Vertaling: Freddy Tack

ACTUALIDAD

Cuba staat niet stil

Freddy Tack

« Wij gaan vooruit en zien de resultaten…Wij gaan vooruit aan een sneller ritme dan diegenen die kritiek hebben op onze traagheid en de moeilijkheden onderkennen het denken ». Dit verklaarde Raúl Castro tijdens de Ministerraad van 28/06 en toont aan dat de actualisatie van het cubaanse socialistisch model niet stil staat. Hierna komen wij even terug op de grote lijnen van de actualiteit van de laatste maanden, waarvan enkele punten meer uitgebreid benaderd worden.

De toespraken van Raúl

Wat het economisch luik betreft legde Raúl, op 7 juli, voor de algemene zitting van het parlement, sterk de nadruk op de noodzaak van het verderzetten van de studies voor een geordende en integrale afschaffing van de monetaire dualiteit (bestaande sinds 2002), teneinde belangrijke hervormingen mogelijk te maken inzake weddes en pensioenen, prijzen en tarieven, subsidies en belastingen. Anderzijds moet maximaal prioriteit gegeven worden aan de landbouwproductie, door de hindernissen die haar ontwikkeling afremmen te overkomen, teneinde de invoer van etenswaren strek te beperken.

Zijn uiteenzetting voor de Nationale Vergadering was, na zijn toespraak van 2007, één van de meest kritische, van de meest diepgaande. Hij gaat geen enkel aspect uit de weg, bespreekt de negatieve punten, dringt aan op het nemen van maatregelen. Met veel konkrete voorbeelden stelt hij de verloedering vast van de morele en burgerlijke waarden gedurende de twintig jaar speciale periode (diefstallen, illegale bouwwerken, verkoop in het zwart, visvangst van beschermde soorten, herverkoop van produkten aan woekerprijzen, fraude in het openbaar vervoer, gebrek aan respect voor de medeburger in het dagelijks leven, weinig respect voor de arbeidsduur, illegaal slachten van vee, enz.). Hij verklaart : « De leiders, van de nationale instanties tot aan de basis, moeten de passiviteit en de inertie in hun gedrag laten vallen. Zij moeten stoppen elders te kijken daar waar het probleem voor hun neus ligt ».

De toespraak voor de 60e verjaardag van 26 juli was, heel terecht, toegespitst op de herdenking van deze gebeurtenis en hij verklaarde : « Deze Revolutie zal verder gaan, ik herhaal het, want zij heeft het bewezen gedurende 60 jaar dat zij een Revolutie blijft van de jongeren ».

Op dezelfde datum (26/07) verschijnt in de Granma een edito dat terugkomt op de noodzaak van de actualisatie van de economie om de verworvenheden te vrijwaren en op de problemen die Raúl aan de kaak stelt. Het edito besluit : « De uitdagingen van vandaag, alhoewel ze moeilijker zijn, hebben als voorbeeld de houding van die jongeren 60 jaar geleden. Vandaag zijn wij niet meer een honderdtal mannen en vrouwen, wij zijn nu 11 miljoen patrioten en wij zetten de strijd verder voor de ideeën van diegenen die er hun leven voor lieten. Wij gaan de kazerne van de toekomst aanvallen ».

Ministerraad – 28/06/2013

De raad onderzocht het verslag van de uitvoering van het plan voor de eerste semester, het budget van de eerste zes maanden van het jaar en de afsluiting van het budget 2012. Dit laatste had een overschot dat gedeeltelijk zal gebruikt worden om een fonds op te richten voor de financiering van de reconstructie na de verwoestingen aangericht door de orkaanSandy (o.a. voor de 50% korting op de bouwmaterialen, toegestaan aan de slachtoffers van de orkaan).

