VERKIEZINGEN IN CUBA.

Juni 2018

Freddy Tack

Het verkiezingsverloop 2017-2018 werd afgesloten met de samenstelling van het nieuwe parlement (Asamblea Nacional del Poder Popular). Het nieuwe parlement, met zijn 605 volksvertegenwoordigers, is een trouwe weerspiegeling van de cubaanse maatschappij, met zijn diversiteit en zijn componenten.

De deelname aan de verkiezingen (niet verplicht) liep op tot 82,9%, met 1,26 ongeldige stembulletins en 4,32% blancostemmen, hetzij 94,4% geldige stemmen. Rond de 50% van de verkozenen (293 op 605) zijn geen lid van de PCC (Communistische Partij van Cuba) en van de UJC (Unie van de Communiustische Jeugd). Op het totaal van de stemgerechtigden zijn er ongeveer 800.000 lid van de PCC (op een bevolking van 11,2 miljoen), en 400.000 van de UJC, wat betekend dat 85% van de kiezers lid zijn noch van de PCC noch van de UJC.

53% van de volksvertegenwoordigers (322) zijn vrouwen, en meer dan 56% (338) zijn voor de eerste keer verkozen. De gemiddelde leeftijd is 49 jaar, en 13% (80) van de verkozenen zijn tussen 18 en 35 jaar oud. 87,6% van de verkozenen werden geboren na de triomf van de revolutie (1959). Meer dan 40% zijn zwart of  kleurling.

Tijdens deze eerste zitting van het nieuwe parlement werd Esteban Lazo Hernández verkozen tot voorzitter, Ana María Mari Machado tot vice-voorzitster, en Miriam Brito tot secretaris.

Het parlement ging dan over tot de verkiezing van de leden van Raad van State. Miguel Díaz-Canel Bermúdez werd verkozen tot president, en Salvador Valdès Mesa tot  Eerste vice-president. Vijf vice-presidenten werden verkozen : Rámiro Valdès Menéndez, Roberto Morales Ojeda, Gladys María Bejerano Portela, Inès María Chapman en Beatriz Jhonson Urrutia. Homero Acosta werd bevestigd als secretaris, en de 12 leden van de Raad van State werden verkozen, waaronder 11 nieuwe leden.

Ingevolge de complexiteit van de huidige toestand en de noodzaak van een diepere studie, besliste het parlement de aanduiding van de leden van de ministerraad uit te stellen tot de volgende zitting van het parlement.

Wat te denken van deze verkiezingen ?

Eens te meer heeft Cuba met deze verkiezingen een ruime deelname van de bevolking bewezen, zij het voor de kandidaten als voor de deelname aan de verkiezingen voor het beheer op de verschillende niveaux (gemeente, provincie, nationaal). Een ruime procedure, transparant, democratisch,, in tegenstelling tot de kritieken en de traditionele desinformatie door de internationale media.

Verschillende trends werden bevestigd : het hoge percentage vrouwen en jongeren bij de verkozenen, de generatieswitch (87,6% van de verkozenen geboren na 1959) en vooral, wat bevestigd werd in de eerste verklaringen van Miguel Díaz-Canel : de continuïteit.

De eerste toespraak van de nieuwe president.

Op 19 april, datum van de herdenking van de eerste nederlaag van het noordamerikaans imperialisme in Latijns Amerika (Varkensbaai), hield Miguel Diaz-Canel zijn eerste toepsraak als nieuwe president.

Hij benadrukte vanaf de start de continuïteit en de erfenis van de historische generatie, met het opnemen van zijn nieuwe verantwoordelijkheden met de « overtuiging dat alle revolutionairen trouw zullen blijven aan Fidel en Raúl ». Hij benadrukte dat Raúl aan de leiding blijft van de politieke voorhoede, als Eerste Secretaris van de PCC, en « steeds klaar om in te gaan tegen het imperialisme, als eerste, met zijn geweer op het uur van de strijd ».

