Vertaling: Freddy Tack

CUBA – VS : DE STAP  ACHTERUIT VAN TRUMP 

Op 16 juni 2017 heeft Trump uiteindelijk de eerste richtlijnen bekend gemaakt inzake de politiek jegens Cuba. Het is niet alleen een stap achteruit t.o.v. de toenaderingspolitiek gestart door Obama, maar de aankondiging werd gedaan in een grove stijl, kenmerkend voor de vertoningen door Trump.

Wat is veranderd ?

Als belangrijkste aanpassingen kunnen wij melden :
-een verhoging van de beperkingen voor de reizen, teneinde het verbod van toerisme naar Cuba te versterken voor de noordamerikaanse burger;
-de herbevestiging van een versterking van de blokkade ;
-de beperking van de reizen « people to people » voor niet academische studiereizen, en enkel in groep ;
-de individuele reizen zijn terug verboden ;
-beperking van de economische activiteiten met bedrijven verbonden met het Revolutionaire Leger (FAR) ;
-inkrimping van de handelsmogelijkheden met Cubaanse openbare bedrijven ;
-verzet tegen uitnodigingen in de UNO of in andere internationale forums die Cuba steunen en het einde van de blokkade vragen.

Wat blijft ?

-de diplomatieke betrekkingen gaan verder ;
-de 22 afgesloten memorandums en akkoorden (milieu, veiligheid,enz.) blijven in voege ;
-de afschaffing van de politiek « droge voeten/natte voeten » blijft geldig ;
-de Cubano-amerikanen mogen Cuba bezoeken en verder remesas opsturen ;
-noordamerikaanse entiteiten mogen banden ontwikkelen met de sector van de onafhankelijke arbeid (cuentapropistas).

De Cubaanse regering heeft kennis genomen van deze vijandelijke toespraak, die terugkeert naar de coërcitieve politiek van het verleden, en die ook de soevereiniteit en de belangen van andere landen treft, o.a. door de extraterritorialiteit van de blokkade. Zij benadrukt dat de aankondigingen van Trump in flagrante tegenstelling staan met een meerderheid van de publieke opinie in de VS, en slechts tegemoetkomen aan de politieke belangen van een extremistische minderheid van Cubaanse oorsprong in Florida. De Cubaanse regering herbevestigde de wil om de dialoog en de samenwerking in domeinen van gemeenschappelijk belang verder te zetten, en onderlijnt dat elke strategie die het politiek, economisch en sociaal systeem in Cuba wil veranderen, zij het met drukmiddelen en bedreigingen, zij het met meer subtiele methodes, gedoemd is te mislukken.
(Verklaring van de Revolutionnaire Regering van 16/06/2017).

Het circus van de aankondiging.

Bij deze politieke ommekeer is de invloed van de extremistische lobby uit Miami onmiskenbaar. Twee congresleden komen steeds terug op de voorgrond : Mario Díaz Ballart en Marco Rubio, twee aanhangers van een harde lijn tegen Cuba. Rubio maakt deel uit van de onderzoekscommissie van de Senaat betreffende de presidentsverkiezingen, en Díaz Ballart  steunt  de afbraak van de Obamacare, wat Trump uiteraard verplicht dankbaar te zijn.

Maar laat ons terugkomen tot het circ!us van de aankondiging. De toepsraak ging door in Miami, thuisbasis van de anticastristen, en daarenboven in het teater « Manuel Artime » in « Little Havana » in Miami. Deze laatste was de burgerlijke leider van de Brigade 2506 die de inval deed in de Varkensbaai (Playa Girón) in april 1961. Het publiek bestond uit veteranen van deze brigade en uit de extremistische tendens van de cubano-amerikanen.