Verslagen werden voorgesteld over de perfectionering van de diensten van de Banco Central de Cuba en bij het Ministerie van Binnenlandse handel. Een lang debat had plaats over het passagiersvervoer in Havana : gebrek aan capaciteit, fraudes, diefstal van opbrengst. Het privévervoer is duur, dikwijls slecht uitgerust (veiligheidsprobleem). De opstroppingen, de gebrekkige infrastructuur, de slechte staat van de wegen, een gebrekkige verlichting , gaan dit trieste bilan vervolledigen. Veel blijft nog te doen en het collectief vervoer moet aangmoedigd worden. Complementaire diensten kunnen gebracht worden door de nieuwe coöperatieven en de basisdiensten (bus, trein) moeten versterkt worden.

Nationale vergadering van de Volksmacht – 04 tot 08/07/2013

De volksvertegenwoordigers maakten een balans op van de verwezenlijkte interne controles, zowel tijdens de vergaderingen van de permanente commissies als tijdens de plenaire zittingen. In de commissies heeft elkeen zich toegespitst op zijn bevoegdheidsgebied : de strijd tegen de onwettelijkheden, de inspanningen voor de zaak van de Vijf, de voedselproductie, de doeltreffendheid van de investeringen, het verlies aan waarden in het onderwijs, de hervormingen van de researchcentra, de technologische vernieuwingen, enz… enz…

Na debat werd de Wet over de Scheepvaart in de territoriale wateren, de stromen, de lagunes, de stuwdammen, goedgekeurd. Deze wet vervangt en vereenvoudigt een reeks oude regelementeringen en neemt nieuwe aspecten op inzake preventie en controle van de vervuiling van de wateren.

De volksvertegenwoordigers hebben ook kennis genomen van het ontwerp van Arbeidscode en van het programma voor de organisatie van de debatten met het geheel van de werknemers van het land.

De economische toestand

Niettegenstaande de zware schade aangericht door de orkaan Sandy en de gevolgen van de internationale crisis kende het IBP een groei van 3% voor 2012 (in plaats van de geplande 3,4%

op het einde van het jaar herzien tot 3,1%).

Voor 2014, met de lopende hervormingen, verwacht men betere resultaten die zich kunnen uitdrukken in een groei van de investeringen en een graduele verhoging van de weddes.

De inspanningen voor de diversificatie van de buitenlandse handel gaan verder en belangrijke inkomsten zullen komen van de uitvoer van diensten (geneeskunde, toerisme, onderwijs, sport, communicaties,enz.). Op dit vlak is het menselijk kapitaal, hoog gekwalificeerd, een belangrijk groeipotentieel.

De structuurhervormingen worden verder uitgewerkt (rationalisaties, fusies van organismen en ondernemingen, beheersmethodes), o.a. in de export-import, de aeronautica, de suiker, de biotechnologie en de farmaceutische industrie.

De uitvoering van de beheerslijnen (lineamientos)

Men gaat een nieuwe, meer ingewikkelde fase aansnijden en correcties worden doorgevoerd daar waar het nodig lijkt, op basis van de opvolging van concrete resultaten.

De te behandelen punten zijn gevarieerd en breedomvattend : de macro-economische politiek, de studies voor de opheffing van de monetaire dualiteit (CUC-Peso), de scheiding van staatsfuncties en beheerfuncties in ondernemingen, de sector van onafhankelijke arbeid (heden meer dan 430.000 werknemers), de evaluatie van de hervormingen in Artemisa en Mayabeque voor een efficiënter beheer, het voorontwerp van Arbeidscode, de reorganisatie van de wetenschappelijke centra en het kunstonderwijs, de actualisatie van het programma voor geneesmiddelen en de natuurlijke geneeskunde, de recyclage van grondstoffen, de test van verkoop van vloeibaar gas (sinds januari op het Jeugdeiland) en de uitbreiding ervan tot Havana en Santiago.

De Arbeidscode

Het voorontwerp van arbeidscode is zeer ruim verdeeld in gans het land en is beschikbaar op de websites van alle informatiemiddelen van het land. Dit voorontwerp, dat de meerderheid van de cubanen rechtstreeks aanbelangt, wordt van 20 juni tot 15 oktober voorgelegd aan de totaliteit van de werknemers, en wordt besproken in alle werkcentra en in de basisbijeenkomsten van de vakbonden (meer dan 80.000 vergaderingen zijn nu reeds voorzien). De opmerkingen en amendementen worden dan verwerkt in het definitieve ontwerp dat pas dan zal onderworpen worden aan de wetgevingsprocedure.