Hij bevestigde dat de buitenlandse politiek van Cuba doorgaat, zonder wijzigingen. En onderlijnde dat er een steeds meer collectieve leiding nodig is en dat men verder de deelname van de bevolking moet versterken. Zijn doelstellingen : « Ik kom hier geen beloftes doen, zoals de Revolutie het gedurende jaren nooit heeft gedaan. Ik kom het programma uitvoeren dat wij ons hebben opgelegd met de richtlijnen van het socialisme en van de revolutie. Wij zullen zonder vrees vooruit gaan en zonder een stap achteruit, zonder af te zien van onze soevereiniteit,, onze onafhankelijkheid, onze ontwikkelingsprogrammas.. Gedurende deze legislatuur zal er geen plaats zijn voor diegenen die dromen van kapitalistische restauratie… De cubaanse Revolutie blijft olijfgroen, klaar voor elke strijd. En op de eerste plaats voor het overwinnen van onze eigen indsciplines, fouten en onvolmmaktheden ».

De toespraak van Raúl.

Raúl Castro zorgde voor de slottoespraak van deze zitting van het parlement. Hij herinnerde aan zijn verklaringen dat Cuba een nieuwe president zou krijgen, en dat het onnodig was de grondwet te hervormen om tegemoet te komen aan deze belofte. Naar zijn mening en deze van de Partij, is de verkiezing van Díaz-Canel deze van de beste, wegens zijn kwaliteiten, zijn ervaring en zijn inzet.

Hij herinnerde aan de voorbereiding van het ontwerp voor een nieuwe grondwet, en benadrukte dat dit ontwerp zal moeten besproken worden met de bevolking om daarna aan een referendum te worden onderworpen.

« De continuïteit is verzekerd, onmisbaar in tijden waar wij geen fouten mogen begaan », verklaarde hij. Hij benadrukte tevens het vertrouwen die de Revolutie steeds gaf aan de jongeren, en onderlijnde : « ‘Wij zijn niet meer in een dramatische toestand zoals deze die de bevolking beleefde tijdens de speciale periode, het scenario is verschillend en wij kunnen rekenen op stevige basissen opdat hij zich niet zou herhalen. De economie is veelzijdiger geworden en groeit, maar de plicht van de revolutionairen is ook zich voor te bereiden op moeilijke toestanden, maar met een bestendig optimisme en het vertrouwen in de overwinning, met standvastigheid, eenheid en weerstand ».

Raúl bevestigde nogmaals de steun van de PCC aan de nieuwe president.

(Binnenlands Cubaanse Nieuws )

Wie is MIGUEL DÍAZ-CANEL BERMÚDEZ?

Juni 2018

Geboren in Villa Clara op 20 april 1960. In 1982 haalt hij het diploma van ingenieur in electronica en treedt toe tot de Revolutionaire Strijdkrachten FAR) tot in 1985, als officier in het luchtverweer.

In april 1985 wordt hij professor aan de Centrale Universiteit van Las Villas. In 1987, terwijl hij verder les geeft, wordt hij kaderlid van de Unie van de Jong Kommunisten (UJC) aan de universiteit. Hij neemt deel aan een internationalistische zending in Nicaragua en bij zijn terugkeer, in 1989, neemt hij verschillende functies op in de UJC,, om uiteindelijk Eerste secretaris te worden van het provinciaal comité in Villa Clara, dan Tweede secretaris van het Nationaal Comité van de UJC.

In 1993 start hij als kaderlid van de PCC, en wordt in 1994 verkozen tot Eerste secretaris van het Provinciaal Comité van de PCC in Villa Clara. In 2003 wordt hij in dezelfde functie verkozen voor de provincie Holguín en treedt toe, op voorstel van Raúl Castro, tot het Politiek Bureau van de PCC.  Bij het voorstellen van zijn kandidatuur verklaarde Raúl : «  Hij valt op door zijn hardnekkigheid in het werk, zijn autoktitische geest, en zijn bestendige banden met de bevolking.. Hij heeft een hoge opvatting van de collectieve arbeid,  veeleisendheid voor zijn medewerkers, en is een voorbeeld door zijn dagelijkse ovetreffing van zijn uitdagingen. Hij bewees een stevige ideologische standvastigheid ».

