Vertaling: Freddy Tack

ACTUALIDAD

CUBA – VERENIGDE STATEN

Geen visa voor cubaanse universitairen.

Nietegenstaande de opening van betrekkingen tussen beide landen, blijven sommige uitwisselingen beperkt, en steken oude koeien de kop boven water.

Van 20 tot 25 mei liep in Zuid Dakota de finale van Universitaire Wedstrijd in Programmatie. Een honderdtal universiteiten uit 44 landen nemen deel aan deze ontmoeting, bekend als de Wereldbeker van de informatica.

Cuba was er vertegenwoordigd door een ploeg van de Universiteit van Havana, maar de afvaardiging van de Universiteit Hermanos Saíz de Oca, van Pinar del Rio, kreeg de nodige visa niet om naar de VS te reizen. De weigering werd medegedeeld door ambtenaren van het noordamerikaans staatsdepartement, en hun vertegenwoordiging in Cuba.

Toelating voor toeristische reizen naar Cuba ?

55 van de 100 leden van de noordamerikaanse senaat hebben een wetsvoorstel neergelegd, dat de noordamerikaanse burgers zou toelaten vrij naar Cuba te reizen, en om de administratieve rompslomp rond de bankverrichtingen terzake op te lossen. Zelfs indien de hoge kamer over een meerderheid beschikt voor dit wetsontwerp, moet het voorgesteld en goedgekeurd worden door de Kamer van Volksvertegenwoordigers, alvorens uiteindelijk wet te worden.

Een gelijkaardig ontwerp werd reeds in 2015 ingediend, zonder resultaat. Zelfs indien dit wetsontwerp niets afdoet van de economische, commerciële en financiële blokkade, aan Cuba opgedrongen sinds meer dan 55 jaar, zou het toch aan de noordamerikaanse burgers het recht teruggeven vrij te reizen naar het land van hun keuze.

Volgens recente peilingen zijn 81 % van de noordamerikanen en 74 % van de gemeenschap van cubaanse oorsprong in Miami, voor de openstelling van reizen naar Cuba.

Trump en de cubaanse onafhankelijkheid.

Op 20 mei verscheen in de Miami Herald een bericht van Donald Trump, als begroeting van de zogenaamde onafhankelijkheid van Cuba op 20 mei 1902.

De cubaanse regering omschreef het bericht van de « slecht ingelichte » president van de VS als « omstreden » en « belachelijk ».

Voor Cuba is 20 mei niet het symbool van de onafhankelijkheid van het land, maar wel van de start van een neocoloniaal tijdperk, resultaat van een inmenging van de VS inde onafhankelijkheidstrijd van de « mambises », en die het Platt-amendement oplegde in de Grondwet.

Cube benadrukt dat 115 jaar geleden er geen onafhankelijkheid kwam, maar 57 jaar armoede, uitbating en misdrijf. Voor Cuba hebben op 1 januari 1959 de mambises hun intrede gedaan in Santiago de Cuba, Havana en de rest van het land, met de overwinning van het rebellenleger en de ineenstorting van de dictatuur van Batista. 

En Trump lijkt ook niet te weten dat José Martí, die hij citeerde, de grootste anti-imperialist was van alle Cubanen, zegt de officiële nota in het slot van de tekst, uitgezonden op de Cubaanse televisie op 21 mei.

IN CUBA.

De sociale uitgaven : een prioriteit in het budget van de staat.

Tijdens een ronde tafel op de Cubaanse TV (17 februari 2017), hebben vertegenwoordigers van het Ministerie van Financiën en Prijzen herinnerd aan het feit dat het grootste deel van het budget van de staat moet beantwoorden aan de noden van de sociale verwezenlijkingen van de revolutie, aan de financiering van nationale producenten voor de vervanging van de import, en aan investeringen in woningen, infrastructuur en sociale uitgaven. De geciteerde prioriteiten zijn de openbare diensten, met vooral openbare gezondheid, opvoeding, sociale zekerheid, verdediging en interne orde. In het budget 2017 zijn nieuwe middelen voorzien voor de herstelling en verwezenlijking van investeringen in hospitalen, chirurgische eenheden, clinische laboratoria, enz.