De vigerende normen zijn van 1985 en op 14 hoofdstukken werden er 7 reeds gewijzigd of vervangen. Een actualisatie en vereenvoudiging drong zich op, zeker nu dat de onafhankelijke arbeid en de arbeidscontracten de lopende wetgeving wijzigen (18 beleidslijnen refereren rechtstreeks naar de arbeidsverhoudingen).

Het voorontwerp werd opgesteld in het respect van de principes van het arbeidsrecht opgenomen in de Grondwet, de Conventies van de IAO (Internationale Arbeidsorganisatie, waarvan 76 door Cuba werden bekrachtigd), en rekening houdend met een vergelijkende studie van de wetgevingen van 16 landen. Het voorontwerp telt 15 hoofdstukken : algemene bepalingen, vakbonden, arbeidscontract, vrouwenarbeid, bescherming van jonge werknemers tussen 15 en 18 jaar,sociale diensten, speciale arbeidsrelaties, organisatie en arbeidsnormen, arbeidsregime en rusttijden, weddes, bescherming, veiligheid en gezondheid, arbeidsdiscipline en materiële verantwoordelijkheid, oplossing van arbeidsconflicten, collectieve overeenkomsten, arbeidsinspectie.

Duizenden vakbondsleiders hebben deelgenomen aan voorbereidende seminaries teneinde het voorontwerp te kunnen voorleggen en uitleggen aan de werknemers, en dat deze dan met kennis van zaken kunnen tussenkomen. Van dag op dag volgt en bespreekt de pers de belangrijkste debatten in de bedrijven. Het woord is nu aan de werknemers, na deze procedure van rechtstreekse democratie, alvorens de wetgevende fase aan te snijden.

De nieuwe coöperatieven

Sinds 1 juli zijn 124 nieuwe coöperatieven aan het werk. 99 gaan markten beheren van landbouwprodukten in de provincies Havana, Artemisa en Mayabeque, 2 starten in de recyclage, 12 werken in de bouwsector, 6 bieden diensten aan in het onderhoud van voertuigen en 5 beginnen met passagierstransport (taxis en schoolbussen).

Deze coöperatieven werken totaal onafhankelijk van de staatsentiteiten, stellen vrij hun prijzen vast (met uitzondering van enkele produkten met opgelegde prijzen zoals rijst, aardappelen , spek, passagiersvervoer) en mogen hun winsten herverdelen zoals zij het beslissen. De activiteiten die vandaag aan bod komen betreffen sectoren waar het beheer door de Staat niet efficiënt was. De nieuwe coöperatieven beheren de staatseigendom, die in handen blijft van het volk, en deze beheersvorm is in geen enkel geval een vorm van privatisatie.

Het opstarten van deze groep coöperatieven moet toelaten de beheersmethodes te verfijnen met het doel dit type beheer te verruimen.Een rechtstreeks impact op de economie is op korte termijn niet te verwachten, want deze zoektocht naar meer efficiëntie wordt toegepast op activiteiten die geen doorslaggevend gewicht betekenen in de ontwikkeling van het land. Daarentegen is deze start zeer belangrijk voor het dagelijks leven van de burgers, voor wie hij een groei moet brengen in kwaliteit en hoeveelheid van aanbod van diensten en producten. Het is tevens een tewerkstelling in sectoren die dicht staan bij de bevolking, met een onmiddellijk lokaal impact.

Zonneënergie

In Cantarrana (Cienfuegos) werd een park met fotovoltaïsche panelen (4,72 hectaren) in definitieve exploitatie gezet. De installatie was gestart in oktober 2012 en de eerste mega-Watt, in de startfase, werd bereikt in april 2013.

Het betreft het grootste park met zonneënergie, met een eindcapaciteit van 2,6 mega-Watt, met de 14.100 geplaatste panelen.

Deze eerste centrale met zonneënergie zal electriciteit leveren aan 780 woningen in Cienfuegos.