In 2009 wordt hij minister van hoger onderwijs, waar hij, o.a. de examens voor wiskunde, spaans en geschiedenis herinvoerde voor elke toegang tot hogere studies.

Op 21 maart 2012 wordt hij Vice-voorzitter van de Ministerraad, gelast met de opvolging van het onderwijs, de wetenschappen, sport en cultuur.

Op 24 februari 2013 wordt hij Eerste vice-voorzitter van de Staatsraad en de Ministerraad.

Na de verkiezingen van 2017-2018 wordt hij,  op 19 april 2018, President van de Staatsraad en van de Ministerraad van de Republiek Cuba, met 603 stemmen op 604 (hetzij 99,83%).

Hij wordt dan de eerste leider op de hoogste rang van het land geboren na de triomf van de Revolutie.

(Cultuur en sport)

ARMANDO HART DÁVALOS

Juni 2018

Freddy Tack

Armando Hart is overleden op 26 november 2017, zoals gemeld in vorig nummer. Wij komen even terug op het uitzonderlijk parcours van deze opmerkelijke revolutionaire intellectueel, die zijn stempel drukte op het cultureel beleid, zoals op alle themas waarin hij investeerde.

Armando Hart Dávalos werd geboren in Havana op 13 juni 1930. Tijdens zijn universitaire studies, gestart in 1947, neemt hij verschillende functies op in de Federatie van de Universitaire Studenten (FEU) en in de Orthodoxe Jeugd (jongerenafdeling van de Orthoxe partij). In 1952 haalt hij zijn diploma van doctor in de rechten.

De staatsgreep door Batista.

Na de staatsgreep door Batista neemt hij deel aan de acties tegen het dictatoriaal regime, en vervoegt de Nationale revolutionaire beweging van Rafael García Bárcena. Hij neemt zijn verdediging op wanneer deze laatste beschuldigd wordt van opstand, en pleit voor het recht van het volk tot verzet. Ingevolge zijn engagement zal hij meer dan eens gevangenisstraffen uitzitten.

Hij is een van de stichters van de Beweging 26 Juli, en zetelt met Fidel Castro in het nationaal bestuur. Op 30 november 1956 neemt hij deel aan de opstand in Santiago de Cuba, in steun aan de geplande ontscheping door Fidel. Hij werkt nauw samen met Frank País voor de organsiatie van de Beweging buiten de Sierra, en voor de steunacties aan de rebellen in de Sierra Maestra.

In 1957 wordt hij aangehouden en veroordeeld tot meerdere jaren gevangenis. Bij een verschijning voor het tribunaal, voor andere betichtingen, ontsnapt hij en gaat in de clandestiene strijd. Hij wordt dan nationaal coördinator van de Beweging 26 – 7, en neemt deel aan meerdere vergaderingen in de Sierra Maestra. In 1958 is hij eens te meer aangehouden en zal in de gevangenis blijven tot de val van Batista.

Triomf van de Revolutie.

Na 1 januari 1959 neemt Armando Hart verschillende politieke en regeringsverantwoordelijkheden op. Hij zetelt in de leiding van de Geïntegreerde Revolutionaire Organisaties (ORI), van de Eenheidspartij voor de Revolutie (PURS), en later in het Centraal Comité van de Communsistiche Partij van Cuba (PCC), vanaf de oprichting in 1965, en hij blijft lid van de partij tot aan zijn overlijden. Hij was er organisdatiesecretaris van het centraal Comité, eerste secretaris van het Provinciaal Comité in Oriente, en lid van het Poliotiek Bureau van 1965 tot 1991.