De verdeling van het budget is als volgt : opvoeding 23 %, openbare gezondheid en sociale bijstand 28 %, sociale zekerheid 16 %, cultuur en sport 5 %, openbare verdediging 19 %, financiële kosten en intresten 3 %, varia 6 %. De investeringsuitgaven stijgen met 26 % t.o.v. 2016, evenals de financdering van producten die importartikelen vervangen of die uitgevoerd kunnen worden (rijst, bonen, verse melk, suiker, varkensvlees). 

75 % van de inbreng voor het budget komen van de belastingen en taxen, wat de versteviging bevestigd van het fiscaal systeem als belangrijkste financieringsbron voor sociale lasten en voor de herverdeling van de geschepte rijkdom.De niet staatsgebonden beheersvormen (onafhankelijk werk-cuenta propria, coöperatieven in en buiten de landbouw, artistieke wereld) kenden een stijging met 15 % en vertegenwoordigen 11,5 % van de inkomsten.

Het fiscaal deficit wordt bekostigd door de verkoop van « bons van de Republiek Cuba », met een afschrijving op 20 jaar, aan een intrest van 2,5 %.

Een Antwerpse atlas keert terug naar Cuba.

De « Theatrum Orbis Terrarum », de eerste atlas verschenen in de wereld, uitgegeven door Abraham Ortelius (1527-1598), Antwerps geograaf, in 1570, werd teruggeven aan de Nationale Bibliotheek van Cuba José Martí (BNCJM).

Dit kostbaar exemplaar, dat toebehoorde aan de BNCJM werd verkocht in Florida. Het Boston Atheneum had de atlas gekocht aan een dure prijs, en stuurde hem naar het Centrum voor de bewaring van Documenten, in het Noord-Oosten van Boston. Deborah Wender, de directrice van dit centrum, na onderzoek en research op de stempels, besloot dat de atlas eigendom is van BNCJM, en in 2016 werd de teruggave aan de Cubaanse bibliotheek beslist.

Het boek, met 53 kaarten en de hierbijbehorende teksten, kende 31 uitgaven, maar het gereÎntegreerde exemplaar is wel het eerst uitgegeven stuk. 

Internationaal Seminarie voor de Vrede en de Afschaffing van Buitenlandse militaire basissen.

Guantánamo was van 4 tot 6 mei gastheer voor 248 afgevaardigden uit 32 landen, voor het Ve Internationaal Seminarie voor de Vrede en de Afschaffing van Buitenlandse Militaire Basissen.

De deelnemers bespraken de themas van de vrede en de militaire basissen, de nucleaire ontwapening en de interventiepolitiek van de grootmogendheden in de wereld, interventies die dikwijls gebeuren onder de mantel van humanitaire hulp.

Verschillende grote mogendheden beschikken over militaire basissen in de wereld, de VS, China, Rusland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk. Maar de kampioen is ontegensprekelijk de VS, met 865 basissen en meer dan 300.000 soldaten in het buitenland, hetzij 95 % van het geheel van de buitenlandse militaire basissen in de wereld.

De afgevaardigden hebben herbevestigd dat ze hun inspanningen voor de ontmanteling van de militaire basissen zullen verderzetten, evenals de strijd voor de totale afschaffing van chemische en nucleaire wapens. Zij hebben unaniem de sluiting geëist van de VS vlootbasis in Guantánamo, en de teruggave van het illegaal bezet grondgebied, evenals de opheffing van de economische, commerciële en financiële blokkade, sinds meer dan 55 jaar opgedrongen aan Cuba.

Het seminarie was ingericht op initiatief van de Cubaanse vredesbeweging en het Cubaans Instituut voor Vriendschap met de Volkeren (ICAP), en onder de auspiciën van de Vereniging van de Volkeren van Azië, Afrika en Latijns Amerika (OSPAAAL), het Centrum Martin Luther King Jr., en het Overlegcentrum Oscar Arnulfo Romero.

Rendición de cuentas.

Eind mei werd de sessie afgesloten van de « rendición de cuentas », de vergadering waar de verkozenen van de Volksmacht rekenschap brengen van hun beheer voor hun kiezers. Er waren meer dan 70.000 vergaderingen in de wijken, in de 12.588 kiesdistricten van het land, met een bilan dat als zeer positief ervaren wordt : een betere voorbereiding van de afgevaardigden, een betere integratie in de gemeenschap, en een positief klimaat voor een dialoog tussen kiezers en afgevaardigden.

