Velen beschouwden en beschouwen Cuba al 50 jaar als een “communistische” of zelfs “castristische dictatuur”.  Dit is wat een gefrustreerde burgerij, die niets wilde delen met haar medeburgers maar ze vooral uitbuitten, ons vanuit Miami wil doen geloven.  Beschouw de Communistische Partij van Cuba (PCC) als een thinktank die waakt over de basisprincipes van de revolutie en het respecteren van de grondwet.  En het is in diezelfde grondwet dat duidelijk gestipuleerd wordt dat de partij op geen enkele manier betrokken mag zijn in het verkiezingsproces.

Cuba is dus als puntje bij paaltje komt geen eenpartijstaat maar eigenlijk een geen-partijenstaat, na het besef dat 60 jaar meerpartijendemocratie alleen onbestuurbaarheid, staatsgrepen en dictaturen tot gevolg hadden.

(N.B. de toenmalige communisten namen niet deel aan de revolutie)