Hij wordt de eerste minister van onderwijs in de revolutionaire regering, tot in 1965, en is er, naast andere belangrijke verwezenlijkingen, verantwoordelijk voor de alfabetisatiecampagne, één van de grote successen van het nieuwe regime.

In 1976 wordt hij minister van cultuur, tot in 1997. Met een groot respect voor de auteurs en de intelectuelen, heeft hij alles in het werk gesteld om van de cultuur een onomkeerbare troef te maken. Bij zijn benoeming, na jaren tendenzen en confrontaties, slaagt hij erin de dialoog te herstellen en zekere fouten recht te zetten. De wonden worden geheeld, in een klimaat open voor de dialoog. Hij was steeds een tegenstander van het « socialistisch realisme », dat hij omschreef als een politieke fout en weigerde te erkennen als kunstuiting.

Hij is lid van de Raad van State van 1976 tot 2008, en volksvertegenwoordiger in de Nationale Vergadering van de Volksmacht van 1976 tot zijn overlijden.

Sinds 1997 is hij aan de leiding van het Bureau voor het Martí-programma, en voorzitter van de Culturele Vereniging José Martí. In deze functies zorgt hij voor de uitstraling van de ideeën van Martí in Cuba en in gans de wereld.

In 2010, naast ontelbare eretekens, krijgt hij de Orde van José Martí, de hoogste médaille van de Republiek Cuba.

Armando Hart is de auteur van talrijke artikels, toespraken en boeken, waaronder een groot deel over het oeuvre van José Martí.

Privéleven.

Armando Hart is gehuwd met Haydée Santamaría, heldin van de Moncada, die hij in 1980 verlaat (Haydée ontnam zich het leven op 28 juli 1980). Zij hadden twee kinderen Celia Hart Santamaría en Abel Hart Santamaría, die stierven in een verkeersongeval op 7 september 2008.

Bij hetb overlijden van Fidel Castro verklaarde Armando Hart : « Ik bevestig met zekerheid dat mijn leven uit twee fundamentele delen bestonf : voor en na de kennismaking met Fidel Castro ».

Bronnen :

-Ecured

-Granma

-Bohemia : Armando Hart Dávalos. Ferviente martiano y fidelista (08/12/2017).

-Hugh Thomas : Cuba. The Pursuit of Freedom, New York, Harper & Row, 1971

-Richard Gott : Cuba. A new history. New Haven and London, Yale University Press, 2004.

(Cultuur en sport)

EEN GRAMMY VOOR CHUCHO VALDÉS ? VOOR ZIJN HULDE AAN IRAKERE.

Juni 2018

De groep Irakere viert 45 jaar muziek, alhoewel de groep niet meer actief is. De directeur, Chucho Valdés, zoals de meeste leden van de groep, werkt verder op het concept van de beginjaren, een fusie van afro-cubaanse muziek en latin jazz. De legendarische groep was een pionnier van de afro-cubaanse jazz, aan de oorsprong van een musicale revolutie tijdens de jaren’70.

De groep bracht een nieuwe stijl in de populaire dansmuziek en in de afro-cubaanse jazz, met het inbrengen van een fusie van afrikaanse elementen en religieuse yorubazangen, via de studie van trommels zoals de batá, arará, yuka, de yoruba ritussen, geërft van de slaven, om ze te integreren in de populaire dansmuziek en de jazz. De groep zingt zowel in het spaans als in yoruba (Irakere betekent jungle in de yorubataal).

Irakere gaat het publiek tegemoet op 25 april 1973, in het stadium van Santiago de Cuba. Bijna alle musici zijn afkomstig uit het project van het Cubaans orkest voor moderne muziek (1967), onder de leiding van Armando Romeu. Een orkest met topmusici, echte reuzen van de muziek.