Voor deze voorstelling had Trump ook een vioolstuk voorzien, uitgevoerd door « Luis », die als jong kind zijn oppositie uitte tegen de revolutie met het uitvoeren van het amerikaans volkslied. Wat Trump er niet bij vertelde is dat deze Luis de zoon is van Bonifacio Haza, één van de moordenaars van Frank País, de leider van de Beweging 26 Juli  in Santiago de Cuba.

Een golf van protest.

In de ganse wereld hebben staatshoofden, verkozenen, academici, ondernemers, kunstenaars, verenigingen, zich uitgedrukt om de standname van Trump te veroordelen.

Volgens een studie, op vraag van Engage Cuba, in de VS, brengt de wijziging van de politiek jegens Cuba een verlies mee van 6.600 miljoen dollar, en zou tegen 2021 (Einde van het mandaat van Trump) 13.000 jobs doen verwijnen. (Cubadebate 01/06/2017).

Bruno Rodríguez, de minister van buitenlandse zaken van Cuba, bestempelde de toespraak van 16 juni, als « een grotesk spektakel uit de koude oorlog », en herbevestigde de bereidheid van Cuba de lopende onderhandelingen verder te zetten, bilateraal en in het respect van de soevereiniteit van het land.

En nu ?

Volgens de beschikbare informatie zou de regering Trump middelen jegens Cuba aankondigen rond midden september. Gaat het om het in praktijk zetten van de aankondigingen van 16 juni, of over nieuwe maatregelen blijft tot op heden een vraagteken.

Ondertussen gaan de groteske shows verder, en zijn enkele gevolgen reeds zichtbaar :
-op 21 juni heeft Rick Scott, de goeverneur van Florida, drie cubano-amerikanen gedecoreerd, nauwe vrienden van de terroristen Posada Carriles, Orlando Bosch en Guillermo Novo Sampoll ;
-op 22 juni verklaarde Trump in Iowa, dat de VS de communistische tyrannie in Cuba zullen bestrijden ;
-op 28 juni heeft Air Southwest de afschaffing aangekondigd, vanaf 4 september, van vluchten naar Varadero en Santa Clara. De vluchten naar Havana, vanuit Lauderdale en Tampa blijven in dienst :
-op 7 juli, in Langley, heeft Mike Pompeo, directeur van de CIA, samen met Marco Rubio, ex-huurlingen van de Brigade 2506 ontvangen ;
-op 2 augustus heeft senator Ron Wyden (democraat) een wetsvoorstel neergelegd « Handel met Cuba 2017 », teneinde commerciële betrekkingen te ontwikkelen tussen beide landen. Hij is mede-auteur van het wetsvoorstel « Vrijheid voor reizen naar Cuba » ;
-op 7 augustus, op vraag van Marco Rubio, heeft Trump huurlingen van de Varkensbaai ontvangen in zijn bureau van het Witte Huis.

Een « geheimzinnige » provocatie ?

Begin augustus hebben de VS twee Cubaanse diplomaten uit Washington verbannen, na een « incident » in Havana, tijdens hetwelke personeel van de ambassade « fysische symptomen » vertoonde. Sommige kranten (De Morgen 09/08, De Sta,ndaard 10/08, La Libre 10/08, Le Soir 11/08, en nog op 24/08 Le Soir, La Libre en De Morgen)) hadden het over geluidsagressies, aanval met ultrasonen, gehoorverlies. De feiten zouden teruggaan tot februari, de verbanning werd op 23 mei medegedeeld.

De MINREX (Ministerie voor buitenlandse zaken van Cuba) herbevestigde dat Cuba strict de verplichtingen naleeft van de Conventie van Wenen inzake diplomatieke betrekkingen (1961), inbegrepen de bescherming en de integriteit van diplomatieke vertegenwoordigers en van de lokalen van de buitenlandse zendingen.. Het ministerie benadrukt dat Cuba nooit toeliet en nooit zal toelaten dat het Cubaans grondgebied zou gebruikt worden voor om het even welke actie tegen erkende diplomatieke ambtenaren en hun familieleden, zonder enige uitzondering. Het ministerie herbevestigde de bereidheid samen te werken voor het oplossen van deze toestand (Verklaring van 9 augustus 2017).