In alle provincies stelt men een daling vast van het ongenoegen bij de bevolking, dank zij een soepelere reactie op de kritieken, en snellere oplossingen voor de voorgelegde problemen. De werking van de Vergadering van de Volksmacht in de gemeentes is fundamenteel, zowel door de bereikte akkoorden, als door de werking van de commissies en in de volksraden.

De afgevaardigden zijn de uitdrukking van de diversiteit en van de werkelijkheid van de samenleving. Naast hun inzet als verkozene, verzekeren zij ook wekelijkse permanenties voor hun kiezers, waar ze klachten noteren, naar voorstellen luisteren, en de bewoners raad geven en begeleiden voor hun stappen bij administraties. Het publiek karakter van de vergaderingen van de volksraden maakt een rechtstreekse dialoog mogelijk met de bevolking, en is een uitwisselingsplek voor het gemeenschapsleven.

Actualisering van het economische en sociaal model.

Na een raadplegingsproces van meerdere maanden, waaraan meer dan 1,6 miljoen Cubanen deelnamen (militanten van de PCC en de UJC, van de massaorganisaties, enz.), heeft het Centraal Comité van de Cubaanse Communistische Partij drie documenten goedgekeurd voor de actualisering van het economisch en sociaal model.

Inzake de « definitie van het economisch en sociaal model » herbevestigde men de overwogen aanpassingen die noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling van het land en de versteviging van de socialistische revolutie. Het mag geen statisch of vast instrument worden, maar integendeel, een dynamisch en verbeterbaar model, in bestendige interactie met de parktijk.

De grondlijnen van het « Nationaal Plan voor de economische ontwikkeling tot in 2030 », leggen de basisprincipes vast voor de ontwikkeling, met een speciale aandacht voor de productieve veranderingen in het land.

De 274 richtlijnen (lineamien(tos) werden geactualiseerd, en hernemen de aangenomen doelstellingen voor de verderzetting van het actualiseringsproces.

De Raad van State besliste de documenten voor te leggen aan de Nationale Vergadering van de Volksmacht, in een uitzonderlijke zitting, op 1 juni 2017. (wij komen hierop terug in de volgende Cuba Sí).

Hernieuwbare energiebronnen.

Vandaag wordt in Cuba slechts 4,5 % van de electriciteitsproductie verwezenlijkt met hernieuwbare bronnen, waarvan de biomassa van het suikerriet en de hydro-energie een belangrijk deel uitmaken. De politiek vastgelegd in 2014 stelt als doelstelling 24 % te halen van de productie tegen 2030, op basis van « propere » technologie, met een aanzienlijke daling van de CO2 uitlatingen.

Zijn gepland : de bouw van 25 bioelectrische centrales in de suikerfabrieken, 14 windmolensparken, 700 MW in parken met zonnepanelen, en 56 MW in kleine hydroelectrische centrales. Met de organische afval van de dierenproductie, heeft men zes fabrieken van industrieel niveau, voor de productie van biogas in werking gesteld, evenals 3.200 kleine lokale eenheden. 

Het programma omvat tevens electriciteitsuitrustingen voor 20.227 geïsoleerde woningen, die niet verbonden zijn aan het nationaal electrisch distributiesysteem. Zij worden uitgerust met zonnepanelen, met een minimum autonomie voor 5 uur per dag. 3.249 van deze uitrustingen zijn reeds operationaal. 

Suikerriet is ook een belangrijk element voor de productie van de biomassa. Zij produceert jaarlijks tussen 60 en 100 ton natuurlijke biomassa per hectare. Deze kan gebruikt worden voor de productie van veevoeder, voor de fabricatie van rum, voor het maken van panelen met samengedrukte afval, en als brandstof voor de suikerfabrieken, zonder beroep te moeten doen op het gebruik van petroleum.

De oppervlakte voor de suikerrietplantages werd de laatste jaren drastisch beperkt, en de nieuwe aanpak voor deze inheemse natuurlijke rijkdom is zeker een troef voor de komende generaties.