HISTORIA

26 juli – 60e verjaardag

Agustín Díaz Cartaya, auteur van de Hymne van 26 Juli.

Freddy Tack

Reeds zestig jaar zijn verlopen sinds de heldhaftige aanval op de caserne Moncada in Santiago de Cuba en de caserne Carlos Manuel de Céspedes in Bayamo, voor altijd ingeschreven in het geschiedenisboek van de revolutionaire strijd in Cuba. Niettegenstaande de mislukking van de gewapende actie blijft 26 juli 1953 een hoogtepunt in het bewustwordingsproces van het cubaanse volk en zal leiden naar de overwinning van 1 januari 1959, een nieuw tijdperk openend voor alle cubanen. 

De heldendaad van de strijders van 26 juli is onze lezers welbekend. Voor deze 60e verjaardag hebben wij gekozen om de figuur van Agustín Díaz Cartaya (84 jaar), ook gekend onder zijn bijnaam « Thompson », in de kijker te brengen.

Agustín maakte deel uit van de groep aanvallers op de caserne Carlos Manuel de Céspedes in Bayamo. Het doel van deze actie was vooral het beletten van het sturen van versterking voor het leger van Batista naar Santiago, waar het gros van de rebellen de Moncada aanviel. Dit kleine groepje van 28 rebellen, slecht bewapend, kon niet op tegen een goed uitgerust beroepsleger. Na de mislukking van de aanval zullen enkele rebellen er in slagen Havana te bereiken, anderen worden gevangen genomen en gedood, enkele blijven gevangen.

Agustín trekt naar Santiago in de hoop met een jongerengroep steun te brengen aan de aanvallers van de Moncada. Hij wist niets over de mislukte actie. Ter plaatse stelt hij vast dat hij niets kan doen om zijn kameraden te helpen. Hij neemt een bus naar Havana, waar hij aangehpouden wordt, gemarteld en opgesloten. Zijn aanhouding wordt gekend en men stuurt hem dan bij zijn kameraden in de gevangenis van Boniato in Santiago de Cuba. Hij wordt er veroordeeld samen met de andere overlevenden van de aanval. Hij krijgt 10 jaar in de « Modelgevangenis » op het Pijneiland (vandaag Jeugdeiland).

In 1955 geniet hij, zoals zijn kompanen, van de amnestie en duikt in de clandestiniteit zodra hij vrijkomt. Fidel Castro, gezien de toestand, beslist naar Mexico te vertrekken met een groep, om van daar uit de bevrijdingsoorlog voor te bereiden. Agustín kan niet mee want hij beschikt niet over de nodige papieren om het land te verlaten. Hij blijft eerst klandestien werken in Havana, in de zone van Marianao en in Occidente. Hij is één van de stichters van het Front van Pinar del Rio en trekt naar de bergstreek van de Sierra del Rosario, tot de triomf van de revolutie.

Zijn echtgenote, Aida Galiano Santisteban, klandestien strijdster in Oriente, gaat het bevrijdingsleger in de Sierra Maestra vervoegen.

Hymne van 26 juli

Enkele dagen voor 26 juli 1953 vraagt Fidel aan Agustín een hymne te componeren voor de « Movimiento del Centenario », (naam die de groep toen had aangenomen). Op 23 juli is hij er mee klaar en geeft he§t de naam «  Mars voor de Vrijheid », later herdoopt tot « Himno del 26 de julio », na de oprichting van deze beweging.

Reeds in de gevangenis van Boniato had Fidel enkele aanpassingen voorgesteld (Oriente wordt vervangen door Cuba en een verwijzing naar het vergoten bloed komt er bij). De « Moncadistas » leren deze versie van buiten en, tijdens een bezoek van Batista aan de modelgevangenis, zingen zij met luide stem het hymne. Batista is razend en verschillende gevangenen worden zwaar getraft.