Fantasierijke feiten, maar die, in het gespannen klimaat van de betrekkingen met de admistratie Trump, vragen doen opkomen. Cuba heeft niet het minste belang dergelijke acties te voeren, integendeel. In het huidig klimaat moet elke provocatie uitgesloten worden, en zou tegengesteld zijn aan de wil van Cuba te streven naar genormaliseerde betrekkingen met de noorderbuur. Zou het dan gaan om een nieuwe provocatie om coërcitieve maatregelen tegen Cuba te rechtvaardigen, en in de publieke opinie een terugkeer naar een voorbijgestreefde en ondoeltreffende politiek te verantwoorden ?

ASAMBLEA NACIONAL

Twee sessies van de Algemene Vergadering van de Volksmacht genoten veel aandacht van de pers en het publiek in Cuba. Een uitzonderijke sessie in juni, voor de bespreking van de eindversie van de teksten over het Cubaans socialistisch model, en over de richtlijnen voor de komende jaren. En in juli de normale sessie die de verslagen van de commissies, die gedurende de laatste zes maanden werkten, te onderzoeken, over meer dan 80 items van de actualiteit van het land.

Uitzonderlijke vergadering van de Asamblea Nacional – 01/06/2017.

Na een lang proces van raadpleging van de bevolking, dat uitmonde in de richtlijnen vvorgelegd aan het 7de Congres van de Cubaanse Communistische Partij (PCC), liep een intens democratisch proces van juni tot september 2016, waaraan tienduizenden Cubanen, militanten van de PCC, van de UJC (Communistische Juegd), vertegenwoordigers van de massa-organisaties, en ruime groepen burgers hebben deelgenomen.

Gedurende deze lange besprekingen bestudeerden zij de documenten van het 7de Congres van de PCC : de « Definitie van het Cubaans economisch en sociaal model voor een socialistische ontwikkeling », de basisgegevens voor het nationaal economisch en sociaal ontwikkelingsplan tot 2030, en de richtlijnen voor de economische en sociale politiek van de Partij en de Revolutie voor 2016-2021. Deze documenten werden goedgekeurd door het Centraal Comité van de PCC op 19 mei 2016, en werden dan voorgelegd tot discussie.  

Hierover verklaarde Raúl Castro : « Dit zijn de meest bestudeerde, de meest besproken en de meest herbesproken documlenten uit de geschiedenis van de Revolutie ». 

Tussen 15 juni en 20 september 2016 hebben 1.600.000 Cubanen deelgenomen aan de besprekingen, tijdens 47.470 vergaderingen. Er kwamen 718.229 tussenkomsten, die aanleiding gaven tot 48.320 voorstellen, waaronder 34.991 voor de tekst over de definitie van het model, en 13.329 voor het ontwikkelingsplan. En op basis van deze aanpassingen heeft men de einddocumenten opgesteld, een laatste keer besproken en dan goedgekeurd door de uitzonderlijke zitting van de Algemene Vergadering.

Sindsdien zijn de drie documenten beschikbaar, o.a. op verschillende websites zoals die van Granma, en ook te koop in een speciale editie.

Asamblea Nacional – 10/07/2017 – 14/07/2017.

Meer dan 80 themas werden behandeld tijdens deze zitting van de Asamblea Nacional, en de verschillende verslagen werden voorgelegd aan de plenaire zitting, na bespreking in de commissies. Onder de behandelde themas : de toestand van de woningen, de epidemiologische toestand, het programma voor de recuperatie van de capaciteiten van de voedingsindustrie, de transportdiensten via spoor, de investeringen voor de strijd tegen de droogte, de hernieuwbare energiebronnen, de productie en verdeling van speelgoed, radio en televisieprogrammas voor de jeugd, enz.