De groep gaat zich bevestigen tijdens het jazzfestival in Polen, in 1970. Zij ontmoeten er Dave Brubeck (1920-2012), de amerikaanse jazzpianist en compositeur. Hij was verantwoordelijk voor de verspreiding in Los Angeles, waardoor Irakere in de top 5 van het internationaal classement belande. Irakere wordt vanaf dan uitgenodigd op alle « Big Leagues » van de jazzmuziek : het Newportfestival in 1978, de Carnegie Hall, Montreux in Zwitserland. De platenfirma CBS maakt een album met vijf van hun stukken : Juana 1600, Iya, Adagio van Mozart, Aguanile, en de live versie van de Misa Negra. De groep haalt ook een Grammy voor de beste latinmusic in de VS, met het album Irakere (Columbia 35655/cbsinc, New York).

Misa Negra (de zwarte mis) is een beetje het hymne van Irakere. Het is de open weg naar de fusie van jazz en Afrika. Chucho speelt er piano zoals een trommel, een menging van jazz en klassieke harmonie.

Sinds 1963 werken Chucho Valdés en Leo Brouwer samen in het musikaal theater van Havana, met de mexicaan Alfonso Arau. Zij hebben beslist een concert te geven, een « populaire cultus », zij verwerken de gitaar van Leo Brouwer met de ritmes van Irakere, en voeren stukken uit van de Beatles, het Adagio van Mozart, Ernesto Lecuona (La comparsa), Abelardito Valdes (Danzon Almendra) en stukken van Chucho Valdés.

De creatieve stijl van Irakere komt van een universeel concept, over de grenzen heen van klassieke muziek, populaire muziek, jazz en folklore. Een muziek als eenmakend element en opening tussen culturen. De groep is een instelling geworden van de Cubaanse muziekwereld, een mijlpaal in de belangrijkste ontwikkelingen van de latin jazz. De groep had ook een Grammy Award bekomen in 1978, met de plaat « Live at Newport ».

(Cultuur en sport)

EDUARDO RAMOS HEEFT ONS VERLATEN IN MAART.

Juni 2018

Segunda Cita wenst de beste reis toe aan deze dierbare vriend, uitstekende muzikant, en gentelman in alle omstandigheden van het leven. Het is met deze omschrijving dat Silvio Rodriguez afscheid neemt, na de verdwijning van zijn vriend , op 16 maart jongstleden.

Een grote figuur van de Cubaanse muziek heeft ons verlaten. Eduardo Ramos was één van de stichters van de Nueva Trova, onmisbaar in het muzikaal onderzoekswerk van dit genre. Hij was erbij voor elk experiment na de revolutie van 1959. De platen van de Grupo de experimentación van de ICAIC waren aanwezig op elke aktiviteit van de Vrienden van Cuba gedurende vele jaren. Eduardo Ramos was er een boegbeeld van, en werkte samen met de belangrijkste musici van zijn tijd, zoals Leo Brouwer, Sara Gonzalez, Silvio Rodriguez en Pablo Milanes. Als bassist was hij auteur van een eigen sonoriteit. Hij was ook de producer van de albums « Tripico » van Silvio, en muzikaal directeur van de groep van Pablo Milanes, als bassist en voor de arrangementen.

Zijn composities blijven in ons geheugen, zoals « Bailado si puedes », La canción de los CDR », « Llegaste a mi cuerpo abierto », « Su nombre es pueblo ».

Zijn laatste plaat zag het licht in januari 2018.

                                                                                                                Anne Delstanche

 —-

(Kort nieuws uit de Cubaanse pers)

Kort nieuws maart – mei 2018

Vergadering van het Centraal Comité (CC) van de Communistische Partij van Cuba (PCC)  –  25-26/03/2018.

Het CC van de PCC, voorgezeten door Raúl Castro, deed een opvolging van de actualisering van het economisch en sociaal model, van de woningpolitiek, en van de studies voor de herziening van de grondwet.