Na de overwinning zal Agustín nog vershillende revolutionaire hymnes componeren : de « Marcha de America Latina » (1963), de « Tricontinental » (1966), één voor de « C

olumno Juvenil del Centenario » (1968), voor de « CDR ‘s » (1980), voor de « Revolutionaire strijdkrachten (FAR) » (2006), voor de « Eenheid van de volkeren » (2007). Het hymne van de 26 juli zal in verschillende talen, in gans de wereld, gezongen worden tijdens solidariteitsactiviteiten.

Onlangs werd Agustín Díaz Cartaya, ook Thompson genoemd, gehuldigd door het UNEAC (Unie van Schrijvers en Kunstenaars van Cuba) voor het geheel van zijn oeuvre. 

Bronnen : 

-Mario Mencia. El Grito del Moncada. Editora Política/La Habana/1986.

-Mario Mencia. La Prision fecunda.. Editora Política/La Habana/1980.

-Robert Merle. Moncada, premier combat de Fidel Castro. Robert Laffont/Paris/1965.

-Hugh Thomas. Cuba. The Pursuit of Freedom. Harper & Row/New York/1971.

-Ada Oramas. Por el heroismo del Moncada. In : Tribuna de La Habana/22-06-2013.

-Yenia Silva Correa. Y Thompson recordó la sangre derramada. Granma Internacional/09-11-2008.

CULTURA

Roberto Fonseca of niemand is profeet in eigen land.

Monique Dits

Tijdens de XVIIe Internationale Platenfoor Cubadisco, in mei jongstleden, heeft het Cubaans Muziekinstituut eindelijk twee prijzen « Cubadisco 2013 » toegekend aan Roberto Fonseca, voor zijn laatste album « Yo », in de categorie Fusion Album en Opname van het jaar. 

Geboren in Havana in 1975, werd Roberto Fonseca vanaf zijn prilste jaren in de muziek gedompeld.
Zijn vader, Roberto Fonseca Senior, was drummer en zijn moeder, Mercedes Cortes Alfaro, was zangeres en ex-danseres van de Tropicana Club. Zij is ook getrouwd geweest met de legendarische jazzpianist Chucho Valdés.

Slechte en ongedisciplineerde leerling op school, leert hij zeer vroeg percussie alvorens op 8 jaar piano te beginnen. Hij studeerde op het prestigieuse Hoger Kunstinstituut (ISA) in Havana, waar hij eindigt met een diploma in componeren.

In 1991 doet hij een opgemerkt optreden op het festival « Jazz Plaza » en in 1996 kan hij zijn muzikale kennis in praktijk brengen met een italiaanse tournée als begeleider van de zanger Augusto Enriquez. Zijn ontmoeting met de saxophonist Javier Zalba (1997) is een doorbraak en loopt uit op de vorming van de groep Temperamento wiens opname « En el Comienzo » beste cubaans jazzalbum voor 1999 wordt uitgeroepen. Hij laat gans zijn gamma tot uiting komen in verschillende solo albums, doorspekt met cubaanse rythmes, hip-hop en drum ‘n’ bass : « Tiene que Ver », « Elengo » en een Afro-Cuban Jazz top album, opgenomen in Japan, « No limit ». 

In 2001, met de internationale tournée van de Buena Vista Social Club, vervangt hij Ruben González, en na zijn overlijden in 2003 gaat hij Ibrahim Ferrer begeleiden, toen de grootste cubaanse bolerozanger en ook een grote ster van de Buena Vista. De samenwerking van Fonseca met González en Ferrer was zeker belangrijk voor zijn carrière. Hij deelde de scène met legendes van de cubaanse muziek zoals Cachaíto López, Guajiro Mirabal, Manuel Galbán en Omara Portuondo, tijdens meer dan 400 concerten in de ganse wereld. Roberto Fonseca speelde ook in wat de laatste tournée ging worden van Ferrer, en coproduceerde het album « Mi sueño », een reeks traditionele boleros, verschenen na de dood van Ferrer in 2005. Dit wil echter niet zeggen dat Roberto Fonseca een traditionele muzikant is. De elementen van de cubaanse son zijn terug te vinden in zijn « jazz », maar men vindt er ook afro-cubaanse soul en funk.