De volksvertegenwoordigers kregen ook verslagen over de laatste suikerrietoogst, het onderhoud van de industrriële infrastructuur, de productie in bergstreken, de fluctuaties van het wetenschappelijk personeel, de stand van zaken van de bouw van infrastructuren voor de derde leeftijd. 

Werden ook nog besproken : de strijd tegen onwettelijk gedrag en delicten, de noodzaak van reactie van de administraties tegenover de vragen van de burgers, de uitvoering van het economisch plan voor de eerste semester van het jaar, de afluiting van het budget 2016, het beheer van het water.

Een zwaar belaste agenda, gelukkig goed voorbereid door het werk in de commissies gedurende de laatste zes maand.

De tussenkomst van Raúl.

In zijn slottoespraak benadrukte Raúl Castro verschillende besproken themas. Hij kwam terug op de belangrijkheid van het plan tegen de klimaatveranderingen en op de goedkeuring van de « Wet op de Landwateren » (in voorbereiding sinds 2013), en benadrukte het belang van het beheer van de wateren voor de gemeenschap, de economie, de gezondheid en het milieu, vooral in de droogteperiodes zoals deze die het land ondergaat.

Hij kwam ook terug op de economie en het budget 2017, met de nadruk op de bestendigheid van financiële spanningen, en met het vooruitzicht op problemen inzake petroleumleveringen door Venezuela. Het BIP kende een stijging van 1,1% voor de eerste semester, en het deficit van het budget bleef onder de voorziene cijfers.

Hij ging dan over op de ontwikkeling van de onafahankelijke arbeid (meer dan 500.000 cuentapropistas) en de niet-landbouw coöperatieven (meer dan 400), die een diversificatie en verhoging mogelijk maakten van de levering van producten en diensten voor de bevolking.  Hij voegde hieraan toe dat maatregelen ontwikkeld worden om vastgestelde negatieve fenomenen tegen te gaan (het geruik van onwettelijk bekomen materialen, fraude op de belastingen, gebrek aan ontrolemiddelen).

Inzake buitenlandse politiek gaf Raúl, uiteraard, commentaar op de verklaringen van Trump inzake Cuba, en herinnerde aan zijn totale miskenning van de cubaanse werkelijkheid en van de geschiedenis tussen de twee landen. Voor Raúl is het een stap achteruit voor de normalisatie van de betrekkingen. De versterking van de blokkade komt slechts tegemoet aan de wensen van een steeds meer geïsoleerde minderheid. Hij verklaarde : « Wij herbevestigen vandaag de veroordeling door de revolutionaire regering van de maatregelen ter versterking van de blokkade, en wij herbevestigen dat elke strategie die de Revolutie wenst te vernielen, door coërcitieve middelen en druk, of beroep doenend op meer subtiele methodes, zal mislukken ».

Raúl herinnerde er ook aan dat sinds 2010 de VS een « niet-conventionele oorlog » hebben gestart, die Afrika en Europa treft, en die nu  wordt toegepast in Latijns Amerika, o.a. tegen Venezuela en Brasil.

Hij eindigde met de oproep voor de verkiezingen : « een ware uitdrukking van de democratie, met een ruime populaire deelname, waar geen politieke partijen, noch financieringen van de campagnes tussenkomen ».

AKKOORD CUBA – EUROPESE UNIE.

Het akkoord onderschreven op 12 december 2016, door Bruno Rodríguez, minister van buitenlandse zaken van Cuba, en Federica Mogherini, Hoge Vertegenwoordigster van de EU voor buitenlandse betrekkingen, dat een einde stelde aan het schandalig « gemeenschappelijk standpunt », in voege sinds 1996, zet zijn (lange en trage) weg verder naar de definitieve afsluiting.