Droogte treft Cuba.

Cuba heeft sinds enkele jaren af te rekenen met blijvende droogte, met een cumuleffect sinds 2014. Het fenomeen is dus niet nieuw. In 2004-2005 kende men de hevigste droogte van de laatste 100 jaar, en in 2009-2010 de sterkste van de laatste 50 jaar.

Nu is 71% van het grondgebied getroffen, in verschillende stadia, en 142 gemeentes van het land kennen problemen. Vooral de centrale en oostelijke regios moeten afrekenen met deze natuurlijke catastrofe.

Sinds 2012 werd een nationaal plan voor het water ontworpen, en men vestigde regels voor een rationeel gebruik van het water, voor een efficient gebruik in de gebouwen, voor het beperken van verspillingen en verlies (o.a. door belangrijke infrastructuurwerken in de distributie), en voor het garanderen van de kwaliteit van het water voor de gebruiker.

Cuba beschikt over 242 dammen, 729 minidammen, 61 derivaties en 64 fabrieken voor de behandeling van water. De dammen, met een zeer lichte stijging van de regenval in 2016, zijn gevuld op 43 % van hun totale capaciteit, maar sommige regio beleven veel minder gunstige omstandigheden. Sancti Spiritus en Ciego de Ávila halen de 20% niet, en de grootste dam van het eiland, de Zaza, haalt met moeite 11 % van de totale capaciteit. Ook de provincies Las Tunas en Guantánamo zijn zwaar getroffen. In deze zones moet men regelmatig beroep doen op waterdistributie met camions, om tegemoet te komen aan de noden van de bewoners.

Niet verwonderlijk dat de cubaanse regering prioritaire middelen heeft ingezet om de gevolgen van deze droogte te bestrijden. Een ontzoutingsfabriek is in bouw, en verbindingen noord-zuid worden in dienst gesteld op water over te brengen naar de meest getroffen gebieden.

Tijdens de oefeningen « Meteoro 2017 », op 20 en 21 mei (die elk jaar doorgaan in gans het land teneinde de capaciteit te verebeteren van het opvangen van crisistoestanden, zoals cyclonen, aardebevingen, droogte…) werd nu de nadruk gelegd op de middelen om de huidige droogte te bestrijden. Deze oefeningen zijn tevens een goed middel om de burgers te sensibiliseren, zodat zij zich betrokken voelen bij de voorgestelde middelen.

Natuurlijk maakt Cuba zich geen illusies, de droogte zal nog het land treffen, en de huidige klimaatveranderingen zijn zeker niet van die aard om de zaken op gunstige weg te brengen.

Freddy Tack

HISTORIA

BLAS ROCA CALDERÍO

Dertig jaar geleden, op 25 april 1987, stierf Blas Roca Calderío. Als communistische leider drukte hij zijn stempel op de geschiedenis van de progressistische beweging in Cuba, door zijn inzet voor de organisatie van de cubaanse werknemers, zijn strijd tegen de dicaturen van Machado en Batista, zijn rol als algemeen secretaris van de Communistische Partij van Cuba, en als afgevaardigde bij de grondwettelijke vergadering in 1940, en als volksvertegenwoordiger.

Na de triomf van de Revolutie maakt hij deel uit van de ORI en de PURS, en wordt lid van het Centraal Comité van Cubaanse Communistische Partij, van 1965 tot aan zijn dood in 1987. Hij was ook voorzitter van de commissie die het ontwerp van Grondwet van de Republiek opstelde, definitief geodgekeurd in 1976, en hij nam actief deel aan de oprichting van de Volksmacht in Cuba.

Francisco Wilfredo Calderío López is geboren in een arme familie, op 24 juli 1908. Hij loopt school tot het vierde jaar, en zet zijn vorming verder als autodidact. .In 1924 slaagt hij voor de examens van onderwijzer. Hij geeft drie maanden les, maar moet stoppen, bij gebrek aan steun en politieke aanbevelingen. Hij werkt dan als schoenmaker, een stiel die hij gans zijn leven zal blijven opeisen. Wanneer men naar zijn beroep vroeg, antwoorde hij altijd « zapatero », en indien men aandrong en hem vroeg of hij geen onderwijzer was, kreeg men steeds hetzelfde antwoord : « Men heeft mij belet te onderwijzen, en ik verdiende mijn boterham als schoenmaker. En ik ben schoenmaker ».