In de lente 2012, op 37 jaar, met op zijn aktief 7 solo-albums en 20 albums in samenwerking, neemt hij zijn album « YO » op, bij een nieuw label Jazz Village (Harmonia Mundi), één van de beste producties van dit label. Met Yo bewijst Fonseca geen limiet te kennen, noch in de subtiliteiten van de jazz, noch in de kleurrijke Caraïbenstijl. Hij drukt zijn binding uit met de Yorubakultuur die deel utmaakt van zijn familiale achtergrond. Inderdaad, opgegroeid in de wijk San Miguel del Padrón, gaf zijn grootmoeder langs vaderskant haar geloof door voor de cultus van de ouderen van de cubaanse Santeria.

Op de platenhoes van Yo, verschijnt hij met een bloot bovenlijf, met open handen, de palmen naar de hemel. Yo is een introspectie, een blootstelling, een autobiografisch manifest, dat alles laat doorschijnen wat hem drijft, wat hem begeesterd, wat hem verleid. De traditionele cubaanse en afrikaanse rythmes vermengen zich, op een jazz achtergrond, met gwana percussies, met amerikaanse, arabische en afrikaanse stemmen, zonder een intimistisch en melancholisch accent te vergeten. In plaats van zijn gewoonlijk jazzquintet, geeft hij een eenheidsconcept tussen electro-analogische en afrikaanse instrumenten, Hammondorgel en n’goni luit, congas en tamani drums, doorheen een synthese van afrocubaanse groove en afrikaanse gesproken tradities. Roberto Fonseca heeft altijd gedroomd zijn composities te kunnen uitvoeren met afrikaanse musici van zijn generatie. Hij kon rekenen op Baba Sissoko, die hij tien jaar vroeger ontmoette, op Sekou Kouyate en Fatoumata Diawara. Naast deze musici zijn in totaal een vijftiental instrumentisten en zangers betrokken bij de productie van Yo, waaronder twee nauwe mpedewerkers van Roberto, sinds jaren, de cubanen Ramsés Rodríguez en Joel Hierrezuelo. De wispelturigheid van de bassist Étienne M’Bappé en van de guitarist Munir Hossn, dragen bij tot de rijkdom van het project. Ook Faudel, algeriaanse ster, Assane Mboup, de senegalese zanger en Mike Ladd, artiest van het « gesproken woord », werken mee. En uiteindelijk brengt de engelsman Gilles Peterson, gepriviligieerde partner van Fonseca sinds hun ontmoeting op het project Havana Cultura, zijn expertise voor de coproductie van twee titels.

De wereldtour van Yo, gestart in 2012, was direct een triomf. De virtuoos pianist heeft gans de wereld verrast met zijn inventieve opzoeking van zijn afrikaanse roots. Wij hadden het genoegen eind april zijn uniek concert bij te wonen in de Ancienne Belgique, totaal uitverkocht. Traden op mpet hem zijn trouwe muzikanten : Joel Hierrezuelo (percussie), Yandy Martínez (bas) en de maliaanse Baba Sissoko op de tama (« de sprekende trommel ») en de n’goni(mandingue luit). Javier Zalba was afwezig maar ik had ook de grote vreugde ze allemaal te zien in februari in de Zorra y el Cuervo, de legendarische jazzclub in Havana.

De zomer 2013 besteede Fonseca aan Europa waar hij 24 keer optreedt, waaronder 16 keer in Frankrijk, om alle belgen te doen grijnzen van jaloersheid.

Tijdens zijn concerten bewerkt Fonseca zijn eigen wereld, een gekleurde wereld met contrasten, met hedendaagse tonaliteiten, met hier en daar herinneringen van een klassiek pianokultuur. Een reis op 88 toetsen met tussenlandingen en verrassingen, doordroçngen met een blijde dereniteit…

In september is het de grote tour in de Verenigde Staten.

Ik ben ervan overtuigd dat zijn kunst ons nog veel verrassingen zal brengen.

Het Feest van het Vuur in Santiago de Cuba

Het Festival van de Caraïben – Feest van het Vuur eindigde vrolijk op 9 juli door de traditionele « verbranding van de duivel » in het Park van de Alameda in Santiago de Cuba. Dit jaar was Colombia de speciale genodigde van deze 33e editie.