Eind juni heeft de Commissie Buitenlandse Zaken van het Europees Parlement het akkord goedgekeurd, en op 5 juli onderschreef hat Parlement de tekst voor een politieke dialoog en samenwerking, met 567 stemmen voor, 61 tegen en 31 onthoudingen. Dit laat het in voege treden toe van de commerciële aspecten en de samenwerking, in afwachting dat de parlementen van de lidstaten van de EU hun definitief akkoord geven.

Elio Rodríguez Perdomo, directeur voor Europa en canada van de Minrex(Minsiterie van buitenlandse zaken), heeft de onderschrijving van het akkoord als positief bestempeld, en benadrukte de rol van federica Mogherini  in de ontwikkeling van de banden tussen de EU en Cuba. Deze goedkeuring gaat ook regelrecht in tegen wat de Trump administratie in de VS aan het doen is.

Niettegenstaande deze doorlsaggevende en belangrijke stap voor de toekomst van de betrekkingen, heeft een groep opposanten van het akkoord toch een resolutie doen goedkeuren, zonder wetgevend aspect, over de mensenrechten in Cuba, en met de verwittiging dat, indien Cuba deze laatste zou schenden, het bekomen akkoord geschorst kan worden. Deze inmenging in interne aangelegenheden van Cuba is volgens Perdomo, « schadelijk voor de principes van respect, gelijkheid en wederkerigheid die zijn opgenomen in het akkoord ».

Ook de Commisssie Internationale Betrekkingen van de Asamblea Nacional van de Volksmacht heeft nadrukkelijk deze resolutie veroordeeld, tegenstrijdig aan de geest van het akkoord en aan het verloop van de onderhandelingen die geleid hebben tot de eindtekst.

Freddy Tack

LOS CUBANOS  EN AFRICA : zie vertaling door Eric Wils, reeds doorgestuurd.

CUBA @ OMMEGANG

Van 5 tot 8 juli liep de editie 2017 van de Ommegang, een Belgische eenheidstraditie, die eens te meer het publiek terugbracht in een traditionele stemming van de XVIe eeuw. Een immersie in de geschiedenis met, dit jaar, een parfum en ritmes uit de Caraïben. Cuba, genodigd land, gaf de Ommegang de kleuren van de zee en de zon, een warmte die steeds deze viering kenmerkt.

Tijdens de voorafgaande persconferentie voor de Ommegang 2017, drukte mevrouw Norma Goicochea Estenoz, ambassadeur van Cuba in België, haar fierheid uit om de rijke en warme culturele aspecten van haar vaderland te kunnen uitdrukken. Zij verwees naar de talrijke banden die bestaan tussen de twee landen, zowel in de samenwerking, als op cultureel, economisch en sportief vlak.

De vriendschap tussen Brussel en Havana gaat ver terug in de tijd. Op 18 augustus 2017 viert men de 115 jaar ononderbroken diplomatieke relaties tussen Cuba en België, maar België had reeds een consul in Havana sinds 1839, kort na de onafhankelijkheid van het Koningdom.

Gedurende eeuwen hadden Cuba en de grondgebieden die nu België vormen een gemeenschappelijke geschiedenis. Cuba en de toenmalige Spaanse Lage Landen, maakten deel uit van hetzelfde imperium. Deze grondgebieden werden beheerd door gouverneurs benoemd door de centrale macht in Madrid. Het is dus niet verrassend dat, sinds het begin van de XVIe eeuw, mensen uit Vlaanderen, Brabant, Henegouwen of Luik, een interessante rol speelden in de geschiedenis van het eiland.

De Vlamnig Ferdinand van Olmen, in Portugal gekend onder de naam Dulmo, deed een expeditie over de Atlantische Oceaan, na veel onderzoek, en ontdekte Amerika, in feite de Antillen, in 1487, hetzij vijf jaar voor Colombus. Deze laatste verwijst trouwens naar de reis van van Olmen en naar de kaarten van Pierre d’Ailly, professor in Leuven, die hem zeer nuttig waren. Het is waarschijnlijk dank zij deze kaarten dat Colombus op 27 oktober 1492 ontscheepte in de regio van Baracoa, een golf die hij Porto Santo doopte.