Het actualiseringsproces kende een snel ritme in de implementatie van de richtlijnen gedurende de eerste drie jaren. Dit ritme is nu trager wegens de complexiteit van de nog te nemen maatregelen, en aan fouten in de planificatie en het controleproces. Kwamen daarenboven de economische en financiële beperkingen die het uitvoeren hebben belet van sommige maatregelen die investeringen vereisen. In 2016 en 2017 heeft men de nadruk gelegd op de verfijning van wat reeds verwezenlijkt werd. Bij de huidige prioriteiten telt men de monetaire eenmaking en wisselproblematiek, en ook het economische en sociaal plan tot in 2030.

Het ontwerp voor de woningspolitiek werd in détail besproken, en moet tegemoetkomen aan de wil deze problematiek anders te benaderen, door een geordend gebruik van alle beschikbare middelen in het land. Cuba telt iets meer dan 32.824.000 woningen (volkstelling van 2012, aangepast in 2017), waarvan 39% in slechte tecnische staat. De herwinning van het woningfonds is geschat op 10 jaar, met een prioriteit, de eerste vijf jaar, voor de meest beschadigde woningen.. Belangrijke investeringen zijn voorzien in de cementindustrie, tegels en sanitair meubilair. Het accent wordt gelegd op de locale productie als steun aan deze politiek, en op de versterking van de rol van de gemeenten in het oplossen van de problemen.

Het CC keurde een verslag goed van het Poliotiek Bureau over de herziening van de grondwet, die moet tegemoetkomen aan de belangrijkste economische, sociale en politieke wijzigingen ingevolge de akkoorden van het VIe en VIIe Congres van de PCC en van de Eerste Nationale Conferentie, die het onomkeerbare karakter van het socialisme in Cuba hebben bevestigd, en die de leidende rol van PCC hebben bevestigd.

Ministerraad – 26/04/2018.

De ministerraad, naast talrijke behandelde themas, onderzocht het verloop van het economisch plan gedurende de eerste trimester van 2018. De spanningen te wijten aan het gebrek van deviezen, aan het niet uitvoeren van export, en aan gebreken in de levering van brandstoffen, zijn nog steeds aanwezig.

Men hoopt 90% van het investeringsplan te halen,voorzien voor de eerste trimester van het jaar. Inzake suikerproductie heeft men de negatieve gevolgen van de orkaan Irma ondergaan, gevolgd door negatieve climatologische factoren (een lange periode droogte, gevogd door hevige regenval).

Buitenlandse investeringen.

Rodrigo Malmierca, minister van buitenlandse handel en buitenlandse investeringen, verklaarde op 8 mei, tijdens een vergadering van de CEPAL (Economische Commissie voor Latijns Amerika en de Caraïben), dat meer dan vierduizend miljoen dollar werd geïnvesteerd in de energie, het toerisme, de industrie, de voedingsnijverheid, de bouwsector, het transport, de mijnen en de petroleum. Hij benadrukte dat Cuba zijn internationale economische deelname heeft uitgebreid en gediversifieerd, en dat het land economische betrekkingen heeft met 75 landen in de wereld.  

Boekenbeurs 2018.

Op 14 mei werd de boekenbeurs 2018 afgesloten in Santiago de Cuba, na een doortocht in het land. 4.000 titels, waaronder 600 nieuwigheden, werden voorgesteld, met een verkoop van 1.292.744 exemplaren (een verhoging met 10,6% t.o.v. 2017). Men heeft 2.147.000 bezoekers geteld. Voor de volgende jaren werkt men nu ook aan een uitbreiding van digitale boeken.

De slotceremonie kon tellen op de aanwezigheid van Ignacio Ramonet, die de vierde editie voorstelde van zijn boek « Cien horas con Fidel ». Abel Prieto Jiménez, minister van cultuur, stelde het boek « Hasta siempre Fidel » voor, met een selectie en notas door Rosa Miriam Elizalde.

Vliegtuigcrash in Cuba.

Een vliegtuig is neergetsort kort na het opstijgen in Havana. Het verzekerde de lijn Havana-Holguín, en er waren 113 personen aan boord, waarvan 110 overledenen en 3 overlevenden in een zeer kritische toestand.