Open voor de cubaanse dansers en de delegaties uit de Caraïben en Latijns Amerika blijft het de samenkomst van de veschillende kunstvormen : film, video, poësie, plastische kunsten en vooral dans en muziek. Gedurende gans de eerste week van juli was het een opeenvolging van voorstellingen tot in alle uithoeken van de stad, in de straten en op de openbare pleinen, dag en nacht. Muziek en dans op straat, initiatie tot de afro-cubaanse dansen, tentoonstellingen en colloquia hebben een ruim cubaans publiek aangetrokken uit alle regio, maar ook 1.200 buitenlandse deelnemers.

Sterke punten van deze dagen werden de kunstvoorstellingen van de caraïbische kust van Colombia en de theoretische conferenties over haar cultuur, geschiedenis en samenleving. Treffers waren het Boerenfeest, het Carnaval van Bartolo, de voorstelling ter ere van de Cimarron van het dorpje El Cobre, de Ode aan Yemaya, het magisch en religieus ritueel op het strand Juan González, en de Grand Gaga, een feest van haïtiaanse oorsprong. De colombia anse zangeres van traditionele muziek, Totó la Momposina, kreeg de Internationale Prijs van de Casa del Caribe, een prijs voor intellectuelen en kunstenaars voor het folkloristisch karakter van hun oeuvre.

Tot slot van de festiviteiten werd het Park Céspedes het theater van de Stoet van het Vuur die eindigde rechtover de baai van Santiago, waar de bezoekers uit een twintigtal landen samen kwamen voor de apotheose : de ceremonie van het vuur. Eens te meer waren dans, rythme en zang van de populaire traditionele groepen de getuigen van de indrukwekkende culturele erfenis van de landen van de Caraïben.

Rafael Bernal, Minister van Cultuur van Cuba, gaf de Mpaka, de ceremoniestok van de afrikaanse religies en symbool van het festival, door aan de vertgenwoordigers van Suriname, het land dat ter ere zal staan voor de editie 2014.

LIBROS

François Missen

Guantanamo.

Parijs, Éd. Max Milo, 2012. 122 pp.

Een opmerkelijk boekje in meer dan één aspekt. De auteur benadert Guantanamo anders en op originele wijze. Geen grote historische beschrijving (enkel een korte chronologie op het einde van het boek), geen politieke theorieën over de militaire vasis die de Verenigde Staten bezetten sinds 1903.

Nee, eerder dan alles te richten op de basis verkiest de auteur korte passges over ontmoetingen, gesprekken, het leven van de bewoners van de regio, die Cubanen die sinds meer dan een eeuw gebuur zijn van een buitenlandse militaire aanwezigheid. Zij hebben op de basis gewerkt, waren getuigen van de provocaties en het geweld van de bezetter. En zij leven verder op dit, uiteindelijk, weinig gekende stukje van Cuba. Een geldbegeleider, een choreograaf, een ex-werker op de basis, Ricardo Alarcon (Voorzitter van de Nationale Vergadering van de Volksmacht) en nog anderen delen hun bedenkingen met de schrijver.

Een begeesterend boekje, vlot te lezen… en te herlezen.

Camila Piñeiro Harnecker-Compiladora.

Cooperativas y socialismo. Una mirada desde Cuba.

La Habana,Editorial Caminos, 2011. 419 pp.

Nu het debat volop gaande is, in Cuba en Latijns Amerika, over de coöperatieven in de opbouw van het socialisme, komt dit boek op gepaste tijd en voor verschillende redenen.

Het plaatst de coöperatieven in de theorie van het socialisme (deel 2 : De Coöperatieven en de socialistische denkers : Larx, Lenin, Engels, Che guevara, enz.).

Het geeft een overzicht van de coöperatieven in verschillende landen (deel 3 : Mondragón in Spanje, FUCVAM in Uruguay, solidaire economie in Brazilië, arbeiderszelfbeheer in Argentinië, Coöperatieven in Venezuela).