In 1517 werd de Vlaamse priester Jan de Witte door zijn landgenoot, de paus Adriaan VI, benoemd tot bisschop van Santiago de Cuba (toen ook bevoegd voor Florida en Louisiana). Hij was de eerste in deze functie. Hij verbleef in Cuba tot in 1525, toen hij afzag van het bisschopsambt, en terugkeerde naar Brugge, waar hij zich terugtrok in het bisschoppelijk paleis, het Hof van Veurne, op de Garenmarkt, later herdoopt tot « Hof van Cuba ».

De Gentse typograaf Carlos Habré drukte het allereerste drukwerk in Cuba uitgegeven « Oraciones, Novenas en Devoción y Gloria de N.P. San Agustin » (1722) en in 1723 de « Tarifa General de Precios de Medicinas, die men kan terugvinden in de rijke en zeldzame collecties van de Nationale Bibliotheek van Cuba.

De schilder Henry Cleenewerck, geboren in Watou in 1818, leefde in Cuba van 1865 tot 1868. Zijn invloed was niet te onderschatten in de vorming van de Cubaanse nationale eigenheid, en inzake academische schilderkunst. De experten benadrukken dat hij de Cubaanse landschappen versierde met een Europese sfeer. Het Nationaal Museum van Schone Kunsten van Cuba bezit een belangrijke collectie van Vlaamse en Belgische schilders.

Bekende Cubaanse personaliteiten van de XIXe eeuw, zoals José de la Luz y Caballero en Carlos Manuel de Céspedes, de vader van het vaderland, hebben België bezocht. Laat ons ook nog de Belgische violonist Joseph van der Gucht (de vriend van Cuba, volgens José Martí) vermelden, die zich in Havana vestigde. Een kleine anecdote : de avond van 18 decembre 1863, in de Opera van Havana, stond hij op de scène samen met de Cubaanse pianist en compositeur Ignacio Cervantes. Een andere violonist speelde samen met hen, uitzonderlijk en de aandacht van het publiek monopoliserend : een zwarte jongen van 11 jaar, een wonderkind van de muziek. Zijn naam was Claudio José Domingo Brindis de Sals y Garrido, die zijn eerste stappen zette in een carrière naar één van de best gekende violonisten van alle tijden.

In de Universiteit van Luik organiseerden studenten, waaronder enkele Cubanen, in 1897, een debat en andere manifestaties, in steun aan de strijd voor de onafhankelijkheid van Cuba.

In het Belgisch Parlement, in de aula van de Senaat, is het gebruikte hout mahoniehout uit Cuba (het beste in de wereld). En sommige straten van de Vedadowijk, in Havana, gemeente Plaza, werden geplaveid met kasseien uit België.

In Havana werd het presidentieel paleis, vandaag museum van de Revolutie, gebouwd vanaf 1910, onder de leiding van de Belgische architect Paul Belau, die reeds had medegewerkt aan de bouw van deneo-barok façade van het Gran Teatro in havana, in het Palacio del Centro Gallego.

In het oude Havana werd in 1918, de populaire Calle de Monserrate, en haar verlenging Egido, herdoopt tot Avenida de Bélgica, in solidariteit met het Belgische volk tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Talrijke Cubaanse personaliteiten kregen Belgsiche eretekens. De meest recente werd  in mei 2016 toegekend aan Eusebio Leal Spengler, de historicus van Havana, die werd verheven tot de graad van Ridder in de Orde van Leopold, door Didier Reynders, minister van Buitenlandse Zaken.

Belgische uitbaggeringmaatschappijen, zoals Jan De Nul, zijn aan het werk in de Cubaanse baaien.
In verschillende domeinen zijn Belgische Universiteiten, zowel Waalse, Vlaamse als Brusselse, aan het samenwerken met de Universiteiten van Havana en Guantánamo.