Op zijn twintigste start hij de studie van het marxisme, en hij wordt lid van de Comministische Partij in 1929. Twee jaar later is hij de leider van de partij in de provincie Oriente, en wordt verkozen tot lid van het Centraal Comité. Als secretaris-generaal van de Arbeidersfederatie van Manzanillo, speelt hij een belangrijke rol in de staking van de schoenmakers in 1929, en in deze van de dokwerkers in 1930.

In juli 1932 wordt hij een jaar gevengengezet in Guantánamo. In de gevangenis zet hij de strijd verder en schrijft artikels voor de clandestiene pers. Eind 1933 verhuist hij naar Havana, waar hij kennis maakt met Rubén Martínez Villena. Een jaar later wordt hij secretaris-generaal van de Communistische Partij, en neemt deel aan het VIIe Congres van de Communistische Internationale in Moscou. Hij schrijft in Mediodia, Noticias de Hoy, en in het maandschrift El Comunista. Het is onder zijn leiding dat de Partij steun verleent aan de Spaanse Republiek, en dank zij de solidariteitscampagne van de communisten, gaan bij de 1.000 cubaanse vrijwilligers strijden met de Internationale Brigades.

In 1940 wordt hij verkozen tot volksvertegenwoordiger. Hij wordt secretaris-generaal en eerste vice-voorzitter van de Partido Socialista Popular (toenmalige communsitsiche partij). Zijn inzet is fundamenteel in de syndicale strijd, met Lazaro Peña en Jesus Menéndez. Zij richten een eenheidsvakbond op, die alle tendenzen van de arbeidersklasse groepeert.

Hij verzet zich tegen de staatsgreep van 10 maart 1952, gaat in ballingschap, maar komt terug naar Cuba om de strijd tegen Batista verder te zetten in de clandestiniteit.

Na de overwinning van 1959.

Na de triomf van de revolutie neemt hij deel aan de eenmaking van de revolutionnaire krachten, wordt lid van de leiding van ORI en van de PURS (zie Cuba Sí nr. 189 – december 2015, pag. 7 en 8), neemt deel aan de stichting van de huidige communistische partij, en treedt toe tot het Centraal Comité en tot het Politiek Bureau.

Als secretaris van de juridische commissies, ligt hij aan de basis van de aanpassingen van de wetgeving aan de nieuwe socialistische structuur van het land. Hij neemt actief deel aan de testen voor de Volksmacht in de provincie Matanzas (testen alvorens de veralgemening tot het ganse land). Hij is ook de voorzitter van de commissie gelast met het opstellen van het voorontwerp van Grondwet, die zal goedgekeurd worden in 1976.

Hetzelfde jaar wordt hij verkozen tot volksvertegenwoordiger en hij zit de eerste periode voor van de Algemene Vergadering van de Volksmacht. In 1974 krijgt hij de titel van Doctor Honoris Causa in juridische wetenschappen van de Universiteit van Havana.

Hij sterft op 25 april 1987, op zijn 78 jaar. Hij is, volgens zijn wens, eenvoudig begraven in El Cacahual, met het eerbetoon van Generaal gestorven in de strijd.

Kort voor zijn overlijden verklaarde hij : « Indien ik mijn leven zou moeten resumeren, zou ik zeggen dat een srijdterrein was. Ik stopte nooit de strijd, en verloor nooit het vertrouwen in de toekomst. Dit was mijn schild en mijn vlag. »

Bronnen : Bohemia, Granma, Ecured.

Freddy Tack

INFO OF MANIPULATIE

In 1993 verklaarde de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties 3 mei als Werelddag van de Persvrijheid. Zeker een noemenswaardig initiatief, maar veel bedenkingen komen op over de kwaliteit en de waarheid van de verspreide informatie. Talrijke auteurs en vorsers hebben onderzoek gedaan inzake de manipulatuie van de info, waaronder Ignacio Ramonet en Noam Chomsky. Deze laatste verjlaarde : « Het beeld van de wereld dat men de mensen voorschoteld heeft niet de minste band met de werkelijkheid, en de waarheid over elk thema is begraven onder een berg leugens ».

