het woord embargo omdat dat zou inhouden dat Cuba slechts geen aankopen kan doen in de VS maar het woord “blokkade” is de juiste term omdat ook de Cubaanse export wordt geboycot.  Erger nog, Washington eigent zich het arrogante recht toe zijn wetten extra-territoriaal toe te passen en dit in strijd met alle internationale handelsovereenkomsten.
Dit houdt in dat landen en bedrijven die handel drijven met Cuba beboet kunnen worden door het VS-Ministerie van Financiën.  En dat gebeurt ook, er zijn voorbeelden te over.  Meer nog, deze illegale strafmaatregelen werden nog versterkt in oktober 1992 (amendement Torricelli, getekend door Bush Sr.) en in februari 1996 (Helms-Burton-wet ondertekend door Bill Clinton). Tijdens de ambtsperiode van G.W.Bush (2000-2008) werden er nog enkele pesterijen aan toegevoegd.  Zo konden Amerikanen van Cubaanse oorsprong niet meer
onbeperkt geld sturen of hun familie bezoeken.

Deze laatste maatregelen werden in 2009 door Obama ongedaan gemaakt. Goed om te weten is dat Bacardi dit alles financiert en hun advocaten deze wetten schrijven.

Sinds 1992 dient Cuba bij de Algemene Vergadering van de VN een resolutie in voor de opheffing van de blokkade.  De stemmingen verliepen als volgt : in 1992 : vóór (59), tegen (3), onthoudingen (71) … en dit evolueerde tot in 2009 naar : vóór (187), tegen (3), onthoudingen (2).  De enige eeuwige tegenstemmers zijn de V.S. en Israël.

Onlangs publiceerde Cuba een rapport over het embargo anno 2011. Dit kan in het Spaans, het Frans of het Engels integraal nagelezen worden op de site van het Cubaanse Ministerie van Buitenlandse zaken.
Om het rapport te lezen, klik hier.