De twee landen hebben een reeds langdurende samenwerking inzake research over tropische geneeskunde en besmettelijke ziekten, en bverschillende Cubaanse wetenschappers voerden onderzoek  en studies in België.

Cuba en België hebben ook een ntraditei van samenwerking in de sector van de cacao. Pierre Marcolini en Bnoir Nihant importeren cacaobonen uit Baracoa voor hun « grand-crus » produkten. Er is ook een Belgische deelname in het brouwen van de meest populaire bieren in Cuba, Bucanero en Cristal.

Op sportdomein kan men melden dat Andrés Kolychkine Thompson, lid van het College van zwarte gordels van belgië, in 1951 de Judofederatie van Cuba heeft gesticht. Hij was er technisch directeur van, zat de Nationale technische commissie voor, en was de trainer van de nationale poeg van Cuba ;

Belangrijke Cubaanse kunstenaars werkten en leefden in België. Wij vermelden o.a. Joaquin Nin y Castellanos, pianist en professor, geboren in Havana, Ricardo Brey die in België woont, de violoniste Marta de la Torre, geboren in Camagüey, en de violonist Alberto Mateu, geboren in Guanabacoa. Voor het ballet is er natuurlijk de bekende ballerina Menia Martínez, en de danser en choregraaf Jorge Lefevre, die directeur was van het Koninklijk Ballet van Wallonië tot aan zijn dood in 1990.

Cuba en België delen een grote liefde voor de art nouveau, de art deco en het stripverhaal. Wij hebben deze themas al besproken in vorige nummers.

De kunstenaars Koen Vanmechelen en Peter de Cupere hebben deelgenomen aan de Biennale van Havana in 2015, met opvallende kunstwerken en… met als gevolg de herinvoering in Cuba van het kippenras Cubalaya.

En laat ons uiteindelijk niet vergeten dat er een lange traditie bestaat in syndicale samenwerking tussen de twee landen.

Gedurende de 4 feestdagen rond de Ommegang had Cuba in het Koninklijk Park in Brussel, een grote stand, ingericht door Arte-Magna International asbl. Het publiek kon er artisanale produkten en  cigaren kopen, rum proeven, evenals enkele Cubaanse culinaire specialiteiten.
Een Cubaanse dominotafel was permanent bezet door Belgische en Cubaanse spelers die mekaar gedurende uren uitdaagden.
Muziek en dans waren natuurlijk alom aanwezig, voor de grote vreugde van het publiek. Naast lessen in latijnse dansen en vertoningen van traditionele dansen, was er een opgemerkt optreden van Folklorische Groep Camagua, een groep die wij kennen sinds 2012 (bij het overhandigen van het kostuum van Elpidio Valdéz aan Manneken Pis), die het publiek meesleepte op een hels ritme.
Op zaterdag was er de competitie in latijnse dansen, met als eerste prijs een reis naar Cuba met Air Europa. De eerste drie laureaten (niet Cubanen) kregen ook nog mooie geschenken.
In de stand kon men de creaties bewonderen van de styliste Annia Ferrer, uit Havana, die ook haar collectie voorstelde in het Maison Sensi, in de Regentschapstraat in Brussel. 
Originele zilveren juwelen, van het collectief ROX 950 uit Havana, werden voorgesteld door Rosana Vargas Rodriguez, kregen veel aandacht bij het publiek. De juwelen zijn te vinden in alle grote hotels van Cuba, en in talrijke internationale hotelketens.
Antonio Hernandez, lid van de Fototeca de Cuba, stelde zijn humanistische fotos voor.
En gelukkig heeft het mooie juliweer bijgedragen tot het welslagen van deze gebeurtenis, voor de Belgen, de aanwezige toeristen en alle Cubanen die in België verblijven en aanwezig waren in het Koninklijk Park.

Monique Dits