En er komt een laatste deel over de rol van de coöperatieven in de opbouw van het socialisme in Cuba (de landbouwsector bij het begin van de revolutie vanaf 1959, de UBPC van de jaren ’90, de wettelijke omkadering, de huidige uitdagingen in het kader van de actualisatie van het cubaans economisch en sociaal model).

Een onmisbare theoretische basis voor het actueel debat en konkrete voorbeelden die bijdragen tot de verrijking van een debat dat ook in Europa op gang komt.

Bijkomende kwaliteit : het boek schrikt niet terug voor kritiche analyses van de fouten en mislukkingen die, integendeel, moeten bijdragen tot een heropleving op gezonde en stevige funderingen.

Rijk, complex, met aanleiding tot vele bedenkingen.

Spijtig genoeg, naar mijn weten, is het boek enkel beschikbaar in het spaans.

Freddy Tack

Asocíación

Herdenking van de 60e verjaardag van 26/7 in Luik

Zoals elk jaar, ter gelegenheid van de verjaardag van de aanval op de caserne Moncada, kwamen talrijke vrienden van Cuba uit Luik samen op 27 juli in het CPCR van Luik.

In zijn openingstoespraak herinnerde Guido Schütz aan de gebeurtenissen van 26/07/1953 die zullen leiden tot de triomf van de Revolutie. Hij benadrukte de rol van Cuba in Latijns Amerika en gaf als voorbeeld de ALBA. Alvorens over te gaan tot de aktiviteit had hij het ook over een andere verjaardag, veel dramatischer, de 40e verjaardag van de staatsgreep in Chili door A. Pinochet (11 september 1973).

Namens de ambassade van Cuba in België nam Jorge Hadad, raadgever, het woord en hij verraste er meer dan één met zijn toespraak. Hij gaf een verslag over de toespraak van Raúl Castro die de jonge ondernemers in de bloemtjes zet en ook zijn hoop uitdrukt dat het cubaanse volk zijn gedraging, zijn beleefdheid en zijn moraal zal verzorgen, teneinde terug een voorbeeld te worden van beleefdheid zowel intern als met buitenlandse bezoekers. Een sterke boodschap, zonder wollig taalgebruik.

De groep Tikal zorgde voor de feestsfeer, gesteund door de ploeg in de keuken, van de CPCR en de afdeling Luik, en uiteraard de mojito.

Guido Schütz

De zelfportretten van de kunstenaar drukken de werkelijkheid uit en geen dromen……

De levenservaringen van Géladis Pérez, kunstenares, zullen aanwezig zijn op het solidarietitsgebeuren met Cuba, op 1 en 2 oktober in de Foyer Solbosch, op de ULB te Brussel

(zie pag. 22).

Na een chaostoestand drukt zij het slagen uit van een nieuwe start.

Wij wensten haar onder de schijnwerper te zetten en haar ervaring te nemen als een te volgen weg voor de renovatie van het hospotaal Ambrosio Grillo in Santiago de Cuba.

Lili Caro

Solidariteitsdagen met Cuba – 1 en 2 oktober 2013

Cubanos en Bélgica, met de steun van meerdere organistaies en vrienden, richten twee Solidariteitsdagen met Cuba in, in de Foyer Solbosch, ULB – Paul Hégerlaan 22 – ELSENE, in steun aan de renovatie van het Hospitaal Ambrosio Grillo in Santiago de Cuba.

De toegang tot het seminarie is gratis, op afspraak : afrolatino.radiocampus@gmail.com.

Détails zijn beschikbaar op onze website : www.cubamigos.be – rubriek aktiviteiten.

Cubaanse week in Silly, van 11 tot 20 oktober 2013

De gemeente Silly, in samenwerking met de Vrienden van Cuba, richt een cubaanse week in, in verschillende entiteiten van de gemeente.

Op het programma : film, expo, debatten, muziek, dans, percussies, cubaanse keuken, animatie voor kinderen (piñata), kortom Cuba in al zijn kleuren.

Het détail van het programma zal beschikbaar zijn op onze website : www.cubamigos.be – rubriek aktiviteiten