Het toestel, een Boeing 737-200 was door Cubana de Aviación gehuurd bij de mexicaanse maatschappij « Danrojh Aerolines Global Air », en bestuurd door een Mexicaanse bemanning.  

Het was sinds een maand in dienst, en beschikte over de nodige certificaten. De hulpdiensten zijn zeer snel tussengekomen, met een opvallend profesionalisme.

Bij de redactie van dit artikel (29 mei) waren de twee zwarte dozen gevonden, en het onderzoek over de oorsprong van de crash is gestart, onder leiding van de cubaanse auroriteiten, mexicaanse experts en specialisten van de firma Boeing.

Niettegenstaande de intensieve zorgen zijn twee van de overlevenden gestorven, en de derde blijft in een kritische toestand.De 110 slachtoffers werden allemaal geidentificeerd.

Bijzondere zitting van het Parlement.

De Raad van State heeft een bijzondere zitting bijeengeroepen van de Asamblea Nacional op 2 juni 2018, met als agenda :

-de goedkeuring van de samenstelling van de permanente commissies van het parlement ;

-de goedkeuring van de samenstelling van de parlementaire vriendschapsgroepen ;

-een analyse van de lopende experimenten in de provincies Artemisa en Mayabeque ;

-de goedkeuring van het verloop van de grondwetherziening en van de commissie samengesteld door volksvertegenwoordigers, gelast met het opstellen en de voorstelling van het ontwerp van grondwet van de Republiek.

Huisvestingsprogramma.

Miguel Díaz-Canel heeft op 28 mei een evaluatievergadering voorgezeten over het huisvestingsprogramma, dat hij omschreef als één van de belangrijkste prioriteiten voor de bevolking. Volgens het voorgestelde verslag is de lokale productie van bouwmateriaal tijdens de laatste vijf jaar gestegen met 11%. Productiemiddelen (mini-industrie) werden ingeplant in 168 gemeenten. 80% van hun productie is bestemd voor de bevolking en 20% voor sociale werken van de gemeenten.

De vergadering onderzocht ook de fabricatie van de nodige uitrustingen voor dez mini-industries, en de inspanningen terzake moeten verdergezet worden om de lokale productie op te drijven.

Voor de nieuwe president is de lokale productie één van de basismiddelen om progressief de huisvestingsproblemen op te lossen, die zich gedurende jaren opstapelden.

Díaz-Canel heeft reeds vergaderingen gevolgd over verschillende programmas, waaronder openbaar vervoer,waterbedeling, digitalisatie van de televisie, strijd tegen klimaatveranderingen, het behoud van het historisch geheugen, allemaal domeinen die regelmatig opgevolgd worden.

Hevige regenval.

Na maanden droogte werd Cuba eind mei getroffen door hevige regenval, vooral in de centrale en westerse streken. De regen heeft positieve gevolgen voor de heraanleg van de waterreserves in de dammen, maar ook een catastrofale vernieling in de landbouw, wegens de intensiteit en de hevigheid.

De regenval, o.a. gevolg van de doorgang van de tropische storm Alberto, veroorzaakte overstromingen wegens gesatureerde ondergrond. Meer dan 9.000 personen werden in Cienfuegos verplaatst, 15.000 in Sancti Spiritus, naar minder getroffen zones, voorzien van de nodige infrastructuur (gezondheidszorgen, slaapplaatsen, voeding, enz.). Het spoor- en bustransport werd in verschillende provincies stilgelegd. Het vervoer is onderbroken op verschillende banen, waaronder de nationale snelweg, en in Sancti Spiritus is de brug in Zaza del Medio gedeeltelijke ingestort wegens het stijgend waterniveau. In Pinar del Rio zijn 30 huizen ingetsort wegens de regenval.

Na de verwoestingen door de orkaan Irma, had Cube zeker deze nieuwe catasrofe niet nodig.

                                                                                                                        F.T.