En inderdaad, de meerderheid van de media hangt af van privémonomolies met slechts één enkel doel : één imago opleggen, één woord, één enkele muziek. Het opleggen van een enige neoliberale ideologie, ten dienste van de multinationals die enkele consumptie nastreven, of in dienst van enkele grote mogendheden, ten einde de nieuwsberichten te manipuleren in hun eigen belang.

De voorbeelden ontbreken niet : de manipulaties rond Timisoara, de valse info onder George W. Bush om de invasie en de bezetting van Irak te rechtvaardigen, en vandaag de mediacampagne tegen Venezuela, ontketend door Washington en zijn vazalstaten.

Playa Girón.

Deze enkele bedenkingen kwamen op na de lektuur van een artikel oin de Cubaaanse krant « 5 de septiembre », op 15 april 2017, rond de herdenking van de mislukte invasie van de Varkensbaai (P0laya Girón voor de Cubanen). (http://www.5septiembre.cu/desinformacion-madietica-sobre-la-victoria-de-un-pueblo-en-giron/).

Op 15 april 1961 vallen bommenwerpers drie luchthavens aan in Cuba, in voorbereiding van een inval van het eiland door huurlingentroepen. Één van de piloten vliegt naar Miami na de bombardering, kan zonder problemen landen, en de pers deelt mede dat het gaat om een interne opstand in Cuba (het vliegtuig was herschilderd in de de kleuren van de revolutionaire luchtmacht).

In feite waren de toestellen geleverd door de CIA, en zij waren opgestegen in Nicaragua. Op 17 april is het de landingspoging. Het agentschap Associated Press (AP) kondigt aan dat het Pijneiland (nu Jeugdeiland) bezet is door de invasietroepen, en dat 10.000 bevrijde politieke gevangenen de opstandelingen hebben versterkt. United Press International (UPI) deelt de uitschakeling mede van de escorte van Fidel Castro, de aanhouding van Raúl Castro, de ontscheping van 10.000 soldaten van de vroegere presidentiële garde in Oriente, de verwoesting van het Hotel Habana Libre. En het geheel wordt overgenomen door radio Swann, een zender onder controle van de VS.

UPI gaat verder op 18 april met de aankondiging van het isoleren van de haven van Bayamo, de vooruitgang van de invallers tot in Colón in de provincie Las Villas. AP meldt intense gevechten aan in Guanabo op 19/4, zetel van de Cubaaanse marine, en UPI, die de mislukking van de invasie toegeeft, meldt tussenkomsten van tanks geleverd door de USSR en door jachtvliegtuigen MIG.

In de noordamerikaanse geschreven pers krioelt het van manipulerende titels : « Cuba ingenomen via land en lucht », « Anti-Castro krachten ontschepen in Cuba », « De aanvallers verslaan de verdediging van Castro », enz. enz…

De feiten zijn nochtans overduidelijk : de huurlingen gingen nooit verder dan de Varkensbaai, en werden in 72 uur uitgeschakeld door de milities en de revolutionaire militairen.

Een historisch rappel dat bevestigd dat niets nieuws komt onder de zon : de media manipuleerden toen en doen het nog steeds vandaag, een manipulatie nog versterkt doot de nieuwe technische mogelijkheden geboden door internety e,n de « sociale ? » netten.

Freddy Tack

REGIONIEUWS.

Luik : Herdenking van 26 Juli.

Zoals elk jaar, sinds meer dan 30 jaar, herdenkt de regio Luik de aanval op de Moncadakazerne, op 26 juli 1963.

Programma : herdenking, aperitief-maaltijd, musicale activiteit.

Waar : CPCR, vanaf 18 uur – rue Jonruelle 13 ,- 4000 LIEGE

Frameries – Expo en conferentie.

19u. : vernissage van een fototentoonstelling van Jean-Jacques Sommeryns.

20u. : conferentie : « Na het overlijden van Fidel Castro, welk socialisme voor Cuba ? » door Freddy Tack, va,n de vzw « De Vrienden van Cuba ».

Maison de la Laïcité de Frameries – rue de la Libération 152 – 7080 LA BOUVERIE